nakłaść

Old Polish

Etymology

From na- +‎ kłaść. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /nakɫaɕt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /nakɫaɕt͡ɕ/

Verb

nakłaść pf

  1. to put a lot of something
    • 1930 [c. 1455], “I Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 16, 20:
      Tedi Yzay poiøw osla y nakladl nan pelno chleba (tulit itaque Isai asinum plenum panibus)
      [Tedy Izaj pojąw osła i nakładł nań pełno chleba (tulit itaque Isai asinum plenum panibus)]
adjective
noun
verbs

Descendants
  • Polish: nakłaść

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish nakłaść. By surface analysis, na- +‎ kłaść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.kwaɕt͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈna.kɫaɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -akwaɕt͡ɕ
  • Syllabification: na‧kłaść

Verb

nakłaść pf

  1. (transitive) to put a lot of something [+genitive]
  2. (transitive, colloquial) to pummel, to hit many times [+instrumental = with what], [+dative = whom] [+ po (locative) = what part of the body]
    Synonyms: see Thesaurus:bić
  3. (transitive, Middle Polish) to fill up
    Synonym: napełnić
  4. (transitive, Middle Polish) to coat in a layer of something
    Synonym: powlec
  5. (transitive, Middle Polish, of cosmetics, medical creams, etc.) to smear, to apply
    Synonym: nasmarować
  6. (transitive, Middle Polish) to prepare a bonfire

Conjugation
Conjugation of nakłaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nakłaść
future tense 1st nakładę nakładziemy
2nd nakładziesz nakładziecie
3rd nakładzie nakładą
impersonal nakładzie się
past tense 1st nakładłem,
-(e)m nakładł		 nakładłam,
-(e)m nakładła		 nakładłom,
-(e)m nakładło		 nakładliśmy,
-(e)śmy nakładli		 nakładłyśmy,
-(e)śmy nakładły
2nd nakładłeś,
-(e)ś nakładł		 nakładłaś,
-(e)ś nakładła		 nakładłoś,
-(e)ś nakładło		 nakładliście,
-(e)ście nakładli		 nakładłyście,
-(e)ście nakładły
3rd nakładł nakładła nakładło nakładli nakładły
impersonal nakładziono
conditional 1st nakładłbym,
bym nakładł		 nakładłabym,
bym nakładła		 nakładłobym,
bym nakładło		 nakładlibyśmy,
byśmy nakładli		 nakładłybyśmy,
byśmy nakładły
2nd nakładłbyś,
byś nakładł		 nakładłabyś,
byś nakładła		 nakładłobyś,
byś nakładło		 nakładlibyście,
byście nakładli		 nakładłybyście,
byście nakładły
3rd nakładłby,
by nakładł		 nakładłaby,
by nakładła		 nakładłoby,
by nakładło		 nakładliby,
by nakładli		 nakładłyby,
by nakładły
impersonal nakładziono by
imperative 1st niech nakładę nakładźmy
2nd nakładź nakładźcie
3rd niech nakładzie niech nakładą
passive adjectival participle nakładziony nakładziona nakładzione nakładzeni nakładzione
anterior adverbial participle nakładłszy
verbal noun nakładzenie
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

    Further reading
    • nakłaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
    • nakłaść in Polish dictionaries at PWN
    • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nakłaść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
    • “NAKŁAŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 25.09.2008
    • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nakłaść”, in Słownik języka polskiego‎
    • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nakłaść”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 3, Warsaw, page 84
    • nakłaść in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.