ἁλουργής
Ancient Greek
Alternative forms
- ἁλουργός (halourgós)
- ἁλουργοῦς (halourgoûs)
- ἁλοργοῦς (halorgoûs) — Ionic
Etymology
From ἅλς (háls, “sea”) + ἔρδω (érdō, “make”) + -ής (-ḗs, adjective suffix), literally "wrought in or by the sea."
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ha.luːr.ɡɛ̌ːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)a.lurˈɡe̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.lurˈʝis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.lurˈʝis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.lurˈʝis/
Adjective
ἁλουργής • (halourgḗs) m or f (neuter ἁλουργές); third declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ἁλουργής halourgḗs |
ἁλουργές halourgés |
ἁλουργεῖ halourgeî |
ἁλουργεῖ halourgeî |
ἁλουργεῖς halourgeîs |
ἁλουργῆ halourgê | ||||||||
| Genitive | ἁλουργοῦς halourgoûs |
ἁλουργοῦς halourgoûs |
ἁλουργοῖν halourgoîn |
ἁλουργοῖν halourgoîn |
ἁλουργῶν halourgôn |
ἁλουργῶν halourgôn | ||||||||
| Dative | ἁλουργεῖ halourgeî |
ἁλουργεῖ halourgeî |
ἁλουργοῖν halourgoîn |
ἁλουργοῖν halourgoîn |
ἁλουργέσῐ / ἁλουργέσῐν halourgési(n) |
ἁλουργέσῐ / ἁλουργέσῐν halourgési(n) | ||||||||
| Accusative | ἁλουργῆ halourgê |
ἁλουργές halourgés |
ἁλουργεῖ halourgeî |
ἁλουργεῖ halourgeî |
ἁλουργεῖς halourgeîs |
ἁλουργῆ halourgê | ||||||||
| Vocative | ἁλουργές halourgés |
ἁλουργές halourgés |
ἁλουργεῖ halourgeî |
ἁλουργεῖ halourgeî |
ἁλουργεῖς halourgeîs |
ἁλουργῆ halourgê | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἁλουργῶς halourgôs |
ἁλουργέστερος halourgésteros |
ἁλουργέστᾰτος halourgéstatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- ἁλούργημα (haloúrgēma)
- ἁλουργία (halourgía)
- ἁλουργίδιον (halourgídion)
- ἁλουργικός (halourgikós)
- ἁλουργίς (halourgís)
- ἁλουργοπώλης (halourgopṓlēs)
- ἁλουργοπωλική (halourgopōlikḗ)
See also
| λευκός (leukós) | γλαυκός (glaukós), κῐλλός (killós), πολῐός (poliós), φαιός (phaiós), χαροπός (kharopós) | ᾰ̓μαυρός (amaurós), κελαινός (kelainós), μαυρός (maurós), μέλᾱς (mélās) |
| ἐρῠθρός (eruthrós); κᾰρῡ́κῐνος (karū́kinos), κόκκῐνος (kókkinos), φοινός (phoinós) | πυρρός (purrhós); ὄρφνῐνος (órphninos) | μήλινος (mḗlinos), ξᾰνθός (xanthós); ὠχρός (ōkhrós) |
| πρᾰ́σῐνος (prásinos) | χλωρός (khlōrós) | χλωρός (khlōrós); χλωρομέλᾱς (khlōromélās) |
| κῠᾰ́νεος (kuáneos); γλαυκός (glaukós), κᾰλάϊνος (kaláïnos) | κῠᾰ́νεος (kuáneos) | κῠᾰ́νεος (kuáneos), ὑᾰκῐ́νθῐνος (huakínthinos) |
| ἰόεις (ióeis), φοινῑ́κεος (phoinī́keos); ᾰ̔λουργής (halourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphúreos), οἶνοψ (oînops) | φοινῑ́κεος (phoinī́keos); ᾰ̔λουργής (halourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphúreos) | ῥόδινος (rhódinos), ῥοδόεις (rhodóeis) |
Further reading
- “ἁλουργής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “ἁλουργής”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ἁλουργής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἁλουργής in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.