rzec
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *reťi (stem *rek-). First attested in 1377.
Verb
rzec impf
- (transitive, intransitive) to speak, to say, to tell [+ do (genitive)], [+ k (dative)], or [+dative = to whom], [+ przeciw (dative) = against whom], [+ o (locative) = about what/whom], [+ na (accusative) = about what topic], [+ za (instrumental) = for whom]
- Synonym: mówić
- to name, to call [+accusative] or [+dative = whom/what], [+genitive = by what name]
- to mention
- to promise
- to inform, to let know
- to mean, to have a particular significance or meaning
- (reflexive with się) to pretend
Derived terms
verbs
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “rzec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish rzec.
Pronunciation
- IPA(key): /ʐɛt͡s/
Audio (file) - Rhymes: -ɛt͡s
- Syllabification: rzec
- Homophone: żec
Conjugation
Conjugation of rzec impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | rzec | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | rzekę | rzeczemy | ||||||||||||||||
2nd | rzeczesz | rzeczecie | |||||||||||||||||
3rd | rzecze | rzeką | |||||||||||||||||
impersonal | rzecze się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | rzekłem, -(e)m rzekł |
rzekłam, -(e)m rzekła |
rzekłom, -(e)m rzekło |
rzekliśmy, -(e)śmy rzekli |
rzekłyśmy, -(e)śmy rzekły | |||||||||||||
2nd | rzekłeś, -(e)ś rzekł |
rzekłaś, -(e)ś rzekła |
rzekłoś, -(e)ś rzekło |
rzekliście, -(e)ście rzekli |
rzekłyście, -(e)ście rzekły | ||||||||||||||
3rd | rzekł | rzekła | rzekło | rzekli | rzekły | ||||||||||||||
impersonal | rzeczono | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę rzekł, będę rzec |
będę rzekła, będę rzec |
będę rzekło, będę rzec |
będziemy rzekli, będziemy rzec |
będziemy rzekły, będziemy rzec | |||||||||||||
2nd | będziesz rzekł, będziesz rzec |
będziesz rzekła, będziesz rzec |
będziesz rzekło, będziesz rzec |
będziecie rzekli, będziecie rzec |
będziecie rzekły, będziecie rzec | ||||||||||||||
3rd | będzie rzekł, będzie rzec |
będzie rzekła, będzie rzec |
będzie rzekło, będzie rzec |
będą rzekli, będą rzec |
będą rzekły, będą rzec | ||||||||||||||
impersonal | będzie rzec się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | rzekłbym, bym rzekł |
rzekłabym, bym rzekła |
rzekłobym, bym rzekło |
rzeklibyśmy, byśmy rzekli |
rzekłybyśmy, byśmy rzekły | |||||||||||||
2nd | rzekłbyś, byś rzekł |
rzekłabyś, byś rzekła |
rzekłobyś, byś rzekło |
rzeklibyście, byście rzekli |
rzekłybyście, byście rzekły | ||||||||||||||
3rd | rzekłby, by rzekł |
rzekłaby, by rzekła |
rzekłoby, by rzekło |
rzekliby, by rzekli |
rzekłyby, by rzekły | ||||||||||||||
impersonal | rzeczono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech rzekę | rzeczmy | ||||||||||||||||
2nd | rzecz | rzeczcie | |||||||||||||||||
3rd | niech rzecze | niech rzeką | |||||||||||||||||
active adjectival participle | rzekący | rzekąca | rzekące | rzekący | rzekące | ||||||||||||||
passive adjectival participle | rzeczony | rzeczona | rzeczone | rzeczeni | rzeczone | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | rzekąc | ||||||||||||||||||
verbal noun | rzeczenie |
Derived terms
adjective
noun
verbs
Further reading
- rzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rzec in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rzec”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “RZEC”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2022 September 5
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rzec”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rzec”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rzec”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 806
- rzec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “rzec”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.