składniczy

Polish

Etymology

From składnik (“ingredient”) +‎ -y. First attested in 1844.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /skwadˈɲi.t͡ʂɨ/
Rhymes: -it͡ʂɨ
Syllabification: skład‧ni‧czy

Adjective

składniczy (not comparable, no derived adverb)

(obsolete) synthetic
Synonym: syntetyczny

Declension

Declension of składniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	składniczy		składnicza	składnicze	składniczy	składnicze
genitive	składniczego		składniczej	składniczego	składniczych
dative	składniczemu		składniczej	składniczemu	składniczym
accusative	składniczego	składniczy	składniczą	składnicze	składniczych	składnicze
instrumental	składniczym		składniczą	składniczym	składniczymi
locative	składniczym		składniczej	składniczym	składniczych

Related terms

adjectives

adverbs

nouns

verbs

References

Bronisław Trentowski (1844) Myślini czyli Całokształt loiki narodowej‎ (in Polish), volume 2, page 41

Further reading

Aleksander Zdanowicz (1861) “składniczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “składniczy”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 6, Warsaw, page 149

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.