wyrzec

Polish

Etymology

From wy- +‎ rzec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.ʐɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨʐɛt͡s
  • Syllabification: wy‧rzec

Verb

wyrzec pf (imperfective wyrzekać)

  1. (intransitive, obsolete) to complain, to repine
  2. (reflexive with się) to abjure, to relinquish, to renounce
    Synonyms: odżegnać się, zarzucić, zrzec się

Conjugation
Conjugation of wyrzec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyrzec
future tense 1st wyrzekę wyrzeczemy
2nd wyrzeczesz wyrzeczecie
3rd wyrzecze wyrzeką
impersonal wyrzecze się
past tense 1st wyrzekłem,
-(e)m wyrzekł		 wyrzekłam,
-(e)m wyrzekła		 wyrzekłom,
-(e)m wyrzekło		 wyrzekliśmy,
-(e)śmy wyrzekli		 wyrzekłyśmy,
-(e)śmy wyrzekły
2nd wyrzekłeś,
-(e)ś wyrzekł		 wyrzekłaś,
-(e)ś wyrzekła		 wyrzekłoś,
-(e)ś wyrzekło		 wyrzekliście,
-(e)ście wyrzekli		 wyrzekłyście,
-(e)ście wyrzekły
3rd wyrzekł wyrzekła wyrzekło wyrzekli wyrzekły
impersonal wyrzeczono
conditional 1st wyrzekłbym,
bym wyrzekł		 wyrzekłabym,
bym wyrzekła		 wyrzekłobym,
bym wyrzekło		 wyrzeklibyśmy,
byśmy wyrzekli		 wyrzekłybyśmy,
byśmy wyrzekły
2nd wyrzekłbyś,
byś wyrzekł		 wyrzekłabyś,
byś wyrzekła		 wyrzekłobyś,
byś wyrzekło		 wyrzeklibyście,
byście wyrzekli		 wyrzekłybyście,
byście wyrzekły
3rd wyrzekłby,
by wyrzekł		 wyrzekłaby,
by wyrzekła		 wyrzekłoby,
by wyrzekło		 wyrzekliby,
by wyrzekli		 wyrzekłyby,
by wyrzekły
impersonal wyrzeczono by
imperative 1st niech wyrzekę wyrzeczmy
2nd wyrzecz wyrzeczcie
3rd niech wyrzecze niech wyrzeką
passive adjectival participle wyrzeczony wyrzeczona wyrzeczone wyrzeczeni wyrzeczone
anterior adverbial participle wyrzekłszy
verbal noun wyrzeczenie

Derived terms
noun

Further reading
  • wyrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyrzec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.