nakładnie

Polish

Etymology

From nakładny +‎ -ie. First attested in 1588.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /naˈkwad.ɲɛ/
(Middle Polish) IPA^(key): /naˈkɫad.ɲɛ/
Rhymes: -adɲɛ
Syllabification: na‧kład‧nie

Adverb

nakładnie (not comparable)

(obsolete) costly; opulently

Related terms

adjectives

adverbs

nouns

verbs

References

Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nakładnie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nakładnie”, in Słownik języka polskiego‎
Aleksander Zdanowicz (1861) “nakładnie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nakładnie”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 3, Warsaw, page 84

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.