αποδεικτός
Greek
Adjective
αποδεικτός • (apodeiktós) m (feminine αποδεικτή, neuter αποδεικτό)
- may be proved, may be proven, may be demonstrated
Declension
Declension of αποδεικτός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποδεικτός • | αποδεικτή • | αποδεικτό • | αποδεικτοί • | αποδεικτές • | αποδεικτά • |
| genitive | αποδεικτού • | αποδεικτής • | αποδεικτού • | αποδεικτών • | αποδεικτών • | αποδεικτών • |
| accusative | αποδεικτό • | αποδεικτή • | αποδεικτό • | αποδεικτούς • | αποδεικτές • | αποδεικτά • |
| vocative | αποδεικτέ • | αποδεικτή • | αποδεικτό • | αποδεικτοί • | αποδεικτές • | αποδεικτά • |
Related terms
- αποδεικτέος (apodeiktéos, “to be proved”, adjective)
- and see: αποδεικνύω (apodeiknýo, “I prove, I demonstrate”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.