składnik

From składać +‎ -nik. First attested in the middle of the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /skɫadniːk/
• IPA^(key): (15^th CE) /skɫadnik/

składnik m ?

1. coworker; helper
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 703:

     Przyvyedly ssą Iesucrista do Cayffasza v vyetnyczą, czvsz sludzy od Annasza, skladnyka y tovarzysa, y svyokra Cayffasovego

     [Przywiedli są Jesukrysta do Kaifasza w wietnice, czusz słudzy od Annasza, składnika i towarzysza, i świokra Kaifaszowego]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “składnik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

From skład +‎ -nik. First attested in 1777.[1]

• IPA^(key): /ˈskwad.ɲik/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈskɫad.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adɲik
• Syllabification: skład‧nik

składnik m inan

1. ingredient

   Synonym: komponent

2. (mathematics) addend

   Synonym: dodajnik

składnik m pers

1. (obsolete) shop owner; warehouse owner; merchant

• składnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• składnik in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “składnik”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 6, Warsaw, page 149