φράζω

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Seems to go back to a stem *φραδ-. Might be related to φρήν (phrḗn, “wits, will”).[1]

Pronunciation
 

Verb

φρᾰ́ζω • (phrázō)

  1. to make known, point out, intimate, show
  2. to tell, declare
  3. to explain, interpret
  4. to counsel, advise, suggest, bid, order
  5. (middle voice) to think, consider, ponder, muse
  6. (middle voice) to devise, plan, design, intend
  7. (middle voice) to think, suppose, believe, imagine that
  8. (middle voice) to remark, perceive, notice
  9. (middle voice) to come to know, learn, become acquainted with, see, understand
  10. (middle voice) to observe, watch, guard
  11. (middle voice) to mind, heed, take care, beware of

Inflection
   Present: φρᾰ́ζω, φρᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φρᾰ́ζω φρᾰ́ζεις φρᾰ́ζει φρᾰ́ζετον φρᾰ́ζετον φρᾰ́ζομεν φρᾰ́ζετε φρᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive φρᾰ́ζω φρᾰ́ζῃς φρᾰ́ζῃ φρᾰ́ζητον φρᾰ́ζητον φρᾰ́ζωμεν φρᾰ́ζητε φρᾰ́ζωσῐ(ν)
optative φρᾰ́ζοιμῐ φρᾰ́ζοις φρᾰ́ζοι φρᾰ́ζοιτον φρᾰζοίτην φρᾰ́ζοιμεν φρᾰ́ζοιτε φρᾰ́ζοιεν
imperative   φρᾰ́ζε φρᾰζέτω φρᾰ́ζετον φρᾰζέτων   φρᾰ́ζετε φρᾰζόντων
middle/
passive		 indicative φρᾰ́ζομαι φρᾰ́ζῃ,
φρᾰ́ζει		 φρᾰ́ζεται φρᾰ́ζεσθον φρᾰ́ζεσθον φρᾰζόμεθᾰ φρᾰ́ζεσθε φρᾰ́ζονται
subjunctive φρᾰ́ζωμαι φρᾰ́ζῃ φρᾰ́ζηται φρᾰ́ζησθον φρᾰ́ζησθον φρᾰζώμεθᾰ φρᾰ́ζησθε φρᾰ́ζωνται
optative φρᾰζοίμην φρᾰ́ζοιο φρᾰ́ζοιτο φρᾰ́ζοισθον φρᾰζοίσθην φρᾰζοίμεθᾰ φρᾰ́ζοισθε φρᾰ́ζοιντο
imperative   φρᾰ́ζου φρᾰζέσθω φρᾰ́ζεσθον φρᾰζέσθων   φρᾰ́ζεσθε φρᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive φρᾰ́ζειν φρᾰ́ζεσθαι
participle m φρᾰ́ζων φρᾰζόμενος
f φρᾰ́ζουσᾰ φρᾰζομένη
n φρᾰ́ζον φρᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: φρᾰ́ζω, φρᾰ́ζομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φρᾰ́ζω φρᾰ́ζεις φρᾰ́ζει φρᾰ́ζετον φρᾰ́ζετον φρᾰ́ζομεν φρᾰ́ζετε φρᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive φρᾰ́ζω,
φρᾰ́ζωμῐ		 φρᾰ́ζῃς,
φρᾰ́ζῃσθᾰ		 φρᾰ́ζῃ,
φρᾰ́ζῃσῐ		 φρᾰ́ζητον φρᾰ́ζητον φρᾰ́ζωμεν φρᾰ́ζητε φρᾰ́ζωσῐ(ν)
optative φρᾰ́ζοιμῐ φρᾰ́ζοισ(θᾰ) φρᾰ́ζοι φρᾰ́ζοιτον φρᾰζοίτην φρᾰ́ζοιμεν φρᾰ́ζοιτε φρᾰ́ζοιεν
imperative   φρᾰ́ζε φρᾰζέτω φρᾰ́ζετον φρᾰζέτων   φρᾰ́ζετε φρᾰζόντων
middle/
passive		 indicative φρᾰ́ζομαι φρᾰ́ζεαι φρᾰ́ζεται φρᾰ́ζεσθον φρᾰ́ζεσθον φρᾰζόμε(σ)θᾰ φρᾰ́ζεσθε φρᾰ́ζονται
subjunctive φρᾰ́ζωμαι φρᾰ́ζηαι φρᾰ́ζηται φρᾰ́ζησθον φρᾰ́ζησθον φρᾰζώμε(σ)θᾰ φρᾰ́ζησθε φρᾰ́ζωνται
optative φρᾰζοίμην φρᾰ́ζοιο φρᾰ́ζοιτο φρᾰ́ζοισθον φρᾰζοίσθην φρᾰζοίμε(σ)θᾰ φρᾰ́ζοισθε φρᾰζοίᾰτο
imperative   φρᾰ́ζεο φρᾰζέσθω φρᾰ́ζεσθον φρᾰζέσθων   φρᾰ́ζεσθε φρᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive φρᾰ́ζειν/φρᾰζέμεν(αι)/φρᾰ́ζμεν(αι) φρᾰ́ζεσθαι
participle m φρᾰ́ζων φρᾰζόμενος
f φρᾰ́ζουσᾰ φρᾰζομένη
n φρᾰ́ζον φρᾰζόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔφρᾰζον, ἐφρᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔφρᾰζον ἔφρᾰζες ἔφρᾰζε(ν) ἐφρᾰ́ζετον ἐφρᾰζέτην ἐφρᾰ́ζομεν ἐφρᾰ́ζετε ἔφρᾰζον
middle/
passive		 indicative ἐφρᾰζόμην ἐφρᾰ́ζου ἐφρᾰ́ζετο ἐφρᾰ́ζεσθον ἐφρᾰζέσθην ἐφρᾰζόμεθᾰ ἐφρᾰ́ζεσθε ἐφρᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: φρᾰ́ζον, φρᾰζόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φρᾰ́ζον φρᾰ́ζες φρᾰ́ζε(ν) φρᾰ́ζετον φρᾰζέτην φρᾰ́ζομεν φρᾰ́ζετε φρᾰ́ζον
middle/
passive		 indicative φρᾰζόμην φρᾰ́ζου φρᾰ́ζετο φρᾰ́ζεσθον φρᾰζέσθην φρᾰζόμε(σ)θᾰ φρᾰ́ζεσθε φρᾰ́ζοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: φρᾰ́σω, φρᾰ́σομαι, φρᾰσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φρᾰ́σω φρᾰ́σεις φρᾰ́σει φρᾰ́σετον φρᾰ́σετον φρᾰ́σομεν φρᾰ́σετε φρᾰ́σουσῐ(ν)
optative φρᾰ́σοιμῐ φρᾰ́σοις φρᾰ́σοι φρᾰ́σοιτον φρᾰσοίτην φρᾰ́σοιμεν φρᾰ́σοιτε φρᾰ́σοιεν
middle indicative φρᾰ́σομαι φρᾰ́σῃ,
φρᾰ́σει		 φρᾰ́σεται φρᾰ́σεσθον φρᾰ́σεσθον φρᾰσόμεθᾰ φρᾰ́σεσθε φρᾰ́σονται
optative φρᾰσοίμην φρᾰ́σοιο φρᾰ́σοιτο φρᾰ́σοισθον φρᾰσοίσθην φρᾰσοίμεθᾰ φρᾰ́σοισθε φρᾰ́σοιντο
passive indicative φρᾰσθήσομαι φρᾰσθήσῃ φρᾰσθήσεται φρᾰσθήσεσθον φρᾰσθήσεσθον φρᾰσθησόμεθᾰ φρᾰσθήσεσθε φρᾰσθήσονται
optative φρᾰσθησοίμην φρᾰσθήσοιο φρᾰσθήσοιτο φρᾰσθήσοισθον φρᾰσθησοίσθην φρᾰσθησοίμεθᾰ φρᾰσθήσοισθε φρᾰσθήσοιντο
active middle passive
infinitive φρᾰ́σειν φρᾰ́σεσθαι φρᾰσθήσεσθαι
participle m φρᾰ́σων φρᾰσόμενος φρᾰσθησόμενος
f φρᾰ́σουσᾰ φρᾰσομένη φρᾰσθησομένη
n φρᾰ́σον φρᾰσόμενον φρᾰσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔφρᾰσᾰ, ἐφρᾰσᾰ́μην, ἐφρᾰ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔφρᾰσᾰ ἔφρᾰσᾰς ἔφρᾰσε(ν) ἐφρᾰ́σᾰτον ἐφρᾰσᾰ́την ἐφρᾰ́σᾰμεν ἐφρᾰ́σᾰτε ἔφρᾰσᾰν
subjunctive φρᾰ́σω φρᾰ́σῃς φρᾰ́σῃ φρᾰ́σητον φρᾰ́σητον φρᾰ́σωμεν φρᾰ́σητε φρᾰ́σωσῐ(ν)
optative φρᾰ́σαιμῐ φρᾰ́σειᾰς,
φρᾰ́σαις		 φρᾰ́σειε(ν),
φρᾰ́σαι		 φρᾰ́σαιτον φρᾰσαίτην φρᾰ́σαιμεν φρᾰ́σαιτε φρᾰ́σειᾰν,
φρᾰ́σαιεν
imperative   φρᾰ́σον φρᾰσᾰ́τω φρᾰ́σᾰτον φρᾰσᾰ́των   φρᾰ́σᾰτε φρᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἐφρᾰσᾰ́μην ἐφρᾰ́σω ἐφρᾰ́σᾰτο ἐφρᾰ́σᾰσθον ἐφρᾰσᾰ́σθην ἐφρᾰσᾰ́μεθᾰ ἐφρᾰ́σᾰσθε ἐφρᾰ́σᾰντο
subjunctive φρᾰ́σωμαι φρᾰ́σῃ φρᾰ́σηται φρᾰ́σησθον φρᾰ́σησθον φρᾰσώμεθᾰ φρᾰ́σησθε φρᾰ́σωνται
optative φρᾰσαίμην φρᾰ́σαιο φρᾰ́σαιτο φρᾰ́σαισθον φρᾰσαίσθην φρᾰσαίμεθᾰ φρᾰ́σαισθε φρᾰ́σαιντο
imperative   φρᾰ́σαι φρᾰσᾰ́σθω φρᾰ́σᾰσθον φρᾰσᾰ́σθων   φρᾰ́σᾰσθε φρᾰσᾰ́σθων
passive indicative ἐφρᾰ́σθην ἐφρᾰ́σθης ἐφρᾰ́σθη ἐφρᾰ́σθητον ἐφρᾰσθήτην ἐφρᾰ́σθημεν ἐφρᾰ́σθητε ἐφρᾰ́σθησᾰν
subjunctive φρᾰσθῶ φρᾰσθῇς φρᾰσθῇ φρᾰσθῆτον φρᾰσθῆτον φρᾰσθῶμεν φρᾰσθῆτε φρᾰσθῶσῐ(ν)
optative φρᾰσθείην φρᾰσθείης φρᾰσθείη φρᾰσθεῖτον,
φρᾰσθείητον		 φρᾰσθείτην,
φρᾰσθειήτην		 φρᾰσθεῖμεν,
φρᾰσθείημεν		 φρᾰσθεῖτε,
φρᾰσθείητε		 φρᾰσθεῖεν,
φρᾰσθείησᾰν
imperative   φρᾰ́σθητῐ φρᾰσθήτω φρᾰ́σθητον φρᾰσθήτων   φρᾰ́σθητε φρᾰσθέντων
active middle passive
infinitive φρᾰ́σαι φρᾰ́σᾰσθαι φρᾰσθῆναι
participle m φρᾰ́σᾱς φρᾰσᾰ́μενος φρᾰσθείς
f φρᾰ́σᾱσᾰ φρᾰσᾰμένη φρᾰσθεῖσᾰ
n φρᾰ́σᾰν φρᾰσᾰ́μενον φρᾰσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπέφρᾰδον, ἐπεφρᾰδόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέφρᾰδον ἐπέφρᾰδες ἐπέφρᾰδε(ν) ἐπεφρᾰ́δετον ἐπεφρᾰδέτην ἐπεφρᾰ́δομεν ἐπεφρᾰ́δετε ἐπέφρᾰδον
subjunctive πεφρᾰ́δω,
πεφρᾰ́δωμῐ		 πεφρᾰ́δῃς,
πεφρᾰ́δῃσθᾰ		 πεφρᾰ́δῃ,
πεφρᾰ́δῃσῐ		 πεφρᾰ́δητον πεφρᾰ́δητον πεφρᾰ́δωμεν πεφρᾰ́δητε πεφρᾰ́δωσῐ(ν)
optative πεφρᾰ́δοιμῐ πεφρᾰ́δοις/πεφρᾰ́δοισθᾰ πεφρᾰ́δοι πεφρᾰδεῖτον πεφρᾰδείτην πεφρᾰδεῖμεν πεφρᾰδεῖτε πεφρᾰδεῖεν
imperative   πέφρᾰδε πεφρᾰδέτω πεφρᾰ́δετον πεφρᾰδέτων   πεφρᾰ́δετε πεφρᾰδόντων
middle indicative ἐπεφρᾰδόμην ἐπεφρᾰ́δεο ἐπεφρᾰ́δετο ἐπεφρᾰ́δεσθον ἐπεφρᾰδέσθην ἐπεφρᾰδόμε(σ)θᾰ ἐπεφρᾰ́δεσθε ἐπεφρᾰ́δοντο
subjunctive πεφρᾰ́δωμαι πεφρᾰ́δηαι πεφρᾰ́δηται πεφρᾰ́δησθον πεφρᾰ́δησθον πεφρᾰδώμε(σ)θᾰ πεφρᾰ́δησθε πεφρᾰ́δωνται
optative πεφρᾰδοίμην πεφρᾰ́δοιο πεφρᾰ́δοιτο πεφρᾰ́δοισθον πεφρᾰδοίσθην πεφρᾰδοίμε(σ)θᾰ πεφρᾰ́δοισθε πεφρᾰδοίᾰτο
imperative   πεφρᾰ́δεο πεφρᾰδέσθω πεφρᾰ́δεσθον πεφρᾰδέσθων   πεφρᾰ́δεσθε πεφρᾰδέσθων
active middle
infinitive πεφρᾰδεῖν/πεφρᾰδέειν/πεφρᾰδέμεν(αι) πεφρᾰδέσθαι
participle m πεφρᾰδών πεφρᾰδόμενος
f πεφρᾰδοῦσᾰ πεφρᾰδομένη
n πεφρᾰδόν πεφρᾰδόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πέφρᾰδον, πεφρᾰδόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέφρᾰδον πέφρᾰδες πέφρᾰδε(ν) πεφρᾰ́δετον πεφρᾰδέτην πεφρᾰ́δομεν πεφρᾰ́δετε πέφρᾰδον
middle indicative πεφρᾰδόμην πεφρᾰ́δεο πεφρᾰ́δετο πεφρᾰ́δεσθον πεφρᾰδέσθην πεφρᾰδόμε(σ)θᾰ πεφρᾰ́δεσθε πεφρᾰ́δοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέφρᾰκᾰ, πέφρᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέφρᾰκᾰ πέφρᾰκᾰς πέφρᾰκε(ν) πεφρᾰ́κᾰτον πεφρᾰ́κᾰτον πεφρᾰ́κᾰμεν πεφρᾰ́κᾰτε πεφρᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive πεφρᾰ́κω πεφρᾰ́κῃς πεφρᾰ́κῃ πεφρᾰ́κητον πεφρᾰ́κητον πεφρᾰ́κωμεν πεφρᾰ́κητε πεφρᾰ́κωσῐ(ν)
optative πεφρᾰ́κοιμῐ,
πεφρᾰκοίην		 πεφρᾰ́κοις,
πεφρᾰκοίης		 πεφρᾰ́κοι,
πεφρᾰκοίη		 πεφρᾰ́κοιτον πεφρᾰκοίτην πεφρᾰ́κοιμεν πεφρᾰ́κοιτε πεφρᾰ́κοιεν
imperative   πέφρᾰκε πεφρᾰκέτω πεφρᾰ́κετον πεφρᾰκέτων   πεφρᾰ́κετε πεφρᾰκόντων
middle/
passive		 indicative πέφρᾰσμαι πέφρᾰσαι πέφρᾰσται πέφρᾰσθον πέφρᾰσθον πεφρᾰ́σμεθᾰ πέφρᾰσθε πεφρᾰ́δᾰται
subjunctive πεφρᾰσμένος ὦ πεφρᾰσμένος ᾖς πεφρᾰσμένος ᾖ πεφρᾰσμένω ἦτον πεφρᾰσμένω ἦτον πεφρᾰσμένοι ὦμεν πεφρᾰσμένοι ἦτε πεφρᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεφρᾰσμένος εἴην πεφρᾰσμένος εἴης πεφρᾰσμένος εἴη πεφρᾰσμένω εἴητον/εἶτον πεφρᾰσμένω εἰήτην/εἴτην πεφρᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν πεφρᾰσμένοι εἴητε/εἶτε πεφρᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέφρᾰσο πεφρᾰ́σθω πέφρᾰσθον πεφρᾰ́σθων   πέφρᾰσθε πεφρᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive πεφρᾰκέναι πεφρᾰ́σθαι
participle m πεφρᾰκώς πεφρᾰσμένος
f πεφρᾰκυῖᾰ πεφρᾰσμένη
n πεφρᾰκός πεφρᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεφρᾰ́κειν, ἐπεφρᾰ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεφρᾰ́κειν,
ἐπεφρᾰ́κη		 ἐπεφρᾰ́κεις,
ἐπεφρᾰ́κης		 ἐπεφρᾰ́κει(ν) ἐπεφρᾰ́κετον ἐπεφρᾰκέτην ἐπεφρᾰ́κεμεν ἐπεφρᾰ́κετε ἐπεφρᾰ́κεσᾰν
middle/
passive		 indicative ἐπεφρᾰ́σμην ἐπέφρᾰσο ἐπέφρᾰστο ἐπέφρᾰσθον ἐπεφρᾰ́σθην ἐπεφρᾰ́σμεθᾰ ἐπέφρᾰσθε ἐπεφρᾰ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References
  1. Beekes, Robert S. P. (2010) “φράζομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1588

Further reading

Greek

Alternative forms

Etymology

Inherited from Byzantine Greek φράζω (phrázō) from Ancient Greek φράσσω (phrássō) or φράττω (phráttō) from past tense ‑αξα to present ‑άζω, in the pattern of στάζω (stázō), ἔσταξα (éstaxa, “I dripped”).

Unrelated to the ancient φράζω (phrázō, “tell, explain”). Stems φρακ-, φραγ- unrelated to φρακάρω (frakáro) or φράξια (fráxia) (see Related terms).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfra.zo/
  • Hyphenation: φρά‧ζω

Verb

φράζω • (frázo) (past έφραξα, passive φράζομαι, p‑past φράχτηκα, ppp φραγμένος)

  1. (transitive) to fence
  2. (transitive, intransitive) to block, obstruct, clog
    Έφραξε ο νεροχύτης.
    Éfraxe o nerochýtis.
    The sink clogged up.

Conjugation
φράζω   φράζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg φράζω φράξω φράζομαι φραχτώ
2 sg φράζεις φράξεις φράζεσαι φραχτείς
3 sg φράζει φράξει φράζεται φραχτεί
1 pl φράζουμε, [‑ομε] φράξουμε, [‑ομε] φραζόμαστε φραχτούμε
2 pl φράζετε φράξετε φράζεστε, φραζόσαστε φραχτείτε
3 pl φράζουν(ε) φράξουν(ε) φράζονται φραχτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έφραζα έφραξα φραζόμουν(α) φράχτηκα
2 sg έφραζες έφραξες φραζόσουν(α) φράχτηκες
3 sg έφραζε έφραξε φραζόταν(ε) φράχτηκε
1 pl φράζαμε φράξαμε φραζόμασταν, (‑όμαστε) φραχτήκαμε
2 pl φράζατε φράξατε φραζόσασταν, (‑όσαστε) φραχτήκατε
3 pl έφραζαν, φράζαν(ε) έφραξαν, φράξαν(ε) φράζονταν, (φραζόντουσαν) φράχτηκαν, φραχτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα φράζω ➤ θα φράξω ➤ θα φράζομαι ➤ θα φραχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα φράζεις, … θα φράξεις, … θα φράζεσαι, … θα φραχτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … φράξει
  έχω, έχεις, … φραγμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … φραχτεί
  είμαι, είσαι, … φραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … φράξει
  είχα, είχες, … φραγμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … φραχτεί
  ήμουν, ήσουν, … φραγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … φράξει
  θα έχω, θα έχεις, … φραγμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … φραχτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … φραγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg φράζε φράξε, φράχ' 1 — φράξου
2 pl φράζετε φράξτε, φράχτε2 φράζεστε φραχτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ φράζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας φράξει ➤ φραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ φράξει φραχτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. φράχ' το ("block it!")
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • (formal): φράσσω (frásso), εμφράσσω (emfrásso)

(fence): περιφράσσω (perifrásso), περικλείω (perikleío) (block): εμποδίζω (empodízo) (clog): βουλώνω (voulóno)

Antonyms

(antonym(s) of “clog”): ξεβουλώνω (xevoulóno), αποφράζω (apofrázo), αποφράσσω (apofrásso) (formal)

Related words by stem

φραζ-

  • αποφράζω (apofrázo)
  • All other -φράζω verbs are related to the ancient φράζω (“tell, explain”) (e.g. μεταφράζω (metafrázo, “translate”), παραφράζω (parafrázo, “make a paraphrase”)

φρασσ- (all formal)

φρακ- + [t] > φραχτ-, or unchanged in the more formal φρακτ-

φρακ/γ- + [s] > φραξ-

  • απόφραξη f (apófraxi, “unblocking”)
  • έμφραξη f (émfraxi, “blocking”) (formal)
  • περίφραξη f (perífraxi)
  • φράξιμο n (fráximo)
  • Unrelated: φράξια f (fráxia, “differentiated group within a political party”) from the Russian фракция (frakcija) from Latin fractio.
  • Unrelated: φρακάρω (frakáro, “I block, I am blocked”) from Venetian fracar

φραγ-

  • άφραγος (áfragos)
  • διάφραγμα n (diáfragma)
  • διαφραγματικός (diafragmatikós)
  • έμφραγμα n (émfragma)
  • ξέφραγος (xéfragos)
  • οδόφραγμα n (odófragma)
  • περίφραγμα n (perífragma)
  • φραγή f (fragí)
  • φράγμα n (frágma)
  • φραγμός m (fragmós)

References
  1. φράζω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.