ωριμάζω

See also: ὡριμάζω

Greek

Etymology

Inherited from Koine Greek ὡριμάζω (hōrimázō). For the figurative sense, semantic loan from French mûrir.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /o.ɾiˈma.zo/
  • Hyphenation: ω‧ρι‧μά‧ζω

Verb

ωριμάζω • (orimázo) (past ωρίμασα, passive —, ppp ωριμασμένος)

  1. (intransitive) ripen, literally: I become ripe
    ωριμάζουν οι καρποί ― orimázoun oi karpoí ― the fruits (sense: products of plants) ripen
  2. (figurative)
    1. (intransitive and transitive) mature, literally:
      1. I become mature
        Ωρίμασα μετά από τόση πείρα.
        Orímasa metá apó tósi peíra.
        I have matured after so much/(long) experience.
      2. I make someone mature
        Οι εμπειρίες της ζωής με ωρίμασαν.
        Oi empeiríes tis zoḯs me orímasan.
        Life's experience(s) matured me. (made me more mature).
    2. (intransitive) I come of age
    3. (intransitive, of a procedure) I become completed
      Η σκέψη του δεν έχει ωριμάσει ακόμη.
      I sképsi tou den échei orimásei akómi.
      His thought/(mental activity) has not ripened yet.

Conjugation
ωριμάζω   (active forms only plus passive perfect participle)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg ωριμάζω ωριμάσω
2 sg ωριμάζεις ωριμάσεις
3 sg ωριμάζει ωριμάσει
1 pl ωριμάζουμε, [‑ομε] ωριμάσουμε, [‑ομε]
2 pl ωριμάζετε ωριμάσετε
3 pl ωριμάζουν(ε) ωριμάσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg ωρίμαζα ωρίμασα
2 sg ωρίμαζες ωρίμασες
3 sg ωρίμαζε ωρίμασε
1 pl ωριμάζαμε ωριμάσαμε
2 pl ωριμάζατε ωριμάσατε
3 pl ωρίμαζαν, ωριμάζαν(ε) ωρίμασαν, ωριμάσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ωριμάζω ➤ θα ωριμάσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ωριμάζεις, … θα ωριμάσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ωριμάσει
  έχω, έχεις, … ωριμασμένο, ‑η, ‑ο ➤		    είμαι, είσαι, … ωριμασμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ωριμάσει
  είχα, είχες, … ωριμασμένο, ‑η, ‑ο		    ήμουν, ήσουν, … ωριμασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ωριμάσει
  θα έχω, θα έχεις, … ωριμασμένο, ‑η, ‑ο		    θα είμαι, θα είσαι, … ωριμασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ωρίμαζε ωρίμασε
2 pl ωριμάζετε ωριμάστε
Other forms
Active present participle ➤   ωριμάζοντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας ωριμάσει ➤
Passive perfect participle ➤ ωριμασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤   ωριμάσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

References
  1. ωριμάζω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.