αναχαιτίζω

Greek

Verb

αναχαιτίζω • (anachaitízo) (past αναχαίτισα, passive αναχαιτίζομαι)

  1. to curb, restrain, repel (an enemy)

Conjugation
αναχαιτίζω   αναχαιτίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αναχαιτίζω αναχαιτίσω αναχαιτίζομαι αναχαιτιστώ
2 sg αναχαιτίζεις αναχαιτίσεις αναχαιτίζεσαι αναχαιτιστείς
3 sg αναχαιτίζει αναχαιτίσει αναχαιτίζεται αναχαιτιστεί
1 pl αναχαιτίζουμε, [‑ομε] αναχαιτίσουμε, [‑ομε] αναχαιτιζόμαστε αναχαιτιστούμε
2 pl αναχαιτίζετε αναχαιτίσετε αναχαιτίζεστε, αναχαιτιζόσαστε αναχαιτιστείτε
3 pl αναχαιτίζουν(ε) αναχαιτίσουν(ε) αναχαιτίζονται αναχαιτιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αναχαίτιζα αναχαίτισα αναχαιτιζόμουν(α) αναχαιτίστηκα
2 sg αναχαίτιζες αναχαίτισες αναχαιτιζόσουν(α) αναχαιτίστηκες
3 sg αναχαίτιζε αναχαίτισε αναχαιτιζόταν(ε) αναχαιτίστηκε
1 pl αναχαιτίζαμε αναχαιτίσαμε αναχαιτιζόμασταν, (‑όμαστε) αναχαιτιστήκαμε
2 pl αναχαιτίζατε αναχαιτίσατε αναχαιτιζόσασταν, (‑όσαστε) αναχαιτιστήκατε
3 pl αναχαίτιζαν, αναχαιτίζαν(ε) αναχαίτισαν, αναχαιτίσαν(ε) αναχαιτίζονταν, (αναχαιτιζόντουσαν) αναχαιτίστηκαν, αναχαιτιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αναχαιτίζω ➤ θα αναχαιτίσω ➤ θα αναχαιτίζομαι ➤ θα αναχαιτιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αναχαιτίζεις, … θα αναχαιτίσεις, … θα αναχαιτίζεσαι, … θα αναχαιτιστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αναχαιτίσει
  έχω, έχεις, … αναχαιτισμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … αναχαιτιστεί
  είμαι, είσαι, … αναχαιτισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αναχαιτίσει
  είχα, είχες, … αναχαιτισμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … αναχαιτιστεί
  ήμουν, ήσουν, … αναχαιτισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αναχαιτίσει
  θα έχω, θα έχεις, … αναχαιτισμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … αναχαιτιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αναχαιτισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg αναχαίτιζε αναχαίτισε — αναχαιτίσου
2 pl αναχαιτίζετε αναχαιτίστε αναχαιτίζεστε αναχαιτιστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αναχαιτίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας αναχαιτίσει ➤ αναχαιτισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ αναχαιτίσει αναχαιτιστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.