smucić

Polish

Etymology

Probably from Old Czech smútiti, given that the regular reflex of *sъ-mǫtiti in Polish is smęcić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsmu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: smu‧cić

Verb

smucić impf

  1. (transitive) to sadden (make sad)
  2. (reflexive with się) to be sad

Conjugation
Conjugation of smucić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive smucić
present tense 1st smucę smucimy
2nd smucisz smucicie
3rd smuci smucą
impersonal smuci się
past tense 1st smuciłem,
-(e)m smucił		 smuciłam,
-(e)m smuciła		 smuciłom,
-(e)m smuciło		 smuciliśmy,
-(e)śmy smucili		 smuciłyśmy,
-(e)śmy smuciły
2nd smuciłeś,
-(e)ś smucił		 smuciłaś,
-(e)ś smuciła		 smuciłoś,
-(e)ś smuciło		 smuciliście,
-(e)ście smucili		 smuciłyście,
-(e)ście smuciły
3rd smucił smuciła smuciło smucili smuciły
impersonal smucono
future tense 1st będę smucił,
będę smucić		 będę smuciła,
będę smucić		 będę smuciło,
będę smucić		 będziemy smucili,
będziemy smucić		 będziemy smuciły,
będziemy smucić
2nd będziesz smucił,
będziesz smucić		 będziesz smuciła,
będziesz smucić		 będziesz smuciło,
będziesz smucić		 będziecie smucili,
będziecie smucić		 będziecie smuciły,
będziecie smucić
3rd będzie smucił,
będzie smucić		 będzie smuciła,
będzie smucić		 będzie smuciło,
będzie smucić		 będą smucili,
będą smucić		 będą smuciły,
będą smucić
impersonal będzie smucić się
conditional 1st smuciłbym,
bym smucił		 smuciłabym,
bym smuciła		 smuciłobym,
bym smuciło		 smucilibyśmy,
byśmy smucili		 smuciłybyśmy,
byśmy smuciły
2nd smuciłbyś,
byś smucił		 smuciłabyś,
byś smuciła		 smuciłobyś,
byś smuciło		 smucilibyście,
byście smucili		 smuciłybyście,
byście smuciły
3rd smuciłby,
by smucił		 smuciłaby,
by smuciła		 smuciłoby,
by smuciło		 smuciliby,
by smucili		 smuciłyby,
by smuciły
impersonal smucono by
imperative 1st niech smucę smućmy
2nd smuć smućcie
3rd niech smuci niech smucą
active adjectival participle smucący smucąca smucące smucący smucące
passive adjectival participle smucony smucona smucone smuceni smucone
contemporary adverbial participle smucąc
verbal noun smucenie

Further reading
  • smucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • smucić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.