namowny
See also: namówny
Polish
Alternative forms
- namówny (obsolete)
Pronunciation
- IPA(key): /naˈmɔv.nɨ/
- (Middle Polish) IPA(key): /naˈmɔv.nɨ/, /nɒˈmɔv.nɨ/
- Rhymes: -ɔvnɨ
- Syllabification: na‧mow‧ny
Adjective
namowny (not comparable, derived adverb namownie)
- (obsolete) persuadable
- (obsolete) persuasive, convincing
- (Middle Polish) certain, sure
- Synonym: pewien
- (Middle Polish) enacted in council
Declension
Declension of namowny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | namowny | namowna | namowne | namowni | namowne | |
| genitive | namownego | namownej | namownego | namownych | ||
| dative | namownemu | namownej | namownemu | namownym | ||
| accusative | namownego | namowny | namowną | namowne | namownych | namowne |
| instrumental | namownym | namowną | namownym | namownymi | ||
| locative | namownym | namownej | namownym | namownych | ||
Related terms
nouns
verbs
References
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “namowny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “namowny”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “namowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “namowny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 104
- namowny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.