θλίβω

Ancient Greek

Etymology

Unknown. It has been proposed that it is a cross between θλάω (thláō, “to crush, bruise”) and φλίβω (phlíbō).

Pronunciation
 

Verb

θλῑ́βω • (thlī́bō)

  1. to squeeze, chafe, exercise pressure
  2. to compress, straiten
  3. (figuratively) to oppress, afflict, distress
    Synonym: βᾰρῠ́νω (barúnō)

Inflection
   Present: θλῑ́βω, θλῑ́βομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θλῑ́βω θλῑ́βεις θλῑ́βει θλῑ́βετον θλῑ́βετον θλῑ́βομεν θλῑ́βετε θλῑ́βουσῐ(ν)
subjunctive θλῑ́βω θλῑ́βῃς θλῑ́βῃ θλῑ́βητον θλῑ́βητον θλῑ́βωμεν θλῑ́βητε θλῑ́βωσῐ(ν)
optative θλῑ́βοιμῐ θλῑ́βοις θλῑ́βοι θλῑ́βοιτον θλῑβοίτην θλῑ́βοιμεν θλῑ́βοιτε θλῑ́βοιεν
imperative   θλῖβε θλῑβέτω θλῑ́βετον θλῑβέτων   θλῑ́βετε θλῑβόντων
middle/
passive		 indicative θλῑ́βομαι θλῑ́βῃ,
θλῑ́βει		 θλῑ́βεται θλῑ́βεσθον θλῑ́βεσθον θλῑβόμεθᾰ θλῑ́βεσθε θλῑ́βονται
subjunctive θλῑ́βωμαι θλῑ́βῃ θλῑ́βηται θλῑ́βησθον θλῑ́βησθον θλῑβώμεθᾰ θλῑ́βησθε θλῑ́βωνται
optative θλῑβοίμην θλῑ́βοιο θλῑ́βοιτο θλῑ́βοισθον θλῑβοίσθην θλῑβοίμεθᾰ θλῑ́βοισθε θλῑ́βοιντο
imperative   θλῑ́βου θλῑβέσθω θλῑ́βεσθον θλῑβέσθων   θλῑ́βεσθε θλῑβέσθων
active middle/passive
infinitive θλῑ́βειν θλῑ́βεσθαι
participle m θλῑ́βων θλῑβόμενος
f θλῑ́βουσᾰ θλῑβομένη
n θλῖβον θλῑβόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔθλῑβον, ἐθλῑβόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔθλῑβον ἔθλῑβες ἔθλῑβε(ν) ἐθλῑ́βετον ἐθλῑβέτην ἐθλῑ́βομεν ἐθλῑ́βετε ἔθλῑβον
middle/
passive		 indicative ἐθλῑβόμην ἐθλῑ́βου ἐθλῑ́βετο ἐθλῑ́βεσθον ἐθλῑβέσθην ἐθλῑβόμεθᾰ ἐθλῑ́βεσθε ἐθλῑ́βοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: θλίψω, θλίψομαι, θλῐβήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θλίψω θλίψεις θλίψει θλίψετον θλίψετον θλίψομεν θλίψετε θλίψουσῐ(ν)
optative θλίψοιμῐ θλίψοις θλίψοι θλίψοιτον θλιψοίτην θλίψοιμεν θλίψοιτε θλίψοιεν
middle indicative θλίψομαι θλίψῃ,
θλίψει		 θλίψεται θλίψεσθον θλίψεσθον θλιψόμεθᾰ θλίψεσθε θλίψονται
optative θλιψοίμην θλίψοιο θλίψοιτο θλίψοισθον θλιψοίσθην θλιψοίμεθᾰ θλίψοισθε θλίψοιντο
passive indicative θλῐβήσομαι θλῐβήσῃ θλῐβήσεται θλῐβήσεσθον θλῐβήσεσθον θλῐβησόμεθᾰ θλῐβήσεσθε θλῐβήσονται
optative θλῐβησοίμην θλῐβήσοιο θλῐβήσοιτο θλῐβήσοισθον θλῐβησοίσθην θλῐβησοίμεθᾰ θλῐβήσοισθε θλῐβήσοιντο
active middle passive
infinitive θλίψειν θλίψεσθαι θλῐβήσεσθαι
participle m θλίψων θλιψόμενος θλῐβησόμενος
f θλίψουσᾰ θλιψομένη θλῐβησομένη
n θλῖψον θλιψόμενον θλῐβησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔθλιψᾰ, ἐθλιψᾰ́μην, ἐθλίφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔθλιψᾰ ἔθλιψᾰς ἔθλιψε(ν) ἐθλίψᾰτον ἐθλιψᾰ́την ἐθλίψᾰμεν ἐθλίψᾰτε ἔθλιψᾰν
subjunctive θλίψω θλίψῃς θλίψῃ θλίψητον θλίψητον θλίψωμεν θλίψητε θλίψωσῐ(ν)
optative θλίψαιμῐ θλίψειᾰς,
θλίψαις		 θλίψειε(ν),
θλίψαι		 θλίψαιτον θλιψαίτην θλίψαιμεν θλίψαιτε θλίψειᾰν,
θλίψαιεν
imperative   θλῖψον θλιψᾰ́τω θλίψᾰτον θλιψᾰ́των   θλίψᾰτε θλιψᾰ́ντων
middle indicative ἐθλιψᾰ́μην ἐθλίψω ἐθλίψᾰτο ἐθλίψᾰσθον ἐθλιψᾰ́σθην ἐθλιψᾰ́μεθᾰ ἐθλίψᾰσθε ἐθλίψᾰντο
subjunctive θλίψωμαι θλίψῃ θλίψηται θλίψησθον θλίψησθον θλιψώμεθᾰ θλίψησθε θλίψωνται
optative θλιψαίμην θλίψαιο θλίψαιτο θλίψαισθον θλιψαίσθην θλιψαίμεθᾰ θλίψαισθε θλίψαιντο
imperative   θλῖψαι θλιψᾰ́σθω θλίψᾰσθον θλιψᾰ́σθων   θλίψᾰσθε θλιψᾰ́σθων
passive indicative ἐθλίφθην ἐθλίφθης ἐθλίφθη ἐθλίφθητον ἐθλιφθήτην ἐθλίφθημεν ἐθλίφθητε ἐθλίφθησᾰν
subjunctive θλιφθῶ θλιφθῇς θλιφθῇ θλιφθῆτον θλιφθῆτον θλιφθῶμεν θλιφθῆτε θλιφθῶσῐ(ν)
optative θλιφθείην θλιφθείης θλιφθείη θλιφθεῖτον,
θλιφθείητον		 θλιφθείτην,
θλιφθειήτην		 θλιφθεῖμεν,
θλιφθείημεν		 θλιφθεῖτε,
θλιφθείητε		 θλιφθεῖεν,
θλιφθείησᾰν
imperative   θλίφθητῐ θλιφθήτω θλίφθητον θλιφθήτων   θλίφθητε θλιφθέντων
active middle passive
infinitive θλῖψαι θλίψᾰσθαι θλιφθῆναι
participle m θλίψᾱς θλιψᾰ́μενος θλιφθείς
f θλίψᾱσᾰ θλιψᾰμένη θλιφθεῖσᾰ
n θλῖψᾰν θλιψᾰ́μενον θλιφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τέθλῑμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative τέθλῑμμαι τέθλῑψαι τέθλῑπται τέθλῑφθον τέθλῑφθον τεθλῑ́μμεθᾰ τέθλῑφθε τεθλῑ́φᾰται
subjunctive τεθλῑμμένος ὦ τεθλῑμμένος ᾖς τεθλῑμμένος ᾖ τεθλῑμμένω ἦτον τεθλῑμμένω ἦτον τεθλῑμμένοι ὦμεν τεθλῑμμένοι ἦτε τεθλῑμμένοι ὦσῐ(ν)
optative τεθλῑμμένος εἴην τεθλῑμμένος εἴης τεθλῑμμένος εἴη τεθλῑμμένω εἴητον/εἶτον τεθλῑμμένω εἰήτην/εἴτην τεθλῑμμένοι εἴημεν/εἶμεν τεθλῑμμένοι εἴητε/εἶτε τεθλῑμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   τέθλῑψο τεθλῑ́φθω τέθλῑφθον τεθλῑ́φθων   τέθλῑφθε τεθλῑ́φθων
middle/passive
infinitive τεθλῖφθαι
participle m τεθλῑμμένος
f τεθλῑμμένη
n τεθλῑμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants
  • Greek: θλίβω (thlívo)

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek θλίβω (thlíbō, “squeeze, compress; oppress, distress”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈθli.vo/
  • Hyphenation: θλί‧βω

Verb

θλίβω • (thlívo) (past έθλιψα, passive θλίβομαι) found chiefly in the present and imperfect tenses and in compounds

  1. to sadden, distress
    Synonym: στενοχορώ (stenochoró)

Conjugation
θλίβω   θλίβομαι   (Found mostly in the perfective stem: present and imperfect tenses)
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg θλίβω θλίψω1 θλίβομαι ‑θλιφτώ, -θλιβώ1
2 sg θλίβεις θλίψεις θλίβεσαι ‑θλιφτείς, -θλιβείς
3 sg θλίβει θλίψει θλίβεται ‑θλιφτεί, -θλιβεί
1 pl θλίβουμε, [‑ομε] θλίψουμε, [‑ομε] θλιβόμαστε ‑θλιφτούμε, -θλιβούμε
2 pl θλίβετε θλίψετε θλίβεστε, θλίβεσθε, (θλιβόσαστε) ‑θλιφτείτε, -θλιβείτε
3 pl θλίβουν(ε) θλίψουν(ε) θλίβονται ‑θλιφτούν(ε), -θλιβούν
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έθλιβα έθλιψα1 θλιβόμουν(α) ‑θλίφτηκα, [{-εθλίβην}]3
2 sg έθλιβες έθλιψες θλιβόσουν(α) ‑θλίφτηκες, [{-εθλίβης}]
3 sg έθλιβε έθλιψε θλιβόταν(ε) ‑θλίφτηκε, {-εθλίβη}
1 pl θλίβαμε θλίψαμε θλιβόμασταν, (‑όμαστε) ‑θλιφτήκαμε, [{-εθλίβημεν}]
2 pl θλίβατε θλίψατε θλιβόσασταν, (‑όσαστε) ‑θλιφτήκατε, [{-εθλίβητε}]
3 pl έθλιβαν, θλίβαν(ε) έθλιψαν, θλίψαν(ε) θλίβονταν, (θλιβόντουσαν) ‑θλίφτηκαν, -θλιφτήκαν(ε), [{-εθλίβησαν}]
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα θλίβω ➤ θα θλίψω ➤ θα θλίβομαι ➤ θα θλιφτώ / θλιβώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα θλίβεις, … θα θλίψεις, … θα θλίβεσαι, … θα θλιφτείς / θλιβείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … θλίψει   έχω, έχεις, … θλιφτεί / θλιβεί
  είμαι, είσαι, … θλιμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … θλίψει   είχα, είχες, … θλιφτεί / θλιβεί
  ήμουν, ήσουν, … θλιμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … θλίψει   θα έχω, θα έχεις, … θλιφτεί / θλιβεί
  θα είμαι, θα είσαι, … θλιμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg θλίβε θλίψε — θλίψου
2 pl θλίβετε θλίψτε θλίβεστε, θλίβεσθε θλιφτείτε, θλιβείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ θλίβοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας θλίψει ➤ θλιμμένος, ‑η, ‑o
{τεθλιμμένος, ‑η, ‑o} ➤
Nonfinite form➤ θλίψει θλιφτεί, θλιβεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  2. Passive forms with -φτ- are colloquial. Used chiefly in compounds.
 3. Passive forms with -β- are very formal, as in the ancient aorist ἐθλίβην from the conjugation of θλίβω. In Modern Greek, used in the 3rd persons, mostly in compounds (all persons included here, for reference).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
  • θλιμμένος (thlimménos, “sadden, grieved, gloomy, sorrowful”, participle)
  • τεθλιμμένος (tethlimménos, participle with reduplication) (formal, used in set phrases)

Compounds and their related terms:

  • εκθλίβω (ekthlívo)
  • καταθλίβω (katathlívo)
  • συνθλίβω (synthlívo, “compress, shatter”)

Other:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.