człowieczę

See also: człowiecze

Polish

Etymology

From człowiek + -e. First attested in the 19th century.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡ʂwɔˈvjɛ.t͡ʂɛ/
  • Rhymes: -ɛt͡ʂɛ
  • Syllabification: czło‧wie‧czę
  • Homophone: człowiecze

Noun

człowieczę n (diminutive człowieczątko)

  1. (rare, obsolete, humorous) child; small person
    Synonyms: see Thesaurus:dziecko

Declension

adjectives
adverb
interjections
nouns
verbs

References

  1. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “człowieczę”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 393

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.