खानि

See also: खन्, खनि, खान, खाना, ख़ाना, खानु, खाने, खानो, खानों, ख़ून, खेना, and खोना

Hindi

Learned borrowing from Sanskrit खानि (khāni). Doublet of खान (khān).

खानि • (khāni) f (Urdu spelling کَھانِی)

Declension of खानि (fem i-stem)

Dāsa, Śyāmasundara (1965–1975) “खानि”, in Hindī Śabdasāgara [lit. Sea of Hindi words] (in Hindi), Kashi [Varanasi]: Nagari Pracarini Sabha
McGregor, Ronald Stuart (1993) “खानि”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press
Platts, John T. (1884) “खानि”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.

From the root खन् (khan, “to dig”), ultimately from Proto-Indo-Iranian *kan- (“to dig”).

खानि • (khāni) stem, f

Feminine i-stem declension of खानि (khāni)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	खानिः khāniḥ	खानी khānī	खानयः khānayaḥ
Vocative	खाने khāne	खानी khānī	खानयः khānayaḥ
Accusative	खानिम् khānim	खानी khānī	खानीः khānīḥ
Instrumental	खान्या / खानी¹ khānyā / khānī¹	खानिभ्याम् khānibhyām	खानिभिः khānibhiḥ
Dative	खानये / खान्यै² / खानी¹ khānaye / khānyai² / khānī¹	खानिभ्याम् khānibhyām	खानिभ्यः khānibhyaḥ
Ablative	खानेः / खान्याः² / खान्यै³ khāneḥ / khānyāḥ² / khānyai³	खानिभ्याम् khānibhyām	खानिभ्यः khānibhyaḥ
Genitive	खानेः / खान्याः² / खान्यै³ khāneḥ / khānyāḥ² / khānyai³	खान्योः khānyoḥ	खानीनाम् khānīnām
Locative	खानौ / खान्याम्² / खाना¹ khānau / khānyām² / khānā¹	खान्योः khānyoḥ	खानिषु khāniṣu
Notes	¹Vedic ²Later Sanskrit ³Brāhmaṇas

Monier Williams (1899) “खानि”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 337.
Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “khāni”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.