podnajemnik

From podnajem +‎ -nik. First attested in 1811.[1] Compare Czech podnájemník.

• IPA^(key): /pɔd.naˈjɛm.ɲik/
• Rhymes: -ɛmɲik
• Syllabification: pod‧na‧jem‧nik

podnajemnik m pers

1. (obsolete, rare, relational, property law) Synonym of podnajemca
   • 1872, Postępowanie sumaryczne w sporach cywilnych. Powszechna ustawa wekslowa z odnośną ustawą stemplową. Rozporządzenia w sprawach prowizoryalnych. Norma jurysdykcyi cywilnej : nowa ustawa notaryalna. Nowa ustawa tabularna wraz z instrukcyą. Postępowanie w sprawach niespornych z odnośnemi rozporządzeniami.‎, page 11:

     Wypowiedzenia, które ze strony dzierżawcy lub najemnika nie podległy zarzutowi, tudzież wszelkie przeciw niemu uzyskane zarządzenie tymczasowe, albo rezolucye i wyroki, mają skutek i wykonanie także przeciw jego poddzierżawcy lub podnajemnikowi, […]

     Terminations which are not subject to objection on the part of the tenant or mercenary, as well as any interim order obtained against him, or resolutions and judgments, are effective and enforced also against his undertenant or subtenant, […]

   • 1967, Odrodzenie i reformacja w Polsce‎, Pa'nstwowe Wydawnictwo Naukowe., page 23:

     […] z tym, że w obrębie rodziny istnieje wielkie zróżnicowanie socjalne i spychanie do roli podnajemników uboższych jej członków.

     […] but there is great social differentiation within the family and its poorer members are pushed to the role of subtenants.