namówiny

From namówić +‎ -iny. First attested in 1873.[1]

• IPA^(key): /na.muˈvi.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -inɨ
• Syllabification: na‧mó‧wi‧ny

namówiny nvir pl

1. (dialectal, otherwise obsolete) betrothal, engagement

   Synonyms: zrękowiny, zaręczyny

   • 2003 July 25, “Co było, co jest...”, in Dziennik Polski‎, Wydawnictwo Jagiellonia SA:

     Na taką paradę to ani ojców babki Ludwiny, ani młodego, z którym przed ołtarzem stanęła, nie byłoby stać. A oboje z dobrych gazdowskich rodów przecież byli. Na namówinach na stole stanęła ćwiartka.

     Neither grandma Ludwina's fathers nor the young one with whom she stood in front of the altar could afford such a parade. And they both came from good farmhouse families. A quarter stood at the betrothal on the table.

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “namówiny”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 3, Warsaw, page 104
• namówiny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego