απολυμαίνω
Greek
Verb
απολυμαίνω • (apolymaíno) (past απολύμανα, passive απολυμαίνομαι)
Conjugation
απολυμαίνω απολυμαίνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | απολυμαίνω | απολυμάνω | απολυμαίνομαι | απολυμανθώ |
| 2 sg | απολυμαίνεις | απολυμάνεις | απολυμαίνεσαι | απολυμανθείς |
| 3 sg | απολυμαίνει | απολυμάνει | απολυμαίνεται | απολυμανθεί |
| 1 pl | απολυμαίνουμε, [‑ομε] | απολυμάνουμε, [‑ομε] | απολυμαινόμαστε | απολυμανθούμε |
| 2 pl | απολυμαίνετε | απολυμάνετε | απολυμαίνεστε, απολυμαινόσαστε | απολυμανθείτε |
| 3 pl | απολυμαίνουν(ε) | απολυμάνουν(ε) | απολυμαίνονται | απολυμανθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | απολύμαινα | απολύμανα | απολυμαινόμουν(α) | απολυμάνθηκα |
| 2 sg | απολύμαινες | απολύμανες | απολυμαινόσουν(α) | απολυμάνθηκες |
| 3 sg | απολύμαινε | απολύμανε | απολυμαινόταν(ε) | απολυμάνθηκε |
| 1 pl | απολυμαίναμε | απολυμάναμε | απολυμαινόμασταν, (‑όμαστε) | απολυμανθήκαμε |
| 2 pl | απολυμαίνατε | απολυμάνατε | απολυμαινόσασταν, (‑όσαστε) | απολυμανθήκατε |
| 3 pl | απολύμαιναν, απολυμαίναν(ε) | απολύμαναν, απολυμάναν(ε) | απολυμαίνονταν, (απολυμαινόντουσαν) | απολυμάνθηκαν, απολυμανθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα απολυμαίνω ➤ | θα απολυμάνω ➤ | θα απολυμαίνομαι ➤ | θα απολυμανθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα απολυμαίνεις, … | θα απολυμάνεις, … | θα απολυμαίνεσαι, … | θα απολυμανθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … απολυμάνει έχω, έχεις, … απολυμασμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … απολυμανθεί είμαι, είσαι, … απολυμασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … απολυμάνει είχα, είχες, … απολυμασμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … απολυμανθεί ήμουν, ήσουν, … απολυμασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … απολυμάνει θα έχω, θα έχεις, … απολυμασμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … απολυμανθεί θα είμαι, θα είσαι, … απολυμασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | απολύμαινε | απολύμανε | — | απολυμάνσου |
| 2 pl | απολυμαίνετε | απολυμάνετε | απολυμαίνεστε | απολυμανθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | απολυμαίνοντας ➤ | απολυμαινόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας απολυμάνει ➤ | απολυμασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | απολυμάνει | απολυμανθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- απολύμανση m (apolýmansi, “disinfection, disinfecting”)
- απολυμαντήριο n (apolymantírio, “disinfection facility”)
- απολυμαντήριος (apolymantírios, “disinfectant”, adjective)
- απολυμαντής m (apolymantís, “person who disinfects”)
- απολυμαντικό n (apolymantikó, “disinfectant”)
- απολυμαντικός (apolymantikós, “disinfectant”, adjective)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.