wybulić

Polish

Etymology

From wy- +‎ bulić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈbu.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ulit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧bu‧lić

Verb

wybulić pf (imperfective bulić)

  1. (transitive, colloquial) to shell out (pay a great deal of money)
    Synonym: zabulić

Conjugation
Conjugation of wybulić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wybulić
future tense 1st wybulę wybulimy
2nd wybulisz wybulicie
3rd wybuli wybulą
impersonal wybuli się
past tense 1st wybuliłem,
-(e)m wybulił		 wybuliłam,
-(e)m wybuliła		 wybuliłom,
-(e)m wybuliło		 wybuliliśmy,
-(e)śmy wybulili		 wybuliłyśmy,
-(e)śmy wybuliły
2nd wybuliłeś,
-(e)ś wybulił		 wybuliłaś,
-(e)ś wybuliła		 wybuliłoś,
-(e)ś wybuliło		 wybuliliście,
-(e)ście wybulili		 wybuliłyście,
-(e)ście wybuliły
3rd wybulił wybuliła wybuliło wybulili wybuliły
impersonal wybulono
conditional 1st wybuliłbym,
bym wybulił		 wybuliłabym,
bym wybuliła		 wybuliłobym,
bym wybuliło		 wybulilibyśmy,
byśmy wybulili		 wybuliłybyśmy,
byśmy wybuliły
2nd wybuliłbyś,
byś wybulił		 wybuliłabyś,
byś wybuliła		 wybuliłobyś,
byś wybuliło		 wybulilibyście,
byście wybulili		 wybuliłybyście,
byście wybuliły
3rd wybuliłby,
by wybulił		 wybuliłaby,
by wybuliła		 wybuliłoby,
by wybuliło		 wybuliliby,
by wybulili		 wybuliłyby,
by wybuliły
impersonal wybulono by
imperative 1st niech wybulę wybulmy
2nd wybul wybulcie
3rd niech wybuli niech wybulą
passive adjectival participle wybulony wybulona wybulone wybuleni wybulone
anterior adverbial participle wybuliwszy
verbal noun wybulenie

Further reading
  • wybulić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wybulić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.