αδίωκτος

See also: άδιωχτος

Greek

Adjective

αδίωκτος • (adíoktos) m (feminine αδίωκτη, neuter αδίωκτο)

  1. (law) unsued, unprosecuted

Declension
Declension of αδίωκτος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αδίωκτος • αδίωκτη • αδίωκτο • αδίωκτοι • αδίωκτες • αδίωκτα •
genitive αδίωκτου • αδίωκτης • αδίωκτου • αδίωκτων • αδίωκτων • αδίωκτων •
accusative αδίωκτο • αδίωκτη • αδίωκτο • αδίωκτους • αδίωκτες • αδίωκτα •
vocative αδίωκτε • αδίωκτη • αδίωκτο • αδίωκτοι • αδίωκτες • αδίωκτα •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.