trapić

See also: trapič and trápíc

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish trapić, from Old Czech trápiti, from Proto-Slavic *torpiti, causative of *tьrpěti. Displaced native Old Polish tropić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtra.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -apit͡ɕ
  • Syllabification: tra‧pić

Verb

trapić impf (perfective strapić)

  1. (transitive, literary) to bother, to trouble, to worry
    Synonyms: dręczyć, martwić, niepokoić
  2. (transitive) to afflict, to grieve, to plague, to vex
    Synonyms: dokuczać, nękać, smucić
  3. (reflexive with się) to be worried
    Synonyms: see Thesaurus:bać się

Conjugation
Conjugation of trapić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trapić
present tense 1st trapię trapimy
2nd trapisz trapicie
3rd trapi trapią
impersonal trapi się
past tense 1st trapiłem,
-(e)m trapił		 trapiłam,
-(e)m trapiła		 trapiłom,
-(e)m trapiło		 trapiliśmy,
-(e)śmy trapili		 trapiłyśmy,
-(e)śmy trapiły
2nd trapiłeś,
-(e)ś trapił		 trapiłaś,
-(e)ś trapiła		 trapiłoś,
-(e)ś trapiło		 trapiliście,
-(e)ście trapili		 trapiłyście,
-(e)ście trapiły
3rd trapił trapiła trapiło trapili trapiły
impersonal trapiono
future tense 1st będę trapił,
będę trapić		 będę trapiła,
będę trapić		 będę trapiło,
będę trapić		 będziemy trapili,
będziemy trapić		 będziemy trapiły,
będziemy trapić
2nd będziesz trapił,
będziesz trapić		 będziesz trapiła,
będziesz trapić		 będziesz trapiło,
będziesz trapić		 będziecie trapili,
będziecie trapić		 będziecie trapiły,
będziecie trapić
3rd będzie trapił,
będzie trapić		 będzie trapiła,
będzie trapić		 będzie trapiło,
będzie trapić		 będą trapili,
będą trapić		 będą trapiły,
będą trapić
impersonal będzie trapić się
conditional 1st trapiłbym,
bym trapił		 trapiłabym,
bym trapiła		 trapiłobym,
bym trapiło		 trapilibyśmy,
byśmy trapili		 trapiłybyśmy,
byśmy trapiły
2nd trapiłbyś,
byś trapił		 trapiłabyś,
byś trapiła		 trapiłobyś,
byś trapiło		 trapilibyście,
byście trapili		 trapiłybyście,
byście trapiły
3rd trapiłby,
by trapił		 trapiłaby,
by trapiła		 trapiłoby,
by trapiło		 trapiliby,
by trapili		 trapiłyby,
by trapiły
impersonal trapiono by
imperative 1st niech trapię trapmy
2nd trap trapcie
3rd niech trapi niech trapią
active adjectival participle trapiący trapiąca trapiące trapiący trapiące
passive adjectival participle trapiony trapiona trapione trapieni trapione
contemporary adverbial participle trapiąc
verbal noun trapienie
nouns

Further reading
  • trapić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trapić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.