wlec

See also: wleć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wlec, from Proto-Slavic *velťi (stem *velk-),[1] from Proto-Balto-Slavic *welk-/*wilk-.[1] Cognates include Czech vléci,[1] Serbo-Croatian вући/vući,[1] Russian воло́чь (volóčʹ)[1] and Lithuanian vil̃kti.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /vlɛt͡s/
  • Audio 1, wlec(file)
  • Audio 2, wlec się(file)
  • Rhymes: -ɛt͡s
  • Syllabification: wlec

Verb

wlec impf

  1. (transitive) to drag, to haul, to lug
  2. (reflexive with się) to drag on, to wear on, to continue for too long
    Film jest nudny i niemiłosiernie się wlecze. ― The film is boring and drags on horribly.
  3. (reflexive with się) to trudge, to move very slowly
    Pochód żałobny wlókł się powoli przez ulice. ― The funeral procession slowly trudged through the streets.

Conjugation
Conjugation of wlec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wlec
future tense 1st wlokę wleczemy
2nd wleczesz wleczecie
3rd wlecze wloką
impersonal wlecze się
past tense 1st wlokłem,
-(e)m wlókł		 wlokłam,
-(e)m wlokła		 wlokłom,
-(e)m wlokło		 wlekliśmy,
-(e)śmy wlekli		 wlokłyśmy,
-(e)śmy wlokły
2nd wlokłeś,
-(e)ś wlókł		 wlokłaś,
-(e)ś wlokła		 wlokłoś,
-(e)ś wlokło		 wlekliście,
-(e)ście wlekli		 wlokłyście,
-(e)ście wlokły
3rd wlókł wlokła wlokło wlekli wlokły
impersonal wleczono
conditional 1st wlókłbym,
bym wlókł		 wlokłabym,
bym wlokła		 wlokłobym,
bym wlokło		 wleklibyśmy,
byśmy wlekli		 wlokłybyśmy,
byśmy wlokły
2nd wlókłbyś,
byś wlókł		 wlokłabyś,
byś wlokła		 wlokłobyś,
byś wlokło		 wleklibyście,
byście wlekli		 wlokłybyście,
byście wlokły
3rd wlókłby,
by wlókł		 wlokłaby,
by wlokła		 wlokłoby,
by wlokło		 wlekliby,
by wlekli		 wlokłyby,
by wlokły
impersonal wleczono by
imperative 1st niech wlokę wleczmy
2nd wlecz wleczcie
3rd niech wlecze niech wloką
passive adjectival participle wleczony wleczona wleczone wleczeni wleczone
anterior adverbial participle wlókłszy
verbal noun wleczenie

or

Conjugation of wlec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wlec
future tense 1st wlekę wleczemy
2nd wleczesz wleczecie
3rd wlecze wleką
impersonal wlecze się
past tense 1st wlekłem,
-(e)m wlekł		 wlekłam,
-(e)m wlekła		 wlekłom,
-(e)m wlekło		 wlekliśmy,
-(e)śmy wlekli		 wlekłyśmy,
-(e)śmy wlekły
2nd wlekłeś,
-(e)ś wlekł		 wlekłaś,
-(e)ś wlekła		 wlekłoś,
-(e)ś wlekło		 wlekliście,
-(e)ście wlekli		 wlekłyście,
-(e)ście wlekły
3rd wlekł wlekła wlekło wlekli wlekły
impersonal wleczono
conditional 1st wlekłbym,
bym wlekł		 wlekłabym,
bym wlekła		 wlekłobym,
bym wlekło		 wleklibyśmy,
byśmy wlekli		 wlekłybyśmy,
byśmy wlekły
2nd wlekłbyś,
byś wlekł		 wlekłabyś,
byś wlekła		 wlekłobyś,
byś wlekło		 wleklibyście,
byście wlekli		 wlekłybyście,
byście wlekły
3rd wlekłby,
by wlekł		 wlekłaby,
by wlekła		 wlekłoby,
by wlekło		 wlekliby,
by wlekli		 wlekłyby,
by wlekły
impersonal wleczono by
imperative 1st niech wlekę wleczmy
2nd wlecz wleczcie
3rd niech wlecze niech wleką
passive adjectival participle wleczony wleczona wleczone wleczeni wleczone
anterior adverbial participle wlekłszy
verbal noun wleczenie

Derived terms
verbs

References
  1. Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, →ISSN, page 514. →ISBN

Further reading
  • wlec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wlec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.