ρουφάω

Greek

Alternative forms

Etymology

ρουφ-ώ (rouf-ó) + -άω (-áo). Inherited from Byzantine Greek ρουφῶ (rouphô), from Ancient Greek ῥοφῶ (rhophô), contracted form of ῥοφέω (rhophéō).

Verb

ρουφάω • (roufáo) / ρουφώ (past ρούφηξα, passive ρουφιέμαι, p‑past ρουφήχτηκα, ppp ρουφηγμένος)

  1. Ι swallow, gulp, slurp, drain
  2. to sip
  3. to suck, breathe in
    (of blood) exploit
  4. to soak up, absorb (of knowledge, learning)
  5. (vulgar, sex) to blow, to suck off

Conjugation
ρουφάω / ρουφώ, ρουφιέμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ρουφάω, ρουφώ ρουφήξω ρουφιέμαι ρουφηχτώ
2 sg ρουφάς ρουφήξεις ρουφιέσαι ρουφηχτείς
3 sg ρουφάει, ρουφά ρουφήξει ρουφιέται ρουφηχτεί
1 pl ρουφάμε, ρουφούμε ρουφήξουμε, [‑ομε] ρουφιόμαστε ρουφηχτούμε
2 pl ρουφάτε ρουφήξετε ρουφιέστε, (‑ιόσαστε) ρουφηχτείτε
3 pl ρουφάνε, ρουφάν, ρουφούν(ε) ρουφήξουν(ε) ρουφιούνται, (‑ιόνται) ρουφηχτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ρουφούσα, ρούφαγα ρούφηξα ρουφιόμουν(α) ρουφήχτηκα
2 sg ρουφούσες, ρούφαγες ρούφηξες ρουφιόσουν(α) ρουφήχτηκες
3 sg ρουφούσε, ρούφαγε ρούφηξε ρουφιόταν(ε) ρουφήχτηκε
1 pl ρουφούσαμε, ρουφάγαμε ρουφήξαμε ρουφιόμασταν, (‑ιόμαστε) ρουφηχτήκαμε
2 pl ρουφούσατε, ρουφάγατε ρουφήξατε ρουφιόσασταν, (‑ιόσαστε) ρουφηχτήκατε
3 pl ρουφούσαν(ε), ρούφαγαν, (ρουφάγανε) ρούφηξαν, ρουφήξαν(ε) ρουφιόνταν(ε), ρουφιόντουσαν, ρουφιούνταν ρουφήχτηκαν, ρουφηχτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ρουφάω, θα ρουφώ ➤ θα ρουφήξω ➤ θα ρουφιέμαι ➤ θα ρουφηχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ρουφάς, … θα ρουφήξεις, … θα ρουφιέσαι, … θα ρουφηχτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ρουφήξει
  έχω, έχεις, … ρουφηγμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … ρουφηχτεί
  είμαι, είσαι, … ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ρουφήξει
  είχα, είχες, … ρουφηγμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … ρουφηχτεί
  ήμουν, ήσουν, … ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ρουφήξει
  θα έχω, θα έχεις, … ρουφηγμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … ρουφηχτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ρούφα, ρούφαγε ρούφηξε, ρούφα — ρουφήξου
2 pl ρουφάτε ρουφήξτε ρουφιέστε ρουφηχτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ρουφώντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ρουφήξει ➤ ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ρουφήξει ρουφηχτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • μονορούφι (monoroúfi, “in one sip”, adverb)
  • ρούφηγμα f (roúfigma, “sipping”)
  • ρουφηγματιά f (roufigmatiá, “sip”)
  • ρουφηξιά f (roufixiá, “sip”)
  • ρουφήχτρα f (roufíchtra)
  • ρούφουλας m (roúfoulas)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.