dopowiedzeniowy
Polish
Etymology
From dopowiedzenie + -owy. First attested in 1906.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /dɔ.pɔ.vjɛ.d͡zɛˈɲɔ.vɨ/
- Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: do‧po‧wie‧dze‧nio‧wy
Adjective
dopowiedzeniowy (not comparable, no derived adverb)
- (relational, rare, grammar) appositional
- Synonym: apozycyjny
Declension
Declension of dopowiedzeniowy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | dopowiedzeniowy | dopowiedzeniowa | dopowiedzeniowe | dopowiedzeniowi | dopowiedzeniowe | |
genitive | dopowiedzeniowego | dopowiedzeniowej | dopowiedzeniowego | dopowiedzeniowych | ||
dative | dopowiedzeniowemu | dopowiedzeniowej | dopowiedzeniowemu | dopowiedzeniowym | ||
accusative | dopowiedzeniowego | dopowiedzeniowy | dopowiedzeniową | dopowiedzeniowe | dopowiedzeniowych | dopowiedzeniowe |
instrumental | dopowiedzeniowym | dopowiedzeniową | dopowiedzeniowym | dopowiedzeniowymi | ||
locative | dopowiedzeniowym | dopowiedzeniowej | dopowiedzeniowym | dopowiedzeniowych |
References
- dopowiedzeniowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.