człowieczeński

From człowieczeństwo +‎ -ski. First attested in 1496.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡ʃʲɫɔvjɛt͡ʃʲɛɲskiː/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡ʃʲɫɔvjɛt͡ʃʲɛɲski/

człowieczeński (not comparable)

1. humane; fit for a person; honest; decent

   Synonym: człowieczy

   • 1950 [1496], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 1773:

     Jaco mnye Stanislaus Parznyewsky vynovath XX-ti grossos, kthore my rzekl slowem szwym czlovyeczenskym placzycz

     [Jako mnie Stanislaus Parzniewski winowat XX-ti grossos, ktore mi rzekł słowem swym człowieczeńskim płacić]

• Middle Polish: człowieczeński

• Bańkowski, Andrzej (2000) “człowieczeński”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “człowieczeński”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish człowieczeński. By surface analysis, człowieczeństwo +‎ -ski.

• (Middle Polish) IPA^(key): /t͡ʂɫɔ.vjɛˈt͡ʂɛɲ.ski/

człowieczeński (not comparable, no derived adverb)

1. (Middle Polish, relational) human; humanity

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “człowieczeński”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “człowieczeński”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 1, Warsaw, page 393