καταδιώκω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “against”) +‎ διώκω (diṓkō, “persecute”).

Pronunciation
 

Verb

κᾰτᾰδῐώκω • (katadiṓkō)

  1. to pursue closely

Conjugation
   Present: κᾰτᾰδῐώκω, κᾰτᾰδῐώκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰδῐώκω κᾰτᾰδῐώκεις κᾰτᾰδῐώκει κᾰτᾰδῐώκετον κᾰτᾰδῐώκετον κᾰτᾰδῐώκομεν κᾰτᾰδῐώκετε κᾰτᾰδῐώκουσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰδῐώκω κᾰτᾰδῐώκῃς κᾰτᾰδῐώκῃ κᾰτᾰδῐώκητον κᾰτᾰδῐώκητον κᾰτᾰδῐώκωμεν κᾰτᾰδῐώκητε κᾰτᾰδῐώκωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰδῐώκοιμῐ κᾰτᾰδῐώκοις κᾰτᾰδῐώκοι κᾰτᾰδῐώκοιτον κᾰτᾰδῐωκοίτην κᾰτᾰδῐώκοιμεν κᾰτᾰδῐώκοιτε κᾰτᾰδῐώκοιεν
imperative   κᾰτᾰδῐ́ωκε κᾰτᾰδῐωκέτω κᾰτᾰδῐώκετον κᾰτᾰδῐωκέτων   κᾰτᾰδῐώκετε κᾰτᾰδῐωκόντων
middle/
passive		 indicative κᾰτᾰδῐώκομαι κᾰτᾰδῐώκῃ,
κᾰτᾰδῐώκει		 κᾰτᾰδῐώκεται κᾰτᾰδῐώκεσθον κᾰτᾰδῐώκεσθον κᾰτᾰδῐωκόμεθᾰ κᾰτᾰδῐώκεσθε κᾰτᾰδῐώκονται
subjunctive κᾰτᾰδῐώκωμαι κᾰτᾰδῐώκῃ κᾰτᾰδῐώκηται κᾰτᾰδῐώκησθον κᾰτᾰδῐώκησθον κᾰτᾰδῐωκώμεθᾰ κᾰτᾰδῐώκησθε κᾰτᾰδῐώκωνται
optative κᾰτᾰδῐωκοίμην κᾰτᾰδῐώκοιο κᾰτᾰδῐώκοιτο κᾰτᾰδῐώκοισθον κᾰτᾰδῐωκοίσθην κᾰτᾰδῐωκοίμεθᾰ κᾰτᾰδῐώκοισθε κᾰτᾰδῐώκοιντο
imperative   κᾰτᾰδῐώκου κᾰτᾰδῐωκέσθω κᾰτᾰδῐώκεσθον κᾰτᾰδῐωκέσθων   κᾰτᾰδῐώκεσθε κᾰτᾰδῐωκέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰδῐώκειν κᾰτᾰδῐώκεσθαι
participle m κᾰτᾰδῐώκων κᾰτᾰδῐωκόμενος
f κᾰτᾰδῐώκουσᾰ κᾰτᾰδῐωκομένη
n κᾰτᾰδῐῶκον κᾰτᾰδῐωκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτεδῐ́ωκον, κᾰτεδῐωκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτεδῐ́ωκον κᾰτεδῐ́ωκες κᾰτεδῐ́ωκε(ν) κᾰτεδῐώκετον κᾰτεδῐωκέτην κᾰτεδῐώκομεν κᾰτεδῐώκετε κᾰτεδῐ́ωκον
middle/
passive		 indicative κᾰτεδῐωκόμην κᾰτεδῐώκου κᾰτεδῐώκετο κᾰτεδῐώκεσθον κᾰτεδῐωκέσθην κᾰτεδῐωκόμεθᾰ κᾰτεδῐώκεσθε κᾰτεδῐώκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰδῐώξω, κᾰτᾰδῐώξομαι, κᾰτᾰδῐωχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰδῐώξω κᾰτᾰδῐώξεις κᾰτᾰδῐώξει κᾰτᾰδῐώξετον κᾰτᾰδῐώξετον κᾰτᾰδῐώξομεν κᾰτᾰδῐώξετε κᾰτᾰδῐώξουσῐ(ν)
optative κᾰτᾰδῐώξοιμῐ κᾰτᾰδῐώξοις κᾰτᾰδῐώξοι κᾰτᾰδῐώξοιτον κᾰτᾰδῐωξοίτην κᾰτᾰδῐώξοιμεν κᾰτᾰδῐώξοιτε κᾰτᾰδῐώξοιεν
middle indicative κᾰτᾰδῐώξομαι κᾰτᾰδῐώξῃ,
κᾰτᾰδῐώξει		 κᾰτᾰδῐώξεται κᾰτᾰδῐώξεσθον κᾰτᾰδῐώξεσθον κᾰτᾰδῐωξόμεθᾰ κᾰτᾰδῐώξεσθε κᾰτᾰδῐώξονται
optative κᾰτᾰδῐωξοίμην κᾰτᾰδῐώξοιο κᾰτᾰδῐώξοιτο κᾰτᾰδῐώξοισθον κᾰτᾰδῐωξοίσθην κᾰτᾰδῐωξοίμεθᾰ κᾰτᾰδῐώξοισθε κᾰτᾰδῐώξοιντο
passive indicative κᾰτᾰδῐωχθήσομαι κᾰτᾰδῐωχθήσῃ κᾰτᾰδῐωχθήσεται κᾰτᾰδῐωχθήσεσθον κᾰτᾰδῐωχθήσεσθον κᾰτᾰδῐωχθησόμεθᾰ κᾰτᾰδῐωχθήσεσθε κᾰτᾰδῐωχθήσονται
optative κᾰτᾰδῐωχθησοίμην κᾰτᾰδῐωχθήσοιο κᾰτᾰδῐωχθήσοιτο κᾰτᾰδῐωχθήσοισθον κᾰτᾰδῐωχθησοίσθην κᾰτᾰδῐωχθησοίμεθᾰ κᾰτᾰδῐωχθήσοισθε κᾰτᾰδῐωχθήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰτᾰδῐώξειν κᾰτᾰδῐώξεσθαι κᾰτᾰδῐωχθήσεσθαι
participle m κᾰτᾰδῐώξων κᾰτᾰδῐωξόμενος κᾰτᾰδῐωχθησόμενος
f κᾰτᾰδῐώξουσᾰ κᾰτᾰδῐωξομένη κᾰτᾰδῐωχθησομένη
n κᾰτᾰδῐῶξον κᾰτᾰδῐωξόμενον κᾰτᾰδῐωχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτεδῐ́ωξᾰ, κᾰτεδῐωξᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτεδῐ́ωξᾰ κᾰτεδῐ́ωξᾰς κᾰτεδῐ́ωξε(ν) κᾰτεδῐώξᾰτον κᾰτεδῐωξᾰ́την κᾰτεδῐώξᾰμεν κᾰτεδῐώξᾰτε κᾰτεδῐ́ωξᾰν
subjunctive κᾰτᾰδῐώξω κᾰτᾰδῐώξῃς κᾰτᾰδῐώξῃ κᾰτᾰδῐώξητον κᾰτᾰδῐώξητον κᾰτᾰδῐώξωμεν κᾰτᾰδῐώξητε κᾰτᾰδῐώξωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰδῐώξαιμῐ κᾰτᾰδῐώξειᾰς,
κᾰτᾰδῐώξαις		 κᾰτᾰδῐώξειε(ν),
κᾰτᾰδῐώξαι		 κᾰτᾰδῐώξαιτον κᾰτᾰδῐωξαίτην κᾰτᾰδῐώξαιμεν κᾰτᾰδῐώξαιτε κᾰτᾰδῐώξειᾰν,
κᾰτᾰδῐώξαιεν
imperative   κᾰτᾰδῐ́ωξον κᾰτᾰδῐωξᾰ́τω κᾰτᾰδῐώξᾰτον κᾰτᾰδῐωξᾰ́των   κᾰτᾰδῐώξᾰτε κᾰτᾰδῐωξᾰ́ντων
middle indicative κᾰτεδῐωξᾰ́μην κᾰτεδῐώξω κᾰτεδῐώξᾰτο κᾰτεδῐώξᾰσθον κᾰτεδῐωξᾰ́σθην κᾰτεδῐωξᾰ́μεθᾰ κᾰτεδῐώξᾰσθε κᾰτεδῐώξᾰντο
subjunctive κᾰτᾰδῐώξωμαι κᾰτᾰδῐώξῃ κᾰτᾰδῐώξηται κᾰτᾰδῐώξησθον κᾰτᾰδῐώξησθον κᾰτᾰδῐωξώμεθᾰ κᾰτᾰδῐώξησθε κᾰτᾰδῐώξωνται
optative κᾰτᾰδῐωξαίμην κᾰτᾰδῐώξαιο κᾰτᾰδῐώξαιτο κᾰτᾰδῐώξαισθον κᾰτᾰδῐωξαίσθην κᾰτᾰδῐωξαίμεθᾰ κᾰτᾰδῐώξαισθε κᾰτᾰδῐώξαιντο
imperative   κᾰτᾰδῐ́ωξαι κᾰτᾰδῐωξᾰ́σθω κᾰτᾰδῐώξᾰσθον κᾰτᾰδῐωξᾰ́σθων   κᾰτᾰδῐώξᾰσθε κᾰτᾰδῐωξᾰ́σθων
active middle
infinitive κᾰτᾰδῐῶξαι κᾰτᾰδῐώξᾰσθαι
participle m κᾰτᾰδῐώξᾱς κᾰτᾰδῐωξᾰ́μενος
f κᾰτᾰδῐώξᾱσᾰ κᾰτᾰδῐωξᾰμένη
n κᾰτᾰδῐῶξᾰν κᾰτᾰδῐωξᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κᾰτᾰδῐδεδίωχᾰ, κᾰτᾰδεδίωγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰδῐδεδίωχᾰ κᾰτᾰδῐδεδίωχᾰς κᾰτᾰδῐδεδίωχε(ν) κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰτον κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰτον κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰμεν κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰτε κᾰτᾰδῐδεδιώχᾱσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰδῐδεδιώχω κᾰτᾰδῐδεδιώχῃς κᾰτᾰδῐδεδιώχῃ κᾰτᾰδῐδεδιώχητον κᾰτᾰδῐδεδιώχητον κᾰτᾰδῐδεδιώχωμεν κᾰτᾰδῐδεδιώχητε κᾰτᾰδῐδεδιώχωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰδῐδεδιώχοιμῐ,
κᾰτᾰδῐδεδιωχοίην		 κᾰτᾰδῐδεδιώχοις,
κᾰτᾰδῐδεδιωχοίης		 κᾰτᾰδῐδεδιώχοι,
κᾰτᾰδῐδεδιωχοίη		 κᾰτᾰδῐδεδιώχοιτον κᾰτᾰδῐδεδιωχοίτην κᾰτᾰδῐδεδιώχοιμεν κᾰτᾰδῐδεδιώχοιτε κᾰτᾰδῐδεδιώχοιεν
imperative   κᾰτᾰδῐδεδίωχε κᾰτᾰδῐδεδιωχέτω κᾰτᾰδῐδεδιώχετον κᾰτᾰδῐδεδιωχέτων   κᾰτᾰδῐδεδιώχετε κᾰτᾰδῐδεδιωχόντων
middle/
passive		 indicative κᾰτᾰδεδίωγμαι κᾰτᾰδεδίωξαι κᾰτᾰδεδίωκται κᾰτᾰδεδίωχθον κᾰτᾰδεδίωχθον κᾰτᾰδεδιώγμεθᾰ κᾰτᾰδεδίωχθε κᾰτᾰδεδιώχᾰται
subjunctive κᾰτᾰδεδιωγμένος ὦ κᾰτᾰδεδιωγμένος ᾖς κᾰτᾰδεδιωγμένος ᾖ κᾰτᾰδεδιωγμένω ἦτον κᾰτᾰδεδιωγμένω ἦτον κᾰτᾰδεδιωγμένοι ὦμεν κᾰτᾰδεδιωγμένοι ἦτε κᾰτᾰδεδιωγμένοι ὦσῐ(ν)
optative κᾰτᾰδεδιωγμένος εἴην κᾰτᾰδεδιωγμένος εἴης κᾰτᾰδεδιωγμένος εἴη κᾰτᾰδεδιωγμένω εἴητον/εἶτον κᾰτᾰδεδιωγμένω εἰήτην/εἴτην κᾰτᾰδεδιωγμένοι εἴημεν/εἶμεν κᾰτᾰδεδιωγμένοι εἴητε/εἶτε κᾰτᾰδεδιωγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κᾰτᾰδεδίωξο κᾰτᾰδεδιώχθω κᾰτᾰδεδίωχθον κᾰτᾰδεδιώχθων   κᾰτᾰδεδίωχθε κᾰτᾰδεδιώχθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰδῐδεδιωχέναι κᾰτᾰδεδιῶχθαι
participle m κᾰτᾰδῐδεδιωχώς κᾰτᾰδεδιωγμένος
f κᾰτᾰδῐδεδιωχυῖᾰ κᾰτᾰδεδιωγμένη
n κᾰτᾰδῐδεδιωχός κᾰτᾰδεδιωγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek καταδιώκω (katadiṓkō) as a semantic loan from French poursuivre, persécuter.[1] By surface analysis, κατα- (“against”) +‎ διώκω (“persecute”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ka.ta.ðiˈo.ko/
  • Hyphenation: κα‧τα‧δι‧ώ‧κω

Verb

καταδιώκω • (katadióko) (past καταδίωξα, passive καταδιώκομαι)

  1. to pursue, chase

Conjugation
καταδιώκω   καταδιώκομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg καταδιώκω καταδιώξω καταδιώκομαι καταδιωχτώ, καταδιωχθώ
2 sg καταδιώκεις καταδιώξεις καταδιώκεσαι καταδιωχτείς, καταδιωχθείς
3 sg καταδιώκει καταδιώξει καταδιώκεται καταδιωχτεί, καταδιωχθεί
1 pl καταδιώκουμε, [‑ομε] καταδιώξουμε, [‑ομε] καταδιωκόμαστε καταδιωχτούμε, καταδιωχθούμε
2 pl καταδιώκετε καταδιώξετε καταδιώκεστε, καταδιωκόσαστε καταδιωχτείτε, καταδιωχθείτε
3 pl καταδιώκουν(ε) καταδιώξουν(ε) καταδιώκονται καταδιωχτούν(ε), καταδιωχθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg καταδίωκα καταδίωξα καταδιωκόμουν(α) καταδιώχτηκα, καταδιώχθηκα
2 sg καταδίωκες καταδίωξες καταδιωκόσουν(α) καταδιώχτηκες, καταδιώχθηκες
3 sg καταδίωκε καταδίωξε καταδιωκόταν(ε) καταδιώχτηκε, καταδιώχθηκε
1 pl καταδιώκαμε καταδιώξαμε καταδιωκόμασταν, (‑όμαστε) καταδιωχτήκαμε, καταδιωχθήκαμε
2 pl καταδιώκατε καταδιώξατε καταδιωκόσασταν, (‑όσαστε) καταδιωχτήκατε, καταδιωχθήκατε
3 pl καταδίωκαν, καταδιώκαν(ε) καταδίωξαν, καταδιώξαν(ε) καταδιώκονταν, (καταδιωκόντουσαν) καταδιώχτηκαν, καταδιωχτήκαν(ε),
καταδιώχθηκαν, καταδιωχθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα καταδιώκω ➤ θα καταδιώξω ➤ θα καταδιώκομαι ➤ θα καταδιωχτώ / καταδιωχθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα καταδιώκεις, … θα καταδιώξεις, … θα καταδιώκεσαι, … θα καταδιωχτείς / καταδιωχθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … καταδιώξει
  έχω, έχεις, … καταδιωγμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … καταδιωχτεί / καταδιωχθεί
  είμαι, είσαι, … καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … καταδιώξει
  είχα, είχες, … καταδιωγμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … καταδιωχτεί / καταδιωχθεί
  ήμουν, ήσουν, … καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … καταδιώξει
  θα έχω, θα έχεις, … καταδιωγμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … καταδιωχτεί / καταδιωχθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg καταδίωκε καταδίωξε — καταδιώξου
2 pl καταδιώκετε καταδιώξτε καταδιώκεστε καταδιωχτείτε, καταδιωχθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ καταδιώκοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας καταδιώξει ➤ καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ καταδιώξει καταδιωχτεί, καταδιωχθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αδίωκτος (adíoktos, “unprosecuted”)
  • ακαταδίωκτος (akatadíoktos, “not possible to be prosecuted”)
  • καταδιωγμός m (katadiogmós, “pogrom”)
  • καταδιωκτικός (katadioktikós, “prosecuting”)
  • καταδίωξη f (katadíoxi, “prosecution”) (law)
  • and see: διώκω (dióko, “persecute, prosecute”)

References
  1. καταδιώκω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.