składność

Polish

Etymology

From składny +‎ -ość. First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskwad.nɔɕt͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈskɫad.nɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -adnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: skład‧ność

Noun

składność f

  1. neatness, quality of being well-formed, well-constructed

Declension
Declension of składność
singular
nominative składność
genitive składności
dative składności
accusative składność
instrumental składnością
locative składności
vocative składności
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References
  1. Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “składność”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.