orzecznictwo
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.ʐɛt͡ʂˈɲit͡s.tfɔ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡stfɔ
- Syllabification: o‧rzecz‧nic‧two
Noun
orzecznictwo n
- (law) case law, precedent
- Synonym: judykatura
- Orzecznictwo Sądu Najwyższego nie pozostawia żadnych wątpliwości w tej sprawie.
- The Supreme Court's case law leaves no doubt in this matter.
Declension
Declension of orzecznictwo
| singular | |
|---|---|
| nominative | orzecznictwo |
| genitive | orzecznictwa |
| dative | orzecznictwu |
| accusative | orzecznictwo |
| instrumental | orzecznictwem |
| locative | orzecznictwie |
| vocative | orzecznictwo |
Further reading
- orzecznictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- orzecznictwo in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.