αποδεικνύω

Greek

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek ἀποδεικνύω and ἀποδείκνυμι (apodeíknumi). Morphologically, from απο- (“intensified”) +‎ δεικνύω (“indicate”).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.po.ðiˈkni.o/
  • Hyphenation: α‧πο‧δει‧κνύ‧ω

Verb

αποδεικνύω • (apodeiknýo) (past απέδειξα/απόδειξα, passive αποδεικνύομαι)

  1. to prove, demonstrate

Conjugation
αποδεικνύω   αποδεικνύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αποδεικνύω αποδείξω αποδεικνύομαι αποδειχτώ, αποδειχθώ2
2 sg αποδεικνύεις αποδείξεις αποδεικνύεσαι αποδειχτείς, αποδειχθείς
3 sg αποδεικνύει αποδείξει αποδεικνύεται αποδειχτεί, αποδειχθεί
1 pl αποδεικνύουμε, [‑ομε] αποδείξουμε, [‑ομε] αποδεικνυόμαστε αποδειχτούμε, αποδειχθούμε
2 pl αποδεικνύετε αποδείξετε αποδεικνύεστε, αποδεικνυόσαστε αποδειχτείτε, αποδειχθείτε
3 pl αποδεικνύουν(ε) αποδείξουν(ε) αποδεικνύονται αποδειχτούν(ε), αποδειχθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αποδείκνυα απέδειξα, (απόδειξα)1 αποδεικνυόμουν(α) αποδείχτηκα, αποδείχθηκα2
2 sg αποδείκνυες απέδειξες, απόδειξες αποδεικνυόσουν(α) αποδείχτηκες, αποδείχθηκες
3 sg αποδείκνυε απέδειξε, απόδειξε αποδεικνυόταν(ε) αποδείχτηκε, αποδείχθηκε, {απεδείχθη}
1 pl αποδεικνύαμε αποδείξαμε αποδεικνυόμασταν, (‑όμαστε) αποδειχτήκαμε, αποδειχθήκαμε
2 pl αποδεικνύατε αποδείξατε αποδεικνυόσασταν, (‑όσαστε) αποδειχτήκατε, αποδειχθήκατε
3 pl αποδείκνυαν, αποδεικνύαν(ε) απέδειξαν, αποδείξαν(ε), απόδειξαν αποδεικνύονταν, (αποδεικνυόντουσαν) αποδείχτηκαν, αποδειχτήκαν(ε), αποδείχθηκαν, αποδειχθήκαν(ε), {απεδείχθησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αποδεικνύω ➤ θα αποδείξω ➤ θα αποδεικνύομαι ➤ θα αποδειχτώ / αποδειχθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αποδεικνύεις, … θα αποδείξεις, … θα αποδεικνύεσαι, … θα αποδειχτείς / αποδειχθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αποδείξει
  έχω, έχεις, … αποδεδειγμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … αποδειχτεί / αποδειχθεί
  είμαι, είσαι, … αποδεδειγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αποδείξει
  είχα, είχες, … αποδεδειγμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … αποδειχτεί / αποδειχθεί
  ήμουν, ήσουν, … αποδεδειγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αποδείξει
  θα έχω, θα έχεις, … αποδεδειγμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … αποδειχτεί / αποδειχθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αποδεδειγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg αποδείκνυε απόδειξε — αποδείξου
2 pl αποδεικνύετε αποδείξτε αποδεικνύεστε αποδειχτείτε, αποδειχθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αποδεικνύοντας ➤ αποδεικνυόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας αποδείξει ➤ αποδεδειγμένος, ‑η, ‑o3
[αποδειγμένος, ‑η, ‑o] ➤
Nonfinite form➤ αποδείξει αποδειχτεί, αποδειχθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Forms with internal augment (απο-έδειξα > απ-έδειξα) are formal, and without (απο-έδειξα > από-δειξα) are informal, colloquial.
 2. Passive forms with -χθ- are learned, formal.
 3. The passive perfect participle with the ancient reduplication (αποδεδειγμένος) is formal, but more common than the informal αποδειγμένος which corresponds to the demotic alternative verb αποδείχνω.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.