ψιλοκόβω

Greek

Etymology

ψιλο- (psilo-, prefix for "thin") +‎ κόβω (kóvo, “I cut”).

Pronunciation
  • IPA(key): /psi.loˈko.vo/
  • Hyphenation: ψι‧λο‧κό‧βω

Verb

ψιλοκόβω • (psilokóvo) (past ψιλόκοψα, passive ψιλοκόβομαι, p‑past ψιλοκόπηκα, ppp ψιλοκομμένος)

  1. to cut thinly

Conjugation
ψιλοκόβω   ψιλοκόβομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ψιλοκόβω ψιλοκόψω ψιλοκόβομαι ψιλοκοπώ
2 sg ψιλοκόβεις ψιλοκόψεις ψιλοκόβεσαι ψιλοκοπείς
3 sg ψιλοκόβει ψιλοκόψει ψιλοκόβεται ψιλοκοπεί
1 pl ψιλοκόβουμε, [‑ομε] ψιλοκόψουμε, [‑ομε] ψιλοκοβόμαστε ψιλοκοπούμε
2 pl ψιλοκόβετε ψιλοκόψετε ψιλοκόβεστε, ψιλοκοβόσαστε ψιλοκοπείτε
3 pl ψιλοκόβουν(ε) ψιλοκόψουν(ε) ψιλοκόβονται ψιλοκοπούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ψιλόκοβα ψιλόκοψα ψιλοκοβόμουν(α) ψιλοκόπηκα
2 sg ψιλόκοβες ψιλόκοψες ψιλοκοβόσουν(α) ψιλοκόπηκες
3 sg ψιλόκοβε ψιλόκοψε ψιλοκοβόταν(ε) ψιλοκόπηκε
1 pl ψιλοκόβαμε ψιλοκόψαμε ψιλοκοβόμασταν, (‑όμαστε) ψιλοκοπήκαμε
2 pl ψιλοκόβατε ψιλοκόψατε ψιλοκοβόσασταν, (‑όσαστε) ψιλοκοπήκατε
3 pl ψιλόκοβαν, ψιλοκόβαν(ε) ψιλόκοψαν, ψιλοκόψαν(ε) ψιλοκόβονταν, (ψιλοκοβόντουσαν) ψιλοκόπηκαν, ψιλοκοπήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ψιλοκόβω ➤ θα ψιλοκόψω ➤ θα ψιλοκόβομαι ➤ θα ψιλοκοπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ψιλοκόβεις, … θα ψιλοκόψεις, … θα ψιλοκόβεσαι, … θα ψιλοκοπείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ψιλοκόψει
  έχω, έχεις, … ψιλοκομμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … ψιλοκοπεί
  είμαι, είσαι, … ψιλοκομμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ψιλοκόψει
  είχα, είχες, … ψιλοκομμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … ψιλοκοπεί
  ήμουν, ήσουν, … ψιλοκομμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ψιλοκόψει
  θα έχω, θα έχεις, … ψιλοκομμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … ψιλοκοπεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ψιλοκομμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ψιλόκοβε ψιλόκοψε, ψιλόκοφ' 1 — ψιλοκόψου
2 pl ψιλοκόβετε ψιλοκόψτε, ψιλοκόφτε2 ψιλοκόβεστε ψιλοκοπείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ψιλοκόβοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ψιλοκόψει ➤ ψιλοκομμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ψιλοκόψει ψιλοκοπεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ψιλόκοφ' το ("cut it thinly!")
 2. Colloquial.
 • A colloquial word, which does not retain an internal augment e.g. as active past ψιλοέκοψα: ψιλο- (psilo-) + έκοψα (ékopsa).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
  • τουμπεκί ψιλοκομμένο (toumpekí psilokomméno) (slang)
  • ψιλοκομμένος (psilokomménos, participle)

References
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.