ρουφηγμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of ρουφιέμαι (roufiémai), passive voice of ρουφάω, ρουφώ (“I sip”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɾu.fiɣˈme.nos/
- Hyphenation: ρου‧φηγ‧μέ‧νος
Participle
ρουφηγμένος • (roufigménos) m (feminine ρουφηγμένη, neuter ρουφηγμένο)
Declension
Declension of ρουφηγμένος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ρουφηγμένος • | ρουφηγμένη • | ρουφηγμένο • | ρουφηγμένοι • | ρουφηγμένες • | ρουφηγμένα • |
genitive | ρουφηγμένου • | ρουφηγμένης • | ρουφηγμένου • | ρουφηγμένων • | ρουφηγμένων • | ρουφηγμένων • |
accusative | ρουφηγμένο • | ρουφηγμένη • | ρουφηγμένο • | ρουφηγμένους • | ρουφηγμένες • | ρουφηγμένα • |
vocative | ρουφηγμένε • | ρουφηγμένη • | ρουφηγμένο • | ρουφηγμένοι • | ρουφηγμένες • | ρουφηγμένα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.