sveipa

Faroese

Verb

sveipa

  1. to wrap, to envelope

Conjugation
Conjugation of sveipa (group v-29-30)
infinitive sveipa
supine sveipað
participle (a5
(a39)/a6)1		 sveipandi sveiptur/
sveipaður
present past
first singular sveipi sveipti/
sveipaði
second singular sveipar sveipti/
sveipaði
third singular sveipar sveipti/
sveipaði
plural sveipa sveiptu/
sveipaðu
imperative
singular sveipa!
plural sveipið!
1Only the past participle being declined.

Synonyms

Icelandic

Etymology

From Old Norse sveipa, from Proto-Germanic *swaipaną. Cognate with Faroese sveipa, English swoop, German schweifen.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsveiːpa/
  • Rhymes: -eiːpa

Verb

sveipa (weak verb, third-person singular past indicative sveipaði, supine sveipað)

  1. (transitive, with accusative) to wrap, to swaddle
    Synonym: hjúpa

Conjugation
sveipa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sveipa
supine
(sagnbót)		 sveipað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sveipandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sveipa við sveipum present
(nútíð)		 ég sveipi við sveipum
þú sveipar þið sveipið þú sveipir þið sveipið
hann, hún, það sveipar þeir, þær, þau sveipa hann, hún, það sveipi þeir, þær, þau sveipi
past
(þátíð)		 ég sveipaði við sveipuðum past
(þátíð)		 ég sveipaði við sveipuðum
þú sveipaðir þið sveipuðuð þú sveipaðir þið sveipuðuð
hann, hún, það sveipaði þeir, þær, þau sveipuðu hann, hún, það sveipaði þeir, þær, þau sveipuðu
imperative
(boðháttur)		 sveipa (þú) sveipið (þið)
Forms with appended personal pronoun
sveipaðu sveipiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sveipast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sveipast
supine
(sagnbót)		 sveipast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sveipandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sveipast við sveipumst present
(nútíð)		 ég sveipist við sveipumst
þú sveipast þið sveipist þú sveipist þið sveipist
hann, hún, það sveipast þeir, þær, þau sveipast hann, hún, það sveipist þeir, þær, þau sveipist
past
(þátíð)		 ég sveipaðist við sveipuðumst past
(þátíð)		 ég sveipaðist við sveipuðumst
þú sveipaðist þið sveipuðust þú sveipaðist þið sveipuðust
hann, hún, það sveipaðist þeir, þær, þau sveipuðust hann, hún, það sveipaðist þeir, þær, þau sveipuðust
imperative
(boðháttur)		 sveipast (þú) sveipist (þið)
Forms with appended personal pronoun
sveipastu sveipisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sveipaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 sveipaður sveipuð sveipað sveipaðir sveipaðar sveipuð
accusative
(þolfall)		 sveipaðan sveipaða sveipað sveipaða sveipaðar sveipuð
dative
(þágufall)		 sveipuðum sveipaðri sveipuðu sveipuðum sveipuðum sveipuðum
genitive
(eignarfall)		 sveipaðs sveipaðrar sveipaðs sveipaðra sveipaðra sveipaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 sveipaði sveipaða sveipaða sveipuðu sveipuðu sveipuðu
accusative
(þolfall)		 sveipaða sveipuðu sveipaða sveipuðu sveipuðu sveipuðu
dative
(þágufall)		 sveipaða sveipuðu sveipaða sveipuðu sveipuðu sveipuðu
genitive
(eignarfall)		 sveipaða sveipuðu sveipaða sveipuðu sveipuðu sveipuðu
  • sveipur (“lock, curl; gust, squall”)

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *swaipaną and *swaipijaną.

Verb

sveipa (singular past indicative sveip, plural past indicative svipu, past participle sveipinn)

  1. to sweep, stroke
  2. to swathe, wrap
  3. to cast, fling

Conjugation
Conjugation of sveipa — active (strong class 7)
infinitive sveipa
present participle sveipandi
past participle sveipinn
indicative present past
1st-person singular sveip sveip
2nd-person singular sveipr sveipt
3rd-person singular sveipr sveip
1st-person plural sveipum svipum
2nd-person plural sveipið svipuð
3rd-person plural sveipa svipu
subjunctive present past
1st-person singular sveipa svipa
2nd-person singular sveipir svipir
3rd-person singular sveipi svipi
1st-person plural sveipim svipim
2nd-person plural sveipið svipið
3rd-person plural sveipi svipi
imperative present
2nd-person singular sveip
1st-person plural sveipum
2nd-person plural sveipið
Conjugation of sveipa — mediopassive (strong class 7)
infinitive sveipask
present participle sveipandisk
past participle sveipizk
indicative present past
1st-person singular sveipumk svipumk
2nd-person singular sveipsk sveipzk
3rd-person singular sveipsk sveipsk
1st-person plural sveipumsk svipumsk
2nd-person plural sveipizk svipuzk
3rd-person plural sveipask svipusk
subjunctive present past
1st-person singular sveipumk svipumk
2nd-person singular sveipisk svipisk
3rd-person singular sveipisk svipisk
1st-person plural sveipimsk svipimsk
2nd-person plural sveipizk svipizk
3rd-person plural sveipisk svipisk
imperative present
2nd-person singular sveipsk
1st-person plural sveipumsk
2nd-person plural sveipizk
Conjugation of sveipa — active (weak class 1)
infinitive sveipa
present participle sveipandi
past participle sveiptr
indicative present past
1st-person singular sveipi sveipta
2nd-person singular sveipir sveiptir
3rd-person singular sveipir sveipti
1st-person plural sveipum sveiptum
2nd-person plural sveipið sveiptuð
3rd-person plural sveipa sveiptu
subjunctive present past
1st-person singular sveipa sveipta
2nd-person singular sveipir sveiptir
3rd-person singular sveipi sveipti
1st-person plural sveipim sveiptim
2nd-person plural sveipið sveiptið
3rd-person plural sveipi sveipti
imperative present
2nd-person singular sveip, sveipi
1st-person plural sveipum
2nd-person plural sveipið
Conjugation of sveipa — mediopassive (weak class 1)
infinitive sveipask
present participle sveipandisk
past participle sveipzk
indicative present past
1st-person singular sveipumk sveiptumk
2nd-person singular sveipisk sveiptisk
3rd-person singular sveipisk sveiptisk
1st-person plural sveipumsk sveiptumsk
2nd-person plural sveipizk sveiptuzk
3rd-person plural sveipask sveiptusk
subjunctive present past
1st-person singular sveipumk sveiptumk
2nd-person singular sveipisk sveiptisk
3rd-person singular sveipisk sveiptisk
1st-person plural sveipimsk sveiptimsk
2nd-person plural sveipizk sveiptizk
3rd-person plural sveipisk sveiptisk
imperative present
2nd-person singular sveipsk, sveipisk
1st-person plural sveipumsk
2nd-person plural sveipizk
Conjugation of sveipa — active (weak class 2)
infinitive sveipa
present participle sveipandi
past participle sveipaðr
indicative present past
1st-person singular sveipa sveipaða
2nd-person singular sveipar sveipaðir
3rd-person singular sveipar sveipaði
1st-person plural sveipum sveipuðum
2nd-person plural sveipið sveipuðuð
3rd-person plural sveipa sveipuðu
subjunctive present past
1st-person singular sveipa sveipaða
2nd-person singular sveipir sveipaðir
3rd-person singular sveipi sveipaði
1st-person plural sveipim sveipaðim
2nd-person plural sveipið sveipaðið
3rd-person plural sveipi sveipaði
imperative present
2nd-person singular sveipa
1st-person plural sveipum
2nd-person plural sveipið
Conjugation of sveipa — mediopassive (weak class 2)
infinitive sveipask
present participle sveipandisk
past participle sveipazk
indicative present past
1st-person singular sveipumk sveipuðumk
2nd-person singular sveipask sveipaðisk
3rd-person singular sveipask sveipaðisk
1st-person plural sveipumsk sveipuðumsk
2nd-person plural sveipizk sveipuðuzk
3rd-person plural sveipask sveipuðusk
subjunctive present past
1st-person singular sveipumk sveipuðumk
2nd-person singular sveipisk sveipaðisk
3rd-person singular sveipisk sveipaðisk
1st-person plural sveipimsk sveipaðimsk
2nd-person plural sveipizk sveipaðizk
3rd-person plural sveipisk sveipaðisk
imperative present
2nd-person singular sveipask
1st-person plural sveipumsk
2nd-person plural sveipizk

Descendants
  • Icelandic: sveipa
  • Faroese: sveipa
  • Norwegian:
    • Norwegian Nynorsk: sveipa
    • Norwegian Bokmål: sveipe
  • Ostrobothnian: sveip
  • Nilandian: svipa
  • Old Swedish: svēpa, swǣpa
  • Scanian: svøba, svepa, sveva
  • Older Danish: svebe
  • → Middle English: swaipen

References
  • “sveipa”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.