wypowiadawczy

Polish

Etymology

From wypowiadać + -awczy. First attested in 1903.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /vɨ.pɔ.vjaˈdaf.t͡ʂɨ/
  • Rhymes: -aft͡ʂɨ
  • Syllabification: wy‧po‧wia‧daw‧czy

Adjective

wypowiadawczy (not comparable, no derived adverb)

  1. (rare, relational) utterance
    Synonyms: wypowiedzeniowy, wypowiedziowy
    środki wypowiadawczemeans of utterance
    narracja wypowiadawczanarration of utterance
    podmiot wypowiadawczyobject of utterance

Declension

adjectives
nouns
verbs

References

  1. Przegląd Filozoficzny (in Polish), volume 6, number 2, 1903, page 155

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.