αποκρίνομαι

• IPA^(key): /a.poˈkɾi.no.me/
• Hyphenation: α‧πο‧κρί‧νο‧μαι

Inherited from Ancient Greek ἀποκρίνομαι (apokrínomai, “answer question, charges”), mediopassive of ἀποκρίνω (apokrínō, “set apart; choose”). By surface analysis, απο- (“de-, from”) +‎ κρίνομαι (“I am judged, chosen”).

αποκρίνομαι • (apokrínomai) deponent (past αποκρίθηκα)

1. to answer, reply to, respond to

• αποκραίνομαι (apokraínomai)

• see: ανταπόκριση f (antapókrisi, “response, correspondence”)

Inflectional passive form, with the ancient sense of active ἀποκρίνω (apokrínō, “set apart; secrete, separate”)

αποκρίνομαι • (apokrínomai) passive (past αποκρίθηκα, active αποκρίνω)

1. (medicine, rare) to be excreted

for this verb's full conjugation see the active form

• see: αποκρίνω (apokríno, “excrete”)

• αποκρίνομαι - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
• Dimitrakos, Dimitrios B. (1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia