επισυνάπτω

See also: ἐπισυνάπτω

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἐπισυνάπτω (episunáptō, “join, attach”). By surface analysis, επι- (“in addition, over”) +‎ συν- (“together”) + the ancient verb ἅπτω (háptō, “join; touch”).

Pronunciation
  • IPA(key): /e.pi.siˈna.pto/
  • Hyphenation: ε‧πι‧συ‧νά‧πτω

Verb

επισυνάπτω • (episynápto) (past επισύναψα/επισυνήψα, passive επισυνάπτομαι)

  1. to attach, affix, append

Conjugation
επισυνάπτω   επισυνάπτομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg επισυνάπτω επισυνάψω επισυνάπτομαι επισυναφθώ
2 sg επισυνάπτεις επισυνάψεις επισυνάπτεσαι επισυναφθείς
3 sg επισυνάπτει επισυνάψει επισυνάπτεται επισυναφθεί
1 pl επισυνάπτουμε, επισυνάπτομε επισυνάψουμε, επισυνάψομε επισυναπτόμαστε επισυναφθούμε
2 pl επισυνάπτετε επισυνάψετε επισυνάπτεστε, {επισυνάπτεσθε} επισυναφθείτε
3 pl επισυνάπτουν[ε] επισυνάψουν[ε] επισυνάπτονται επισυναφθούν[ε]
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg επισύναπτα, επισυνήπτα1 επισύναψα, επισυνήψα1 επισυναπτόμουν[α] επισυνάφθηκα, [{επισυνήφθην}]2
2 sg επισύναπτες, επισυνήπτες επισύναψες, επισυνήψες επισυναπτόσουν[α] επισυνάφθηκες, [{επισυνήφθης}]
3 sg επισύναπτε, επισυνήπτε επισύναψε, επισυνήψε επισυναπτόταν επισυνάφθηκε, {επισυνήφθη}
1 pl επισυνάπταμε επισυνάψαμε επισυναπτόμασταν, (‑όμαστε) επισυναφθήκαμε, [{επισυνήφθημεν}]
2 pl επισυνάπτατε επισυνάψατε επισυναπτόσασταν, (‑όσαστε) επισυναφθήκατε, [{επισυνήφθητε}]
3 pl επισύναπταν, (επισυνάπταν[ε]), επισυνήπταν επισύναψαν, (επισυνάψαν[ε]), επισυνήψαν επισυνάπτονταν επισυνάφθηκαν, {επισυνήφθησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα επισυνάπτω ➤ θα επισυνάψω ➤ θα επισυνάπτομαι ➤ θα επισυναφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα επισυνάπτεις, … θα επισυνάψεις, … θα επισυνάπτεσαι, … θα επισυναφθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … επισυνάψει
  έχω, έχεις, … επισυνημμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … επισυναφθεί
  είμαι, είσαι, … επισυνημμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … επισυνάψει
  είχα, είχες, … επισυνημμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … επισυναφθεί
  ήμουν, ήσουν, … επισυνημμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … επισυνάψει
  θα έχω, θα έχεις, … επισυνημμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … επισυναφθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … επισυνημμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg επισύναπτε επισύναψε — επισυνάψου
2 pl επισυνάπτετε επισυνάψτε επισυνάπτεστε, {επισυνάπτεσθε} επισυναφθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ επισυνάπτοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας επισυνάψει ➤ [επισυνημμένος,‑-η,‑-ο] ➤
Nonfinite form➤ επισυνάψει επισυναφθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Also found: imperfect επεσύναπτα, past επεσύναψα
 2. Passive forms ending with -ην are very formal, as in the ancient aorist ἐπισυνήφθην from the conjugation of ἐπισυνάπτω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • επισύναψη f (episýnapsi, “attaching”) (of documents)
  • επισυνημμένος (episynimménos, “attached”, participle) (of documents)
  • συνάπτω (synápto, “attach”)
  • and see: άπτομαι (áptomai, “touch”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.