człowiecki

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čelověčьskъ. By surface analysis, człowiek +‎ -cki. First attested in the 15th century.[1]

Pronunciation

IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡ʃʲɫɔvjɛt͡skiː/

IPA^(key): (15^th CE) /t͡ʃʲɫɔvjɛt͡ski/

Adjective

człowiecki (not comparable)

(relational) human
Synonyms: człeczy, człowieczy
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 168:
  Powidz mi, synku miły, jako twą śmiercią odkupisz... plemie człowieckie (quomodo per tuam liberabis mortem genus hominum)?
  [Powidz mi, synku miły, jako twą śmiercią odkupisz... plemię człowieckie (quomodo per tuam liberabis mortem genus hominum)?]

Related terms

adjectives

adverb

człowiecznie

nouns

References

Bańkowski, Andrzej (2000) “człowiecki”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “człowiecki”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.