spowiedzieć
Old Polish
Etymology
From s- + powiedzieć. First attested in 1425.
Verb
spowiedzieć pf (imperfective spowiadać)
- (transitive or reflexive with się) to confide, to confide in (to say something in confidence)
- 1856-1870 [1425], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume II, number 2049:
- Katherina... pecuniam ostendit pro villa... Pyssary... et hanc pecuniam per Stanislaum ministerialem ostendit vlg. spowyedzala
- [Katherina... pecuniam ostendit pro villa... Pisary... et hanc pecuniam per Stanislaum ministerialem ostendit vlg. spowiedziała]
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 760:
- Spovyedzyal szye (sc. Judasz), aby zdradzyl krev nyevynną czlovyeka pravego
- [Spowiedział sie (sc. Judasz), aby zdradzil krew niewinną człowieka prawego]
Descendants
- Polish: spowiedzieć
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “spowiedzieć (się)”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish spowiedzieć. By surface analysis, s- + powiedzieć.
Pronunciation
- IPA(key): /spɔˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/
- Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
- Syllabification: spo‧wie‧dzieć
Verb
spowiedzieć pf (imperfective spowiadać)
- (transitive, obsolete, Christianity) to shrive (to hear a confession)
- Synonyms: posłuchać spowiedzi, udzielić spowiedzi, wyspowiadać
- (reflexive with się, Christianity) to confess, to shrive (to disclose sins)
- Synonyms: pojednać się z Bogiem, wyspowiadać
- (reflexive with się, obsolete) to confide, to confide in (to say something in confidence)
- Synonym: zwierzyć się
Conjugation
Conjugation of spowiedzieć pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | spowiedzieć | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | spowiem | spowiemy | ||||||||||||||||
2nd | spowiesz | spowiecie | |||||||||||||||||
3rd | spowie | spowiedzą | |||||||||||||||||
impersonal | spowie się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | spowiedziałem, -(e)m spowiedział |
spowiedziałam, -(e)m spowiedziała |
spowiedziałom, -(e)m spowiedziało |
spowiedzieliśmy, -(e)śmy spowiedzieli |
spowiedziałyśmy, -(e)śmy spowiedziały | |||||||||||||
2nd | spowiedziałeś, -(e)ś spowiedział |
spowiedziałaś, -(e)ś spowiedziała |
spowiedziałoś, -(e)ś spowiedziało |
spowiedzieliście, -(e)ście spowiedzieli |
spowiedziałyście, -(e)ście spowiedziały | ||||||||||||||
3rd | spowiedział | spowiedziała | spowiedziało | spowiedzieli | spowiedziały | ||||||||||||||
impersonal | spowiedziano | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | spowiedziałbym, bym spowiedział |
spowiedziałabym, bym spowiedziała |
spowiedziałobym, bym spowiedziało |
spowiedzielibyśmy, byśmy spowiedzieli |
spowiedziałybyśmy, byśmy spowiedziały | |||||||||||||
2nd | spowiedziałbyś, byś spowiedział |
spowiedziałabyś, byś spowiedziała |
spowiedziałobyś, byś spowiedziało |
spowiedzielibyście, byście spowiedzieli |
spowiedziałybyście, byście spowiedziały | ||||||||||||||
3rd | spowiedziałby, by spowiedział |
spowiedziałaby, by spowiedziała |
spowiedziałoby, by spowiedziało |
spowiedzieliby, by spowiedzieli |
spowiedziałyby, by spowiedziały | ||||||||||||||
impersonal | spowiedziano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech spowiem | spowiedzmy | ||||||||||||||||
2nd | spowiedz | spowiedzcie | |||||||||||||||||
3rd | niech spowie | niech spowiedzą | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | spowiedziany | spowiedziana | spowiedziane | spowiedziani | spowiedziane | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | spowiedziawszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | spowiedzenie |
References
Further reading
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “spowiedzieć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “spowiedzieć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “SPOWIEDZIEĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2015 May 18
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “spowiedzieć”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “spowiedzieć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “spowiedzieć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 326
- spowiedzieć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.