καταστρέφω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-) +‎ στρέφω (stréphō).

Pronunciation
 

Verb

καταστρέφω • (katastréphō)

  1. (transitive) to turn down, bring down, subdue

Conjugation
   Present: κᾰταστρέφω, κᾰταστρέφομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰταστρέφω κᾰταστρέφεις κᾰταστρέφει κᾰταστρέφετον κᾰταστρέφετον κᾰταστρέφομεν κᾰταστρέφετε κᾰταστρέφουσῐ(ν)
subjunctive κᾰταστρέφω κᾰταστρέφῃς κᾰταστρέφῃ κᾰταστρέφητον κᾰταστρέφητον κᾰταστρέφωμεν κᾰταστρέφητε κᾰταστρέφωσῐ(ν)
optative κᾰταστρέφοιμῐ κᾰταστρέφοις κᾰταστρέφοι κᾰταστρέφοιτον κᾰταστρεφοίτην κᾰταστρέφοιμεν κᾰταστρέφοιτε κᾰταστρέφοιεν
imperative   κᾰτάστρεφε κᾰταστρεφέτω κᾰταστρέφετον κᾰταστρεφέτων   κᾰταστρέφετε κᾰταστρεφόντων
middle/
passive		 indicative κᾰταστρέφομαι κᾰταστρέφῃ,
κᾰταστρέφει		 κᾰταστρέφεται κᾰταστρέφεσθον κᾰταστρέφεσθον κᾰταστρεφόμεθᾰ κᾰταστρέφεσθε κᾰταστρέφονται
subjunctive κᾰταστρέφωμαι κᾰταστρέφῃ κᾰταστρέφηται κᾰταστρέφησθον κᾰταστρέφησθον κᾰταστρεφώμεθᾰ κᾰταστρέφησθε κᾰταστρέφωνται
optative κᾰταστρεφοίμην κᾰταστρέφοιο κᾰταστρέφοιτο κᾰταστρέφοισθον κᾰταστρεφοίσθην κᾰταστρεφοίμεθᾰ κᾰταστρέφοισθε κᾰταστρέφοιντο
imperative   κᾰταστρέφου κᾰταστρεφέσθω κᾰταστρέφεσθον κᾰταστρεφέσθων   κᾰταστρέφεσθε κᾰταστρεφέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰταστρέφειν κᾰταστρέφεσθαι
participle m κᾰταστρέφων κᾰταστρεφόμενος
f κᾰταστρέφουσᾰ κᾰταστρεφομένη
n κᾰταστρέφον κᾰταστρεφόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτέστρεφον, κᾰτεστρεφόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέστρεφον κᾰτέστρεφες κᾰτέστρεφε(ν) κᾰτεστρέφετον κᾰτεστρεφέτην κᾰτεστρέφομεν κᾰτεστρέφετε κᾰτέστρεφον
middle/
passive		 indicative κᾰτεστρεφόμην κᾰτεστρέφου κᾰτεστρέφετο κᾰτεστρέφεσθον κᾰτεστρεφέσθην κᾰτεστρεφόμεθᾰ κᾰτεστρέφεσθε κᾰτεστρέφοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰταστρέψω, κᾰταστρέψομαι, κᾰταστραφήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰταστρέψω κᾰταστρέψεις κᾰταστρέψει κᾰταστρέψετον κᾰταστρέψετον κᾰταστρέψομεν κᾰταστρέψετε κᾰταστρέψουσῐ(ν)
optative κᾰταστρέψοιμῐ κᾰταστρέψοις κᾰταστρέψοι κᾰταστρέψοιτον κᾰταστρεψοίτην κᾰταστρέψοιμεν κᾰταστρέψοιτε κᾰταστρέψοιεν
middle indicative κᾰταστρέψομαι κᾰταστρέψῃ,
κᾰταστρέψει		 κᾰταστρέψεται κᾰταστρέψεσθον κᾰταστρέψεσθον κᾰταστρεψόμεθᾰ κᾰταστρέψεσθε κᾰταστρέψονται
optative κᾰταστρεψοίμην κᾰταστρέψοιο κᾰταστρέψοιτο κᾰταστρέψοισθον κᾰταστρεψοίσθην κᾰταστρεψοίμεθᾰ κᾰταστρέψοισθε κᾰταστρέψοιντο
passive indicative κᾰταστραφήσομαι κᾰταστραφήσῃ κᾰταστραφήσεται κᾰταστραφήσεσθον κᾰταστραφήσεσθον κᾰταστραφησόμεθᾰ κᾰταστραφήσεσθε κᾰταστραφήσονται
optative κᾰταστραφησοίμην κᾰταστραφήσοιο κᾰταστραφήσοιτο κᾰταστραφήσοισθον κᾰταστραφησοίσθην κᾰταστραφησοίμεθᾰ κᾰταστραφήσοισθε κᾰταστραφήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰταστρέψειν κᾰταστρέψεσθαι κᾰταστραφήσεσθαι
participle m κᾰταστρέψων κᾰταστρεψόμενος κᾰταστραφησόμενος
f κᾰταστρέψουσᾰ κᾰταστρεψομένη κᾰταστραφησομένη
n κᾰταστρέψον κᾰταστρεψόμενον κᾰταστραφησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτέστρεψᾰ, κᾰτεστρεψᾰ́μην, κᾰτεστράφην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέστρεψᾰ κᾰτέστρεψᾰς κᾰτέστρεψε(ν) κᾰτεστρέψᾰτον κᾰτεστρεψᾰ́την κᾰτεστρέψᾰμεν κᾰτεστρέψᾰτε κᾰτέστρεψᾰν
subjunctive κᾰταστρέψω κᾰταστρέψῃς κᾰταστρέψῃ κᾰταστρέψητον κᾰταστρέψητον κᾰταστρέψωμεν κᾰταστρέψητε κᾰταστρέψωσῐ(ν)
optative κᾰταστρέψαιμῐ κᾰταστρέψειᾰς,
κᾰταστρέψαις		 κᾰταστρέψειε(ν),
κᾰταστρέψαι		 κᾰταστρέψαιτον κᾰταστρεψαίτην κᾰταστρέψαιμεν κᾰταστρέψαιτε κᾰταστρέψειᾰν,
κᾰταστρέψαιεν
imperative   κᾰτάστρεψον κᾰταστρεψᾰ́τω κᾰταστρέψᾰτον κᾰταστρεψᾰ́των   κᾰταστρέψᾰτε κᾰταστρεψᾰ́ντων
middle indicative κᾰτεστρεψᾰ́μην κᾰτεστρέψω κᾰτεστρέψᾰτο κᾰτεστρέψᾰσθον κᾰτεστρεψᾰ́σθην κᾰτεστρεψᾰ́μεθᾰ κᾰτεστρέψᾰσθε κᾰτεστρέψᾰντο
subjunctive κᾰταστρέψωμαι κᾰταστρέψῃ κᾰταστρέψηται κᾰταστρέψησθον κᾰταστρέψησθον κᾰταστρεψώμεθᾰ κᾰταστρέψησθε κᾰταστρέψωνται
optative κᾰταστρεψαίμην κᾰταστρέψαιο κᾰταστρέψαιτο κᾰταστρέψαισθον κᾰταστρεψαίσθην κᾰταστρεψαίμεθᾰ κᾰταστρέψαισθε κᾰταστρέψαιντο
imperative   κᾰτάστρεψαι κᾰταστρεψᾰ́σθω κᾰταστρέψᾰσθον κᾰταστρεψᾰ́σθων   κᾰταστρέψᾰσθε κᾰταστρεψᾰ́σθων
passive indicative κᾰτεστράφην κᾰτεστράφης κᾰτεστράφη κᾰτεστράφητον κᾰτεστραφήτην κᾰτεστράφημεν κᾰτεστράφητε κᾰτεστράφησᾰν
subjunctive κᾰταστραφῶ κᾰταστραφῇς κᾰταστραφῇ κᾰταστραφῆτον κᾰταστραφῆτον κᾰταστραφῶμεν κᾰταστραφῆτε κᾰταστραφῶσῐ(ν)
optative κᾰταστραφείην κᾰταστραφείης κᾰταστραφείη κᾰταστραφεῖτον,
κᾰταστραφείητον		 κᾰταστραφείτην,
κᾰταστραφειήτην		 κᾰταστραφεῖμεν,
κᾰταστραφείημεν		 κᾰταστραφεῖτε,
κᾰταστραφείητε		 κᾰταστραφεῖεν,
κᾰταστραφείησᾰν
imperative   κᾰταστράφηθῐ κᾰταστραφήτω κᾰταστράφητον κᾰταστραφήτων   κᾰταστράφητε κᾰταστραφέντων
active middle passive
infinitive κᾰταστρέψαι κᾰταστρέψᾰσθαι κᾰταστραφῆναι
participle m κᾰταστρέψᾱς κᾰταστρεψᾰ́μενος κᾰταστραφείς
f κᾰταστρέψᾱσᾰ κᾰταστρεψᾰμένη κᾰταστραφεῖσᾰ
n κᾰταστρέψᾰν κᾰταστρεψᾰ́μενον κᾰταστραφέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κᾰτέστροφᾰ, κᾰτέστραμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέστροφᾰ κᾰτέστροφᾰς κᾰτέστροφε(ν) κᾰτεστρόφᾰτον κᾰτεστρόφᾰτον κᾰτεστρόφᾰμεν κᾰτεστρόφᾰτε κᾰτεστρόφᾱσῐ(ν)
subjunctive κᾰτεστρόφω κᾰτεστρόφῃς κᾰτεστρόφῃ κᾰτεστρόφητον κᾰτεστρόφητον κᾰτεστρόφωμεν κᾰτεστρόφητε κᾰτεστρόφωσῐ(ν)
optative κᾰτεστρόφοιμῐ,
κᾰτεστροφοίην		 κᾰτεστρόφοις,
κᾰτεστροφοίης		 κᾰτεστρόφοι,
κᾰτεστροφοίη		 κᾰτεστρόφοιτον κᾰτεστροφοίτην κᾰτεστρόφοιμεν κᾰτεστρόφοιτε κᾰτεστρόφοιεν
imperative   κᾰτέστροφε κᾰτεστροφέτω κᾰτεστρόφετον κᾰτεστροφέτων   κᾰτεστρόφετε κᾰτεστροφόντων
middle/
passive		 indicative κᾰτέστραμμαι κᾰτέστραψαι κᾰτέστραπται κᾰτέστραφθον κᾰτέστραφθον κᾰτεστράμμεθᾰ κᾰτέστραφθε κᾰτεστράφᾰται
subjunctive κᾰτεστραμμένος ὦ κᾰτεστραμμένος ᾖς κᾰτεστραμμένος ᾖ κᾰτεστραμμένω ἦτον κᾰτεστραμμένω ἦτον κᾰτεστραμμένοι ὦμεν κᾰτεστραμμένοι ἦτε κᾰτεστραμμένοι ὦσῐ(ν)
optative κᾰτεστραμμένος εἴην κᾰτεστραμμένος εἴης κᾰτεστραμμένος εἴη κᾰτεστραμμένω εἴητον/εἶτον κᾰτεστραμμένω εἰήτην/εἴτην κᾰτεστραμμένοι εἴημεν/εἶμεν κᾰτεστραμμένοι εἴητε/εἶτε κᾰτεστραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κᾰτέστραψο κᾰτεστράφθω κᾰτέστραφθον κᾰτεστράφθων   κᾰτέστραφθε κᾰτεστράφθων
active middle/passive
infinitive κᾰτεστροφέναι κᾰτεστρᾶφθαι
participle m κᾰτεστροφώς κᾰτεστραμμένος
f κᾰτεστροφυῖᾰ κᾰτεστραμμένη
n κᾰτεστροφός κᾰτεστραμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek καταστρέφω. Morphologically from κατα- (“against-”) +‎ στρέφω (“turn”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ka.taˈstɾe.fo/
  • Hyphenation: κα‧τα‧στρέ‧φω

Verb

καταστρέφω • (katastréfo) (past κατέστρεψα/κατάστρεψα, passive καταστρέφομαι)

  1. to destroy, ruin, wreck
    Αν φάω κάτι απαγορευμένο, καταστρέφω τη δίαιτα μου;
    An fáo káti apagorevméno, katastréfo ti díaita mou?
    If I eat something which isn't allowed, will I ruin my diet?
  2. to deface
  3. (figuratively) to destroy (reputation, etc)

Conjugation
καταστρέφω   καταστρέφομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg καταστρέφω καταστρέψω καταστρέφομαι καταστραφώ
2 sg καταστρέφεις καταστρέψεις καταστρέφεσαι καταστραφείς
3 sg καταστρέφει καταστρέψει καταστρέφεται καταστραφεί
1 pl καταστρέφουμε, [‑ομε] καταστρέψουμε, [‑ομε] καταστρεφόμαστε καταστραφούμε
2 pl καταστρέφετε καταστρέψετε καταστρέφεστε, καταστρεφόσαστε καταστραφείτε
3 pl καταστρέφουν(ε) καταστρέψουν(ε) καταστρέφονται καταστραφούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg κατέστρεφα, κατάστρεφα1 κατέστρεψα, κατάστρεψα1 καταστρεφόμουν(α) καταστράφηκα
2 sg κατέστρεφες, κατάστρεφες κατέστρεψες, κατάστρεψες καταστρεφόσουν(α) καταστράφηκες
3 sg κατέστρεφε, κατάστρεφε κατέστρεψε, κατάστρεψε καταστρεφόταν(ε) καταστράφηκε
1 pl καταστρέφαμε καταστρέψαμε καταστρεφόμασταν, (‑όμαστε) καταστραφήκαμε
2 pl καταστρέφατε καταστρέψατε καταστρεφόσασταν, (‑όσαστε) καταστραφήκατε
3 pl κατέστρεφαν, καταστρέφαν(ε), κατάστρεφαν κατέστρεψαν, καταστρέψαν(ε), κατάστρεψαν καταστρέφονταν, (καταστρεφόντουσαν) καταστράφηκαν, καταστραφήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα καταστρέφω ➤ θα καταστρέψω ➤ θα καταστρέφομαι ➤ θα καταστραφώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα καταστρέφεις, … θα καταστρέψεις, … θα καταστρέφεσαι, … θα καταστραφείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … καταστρέψει
  έχω, έχεις, … κατεστραμμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … καταστραφεί
  είμαι, είσαι, … κατεστραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … καταστρέψει
  είχα, είχες, … κατεστραμμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … καταστραφεί
  ήμουν, ήσουν, … κατεστραμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … καταστρέψει
  θα έχω, θα έχεις, … κατεστραμμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … καταστραφεί
  θα είμαι, θα είσαι, … κατεστραμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κατάστρεφε κατάστρεψε — καταστρέψου
2 pl καταστρέφετε καταστρέψτε καταστρέφεστε καταστραφείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ καταστρέφοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας καταστρέψει ➤ {κατεστραμμένος, ‑η, ‑o}2 ➤
Nonfinite form➤ καταστρέψει καταστραφεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Forms retaining the internal augment (κατ-έ-στρε-) are formal but common. Forms without the internal augment (κατά-στρε-) are informal.
 2. The informal participle καταστραμμένος without the internal augment is rare.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms
  • αυτοκαταστρέφομαι (aftokatastréfomai)
  • αυτοκαταστροφή f (aftokatastrofí, “self-destruction”)
  • αυτοκαταστροφικός (aftokatastrofikós, “self-destructive”)
  • καταστρεπτικός (katastreptikós, “destructive”)
  • καταστρεπτικότητα f (katastreptikótita, “destructiveness”)
  • καταστροφέας m (katastroféas, “destructor”)
  • καταστροφή f (katastrofí, “destruction, catastrophe”)
  • καταστροφικός (katastrofikós, “destructive”)
  • καταστροφισμός m (katastrofismós)
  • and see: στρέφω (stréfo, “turn”)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.