kosić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kosìti, from Proto-Balto-Slavic *kasīˀtei, from Proto-Indo-European *kos-éye-ti, causative of *kes- (“to scrape, comb”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkɔ.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
  • Syllabification: ko‧sić

Verb

kosić impf

  1. (transitive) to mow, to scythe (to cut down grass or crops, to cut off as if with a scythe)
    Synonym: żąć
  2. (transitive, figurative) to mow (to cut down or slaughter in great numbers)
    Synonym: siec
  3. (transitive, colloquial) to gain easily
    Hypernym: zdobywać
  4. (transitive, prison slang) to snatch, to swipe (to steal)
    Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation
Conjugation of kosić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kosić
present tense 1st koszę kosimy
2nd kosisz kosicie
3rd kosi koszą
impersonal kosi się
past tense 1st kosiłem,
-(e)m kosił		 kosiłam,
-(e)m kosiła		 kosiłom,
-(e)m kosiło		 kosiliśmy,
-(e)śmy kosili		 kosiłyśmy,
-(e)śmy kosiły
2nd kosiłeś,
-(e)ś kosił		 kosiłaś,
-(e)ś kosiła		 kosiłoś,
-(e)ś kosiło		 kosiliście,
-(e)ście kosili		 kosiłyście,
-(e)ście kosiły
3rd kosił kosiła kosiło kosili kosiły
impersonal koszono
future tense 1st będę kosił,
będę kosić		 będę kosiła,
będę kosić		 będę kosiło,
będę kosić		 będziemy kosili,
będziemy kosić		 będziemy kosiły,
będziemy kosić
2nd będziesz kosił,
będziesz kosić		 będziesz kosiła,
będziesz kosić		 będziesz kosiło,
będziesz kosić		 będziecie kosili,
będziecie kosić		 będziecie kosiły,
będziecie kosić
3rd będzie kosił,
będzie kosić		 będzie kosiła,
będzie kosić		 będzie kosiło,
będzie kosić		 będą kosili,
będą kosić		 będą kosiły,
będą kosić
impersonal będzie kosić się
conditional 1st kosiłbym,
bym kosił		 kosiłabym,
bym kosiła		 kosiłobym,
bym kosiło		 kosilibyśmy,
byśmy kosili		 kosiłybyśmy,
byśmy kosiły
2nd kosiłbyś,
byś kosił		 kosiłabyś,
byś kosiła		 kosiłobyś,
byś kosiło		 kosilibyście,
byście kosili		 kosiłybyście,
byście kosiły
3rd kosiłby,
by kosił		 kosiłaby,
by kosiła		 kosiłoby,
by kosiło		 kosiliby,
by kosili		 kosiłyby,
by kosiły
impersonal koszono by
imperative 1st niech koszę kośmy
2nd koś koście
3rd niech kosi niech koszą
active adjectival participle koszący kosząca koszące koszący koszące
passive adjectival participle koszony koszona koszone koszeni koszone
contemporary adverbial participle kosząc
verbal noun koszenie

Derived terms
verbs
  • nakosić pf
  • obkaszać impf, obkosić pf
  • odkosić pf
  • okaszać impf, okosić pf
  • podkaszać impf, podkosić pf
  • pokosić pf
  • skaszać impf, skosić pf
  • ukosić pf
  • wykaszać impf, wyskosić pf
  • zakosić pf
adjective
nouns
verbs

Further reading
  • kosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kosić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.