αναχαίτιση
Greek
Declension
declension of αναχαίτιση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αναχαίτιση • | αναχαιτίσεις • | |
| genitive | αναχαίτισης • | αναχαιτίσεων • | |
| accusative | αναχαίτιση • | αναχαιτίσεις • | |
| vocative | αναχαίτιση • | αναχαιτίσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αναχαιτίσεως • | |||
Related terms
- αναχαιτίζω (anachaitízo, “to restrain, to curb”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.