wypowiadawczy
Polish
Etymology
From wypowiadać + -awczy. First attested in 1903.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.pɔ.vjaˈdaf.t͡ʂɨ/
- Rhymes: -aft͡ʂɨ
- Syllabification: wy‧po‧wia‧daw‧czy
Adjective
wypowiadawczy (not comparable, no derived adverb)
- (rare, relational) utterance
- Synonyms: wypowiedzeniowy, wypowiedziowy
- środki wypowiadawcze ― means of utterance
- narracja wypowiadawcza ― narration of utterance
- podmiot wypowiadawczy ― object of utterance
Declension
Declension of wypowiadawczy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | wypowiadawczy | wypowiadawcza | wypowiadawcze | wypowiadawczy | wypowiadawcze | |
genitive | wypowiadawczego | wypowiadawczej | wypowiadawczego | wypowiadawczych | ||
dative | wypowiadawczemu | wypowiadawczej | wypowiadawczemu | wypowiadawczym | ||
accusative | wypowiadawczego | wypowiadawczy | wypowiadawczą | wypowiadawcze | wypowiadawczych | wypowiadawcze |
instrumental | wypowiadawczym | wypowiadawczą | wypowiadawczym | wypowiadawczymi | ||
locative | wypowiadawczym | wypowiadawczej | wypowiadawczym | wypowiadawczych |
Further reading
- wypowiadawczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.