dopowiedź

See also: dopowiedz

Polish

Etymology

Deverbal from dopowiedzieć. First attested in 1803.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈpɔ.vjɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡ɕ
  • Syllabification: do‧po‧wiedź

Noun

dopowiedź f

  1. (countable) addition to what one said earlier
    Synonym: dopowiedzenie
  2. (literary) complement (that which complements)
    Synonym: dopełnienie

Declension
Declension of dopowiedź
singular plural
nominative dopowiedź dopowiedzie
genitive dopowiedzi dopowiedzi
dative dopowiedzi dopowiedziom
accusative dopowiedź dopowiedzie
instrumental dopowiedzią dopowiedziami
locative dopowiedzi dopowiedziach
vocative dopowiedzi dopowiedzie
adjective
nouns
verbs

References
  1. Gazeta Krakowska‎ (in Polish), number 22, 1803 March 16, page 264

Further reading
  • dopowiedź in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopowiedź in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.