ταριχεύω

Ancient Greek

Etymology

Possibly related to τᾰρχῡ́ω (tarkhū́ō, “to bury solemnly”) (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium. Particularly: “τάριχος”)

Pronunciation
 

Verb

τᾰρῑχεύω • (tarīkheúō)

  1. to embalm

Inflection
   Present: τᾰρῑχεύω, τᾰρῑχεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τᾰρῑχεύω τᾰρῑχεύεις τᾰρῑχεύει τᾰρῑχεύετον τᾰρῑχεύετον τᾰρῑχεύομεν τᾰρῑχεύετε τᾰρῑχεύουσῐ(ν)
subjunctive τᾰρῑχεύω τᾰρῑχεύῃς τᾰρῑχεύῃ τᾰρῑχεύητον τᾰρῑχεύητον τᾰρῑχεύωμεν τᾰρῑχεύητε τᾰρῑχεύωσῐ(ν)
optative τᾰρῑχεύοιμῐ τᾰρῑχεύοις τᾰρῑχεύοι τᾰρῑχεύοιτον τᾰρῑχευοίτην τᾰρῑχεύοιμεν τᾰρῑχεύοιτε τᾰρῑχεύοιεν
imperative   τᾰρῑ́χευε τᾰρῑχευέτω τᾰρῑχεύετον τᾰρῑχευέτων   τᾰρῑχεύετε τᾰρῑχευόντων
middle/
passive		 indicative τᾰρῑχεύομαι τᾰρῑχεύῃ,
τᾰρῑχεύει		 τᾰρῑχεύεται τᾰρῑχεύεσθον τᾰρῑχεύεσθον τᾰρῑχευόμεθᾰ τᾰρῑχεύεσθε τᾰρῑχεύονται
subjunctive τᾰρῑχεύωμαι τᾰρῑχεύῃ τᾰρῑχεύηται τᾰρῑχεύησθον τᾰρῑχεύησθον τᾰρῑχευώμεθᾰ τᾰρῑχεύησθε τᾰρῑχεύωνται
optative τᾰρῑχευοίμην τᾰρῑχεύοιο τᾰρῑχεύοιτο τᾰρῑχεύοισθον τᾰρῑχευοίσθην τᾰρῑχευοίμεθᾰ τᾰρῑχεύοισθε τᾰρῑχεύοιντο
imperative   τᾰρῑχεύου τᾰρῑχευέσθω τᾰρῑχεύεσθον τᾰρῑχευέσθων   τᾰρῑχεύεσθε τᾰρῑχευέσθων
active middle/passive
infinitive τᾰρῑχεύειν τᾰρῑχεύεσθαι
participle m τᾰρῑχεύων τᾰρῑχευόμενος
f τᾰρῑχεύουσᾰ τᾰρῑχευομένη
n τᾰρῑχεῦον τᾰρῑχευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτᾰρῑ́χευον, ἐτᾰρῑχευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτᾰρῑ́χευον ἐτᾰρῑ́χευες ἐτᾰρῑ́χευε(ν) ἐτᾰρῑχεύετον ἐτᾰρῑχευέτην ἐτᾰρῑχεύομεν ἐτᾰρῑχεύετε ἐτᾰρῑ́χευον
middle/
passive		 indicative ἐτᾰρῑχευόμην ἐτᾰρῑχεύου ἐτᾰρῑχεύετο ἐτᾰρῑχεύεσθον ἐτᾰρῑχευέσθην ἐτᾰρῑχευόμεθᾰ ἐτᾰρῑχεύεσθε ἐτᾰρῑχεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τᾰρῑχεύσω, τᾰρῑχεύσομαι, τᾰρῑχευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τᾰρῑχεύσω τᾰρῑχεύσεις τᾰρῑχεύσει τᾰρῑχεύσετον τᾰρῑχεύσετον τᾰρῑχεύσομεν τᾰρῑχεύσετε τᾰρῑχεύσουσῐ(ν)
optative τᾰρῑχεύσοιμῐ τᾰρῑχεύσοις τᾰρῑχεύσοι τᾰρῑχεύσοιτον τᾰρῑχευσοίτην τᾰρῑχεύσοιμεν τᾰρῑχεύσοιτε τᾰρῑχεύσοιεν
middle indicative τᾰρῑχεύσομαι τᾰρῑχεύσῃ,
τᾰρῑχεύσει		 τᾰρῑχεύσεται τᾰρῑχεύσεσθον τᾰρῑχεύσεσθον τᾰρῑχευσόμεθᾰ τᾰρῑχεύσεσθε τᾰρῑχεύσονται
optative τᾰρῑχευσοίμην τᾰρῑχεύσοιο τᾰρῑχεύσοιτο τᾰρῑχεύσοισθον τᾰρῑχευσοίσθην τᾰρῑχευσοίμεθᾰ τᾰρῑχεύσοισθε τᾰρῑχεύσοιντο
passive indicative τᾰρῑχευθήσομαι τᾰρῑχευθήσῃ τᾰρῑχευθήσεται τᾰρῑχευθήσεσθον τᾰρῑχευθήσεσθον τᾰρῑχευθησόμεθᾰ τᾰρῑχευθήσεσθε τᾰρῑχευθήσονται
optative τᾰρῑχευθησοίμην τᾰρῑχευθήσοιο τᾰρῑχευθήσοιτο τᾰρῑχευθήσοισθον τᾰρῑχευθησοίσθην τᾰρῑχευθησοίμεθᾰ τᾰρῑχευθήσοισθε τᾰρῑχευθήσοιντο
active middle passive
infinitive τᾰρῑχεύσειν τᾰρῑχεύσεσθαι τᾰρῑχευθήσεσθαι
participle m τᾰρῑχεύσων τᾰρῑχευσόμενος τᾰρῑχευθησόμενος
f τᾰρῑχεύσουσᾰ τᾰρῑχευσομένη τᾰρῑχευθησομένη
n τᾰρῑχεῦσον τᾰρῑχευσόμενον τᾰρῑχευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτᾰρῑ́χευσᾰ, ἐτᾰρῑχευσᾰ́μην, ἐτᾰρῑχεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτᾰρῑ́χευσᾰ ἐτᾰρῑ́χευσᾰς ἐτᾰρῑ́χευσε(ν) ἐτᾰρῑχεύσᾰτον ἐτᾰρῑχευσᾰ́την ἐτᾰρῑχεύσᾰμεν ἐτᾰρῑχεύσᾰτε ἐτᾰρῑ́χευσᾰν
subjunctive τᾰρῑχεύσω τᾰρῑχεύσῃς τᾰρῑχεύσῃ τᾰρῑχεύσητον τᾰρῑχεύσητον τᾰρῑχεύσωμεν τᾰρῑχεύσητε τᾰρῑχεύσωσῐ(ν)
optative τᾰρῑχεύσαιμῐ τᾰρῑχεύσειᾰς,
τᾰρῑχεύσαις		 τᾰρῑχεύσειε(ν),
τᾰρῑχεύσαι		 τᾰρῑχεύσαιτον τᾰρῑχευσαίτην τᾰρῑχεύσαιμεν τᾰρῑχεύσαιτε τᾰρῑχεύσειᾰν,
τᾰρῑχεύσαιεν
imperative   τᾰρῑ́χευσον τᾰρῑχευσᾰ́τω τᾰρῑχεύσᾰτον τᾰρῑχευσᾰ́των   τᾰρῑχεύσᾰτε τᾰρῑχευσᾰ́ντων
middle indicative ἐτᾰρῑχευσᾰ́μην ἐτᾰρῑχεύσω ἐτᾰρῑχεύσᾰτο ἐτᾰρῑχεύσᾰσθον ἐτᾰρῑχευσᾰ́σθην ἐτᾰρῑχευσᾰ́μεθᾰ ἐτᾰρῑχεύσᾰσθε ἐτᾰρῑχεύσᾰντο
subjunctive τᾰρῑχεύσωμαι τᾰρῑχεύσῃ τᾰρῑχεύσηται τᾰρῑχεύσησθον τᾰρῑχεύσησθον τᾰρῑχευσώμεθᾰ τᾰρῑχεύσησθε τᾰρῑχεύσωνται
optative τᾰρῑχευσαίμην τᾰρῑχεύσαιο τᾰρῑχεύσαιτο τᾰρῑχεύσαισθον τᾰρῑχευσαίσθην τᾰρῑχευσαίμεθᾰ τᾰρῑχεύσαισθε τᾰρῑχεύσαιντο
imperative   τᾰρῑ́χευσαι τᾰρῑχευσᾰ́σθω τᾰρῑχεύσᾰσθον τᾰρῑχευσᾰ́σθων   τᾰρῑχεύσᾰσθε τᾰρῑχευσᾰ́σθων
passive indicative ἐτᾰρῑχεύθην ἐτᾰρῑχεύθης ἐτᾰρῑχεύθη ἐτᾰρῑχεύθητον ἐτᾰρῑχευθήτην ἐτᾰρῑχεύθημεν ἐτᾰρῑχεύθητε ἐτᾰρῑχεύθησᾰν
subjunctive τᾰρῑχευθῶ τᾰρῑχευθῇς τᾰρῑχευθῇ τᾰρῑχευθῆτον τᾰρῑχευθῆτον τᾰρῑχευθῶμεν τᾰρῑχευθῆτε τᾰρῑχευθῶσῐ(ν)
optative τᾰρῑχευθείην τᾰρῑχευθείης τᾰρῑχευθείη τᾰρῑχευθεῖτον,
τᾰρῑχευθείητον		 τᾰρῑχευθείτην,
τᾰρῑχευθειήτην		 τᾰρῑχευθεῖμεν,
τᾰρῑχευθείημεν		 τᾰρῑχευθεῖτε,
τᾰρῑχευθείητε		 τᾰρῑχευθεῖεν,
τᾰρῑχευθείησᾰν
imperative   τᾰρῑχεύθητῐ τᾰρῑχευθήτω τᾰρῑχεύθητον τᾰρῑχευθήτων   τᾰρῑχεύθητε τᾰρῑχευθέντων
active middle passive
infinitive τᾰρῑχεῦσαι τᾰρῑχεύσᾰσθαι τᾰρῑχευθῆναι
participle m τᾰρῑχεύσᾱς τᾰρῑχευσᾰ́μενος τᾰρῑχευθείς
f τᾰρῑχεύσᾱσᾰ τᾰρῑχευσᾰμένη τᾰρῑχευθεῖσᾰ
n τᾰρῑχεῦσᾰν τᾰρῑχευσᾰ́μενον τᾰρῑχευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τετᾰρῑ́χευκᾰ, τετᾰρῑ́χευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τετᾰρῑ́χευκᾰ τετᾰρῑ́χευκᾰς τετᾰρῑ́χευκε(ν) τετᾰρῑχεύκᾰτον τετᾰρῑχεύκᾰτον τετᾰρῑχεύκᾰμεν τετᾰρῑχεύκᾰτε τετᾰρῑχεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive τετᾰρῑχεύκω τετᾰρῑχεύκῃς τετᾰρῑχεύκῃ τετᾰρῑχεύκητον τετᾰρῑχεύκητον τετᾰρῑχεύκωμεν τετᾰρῑχεύκητε τετᾰρῑχεύκωσῐ(ν)
optative τετᾰρῑχεύκοιμῐ,
τετᾰρῑχευκοίην		 τετᾰρῑχεύκοις,
τετᾰρῑχευκοίης		 τετᾰρῑχεύκοι,
τετᾰρῑχευκοίη		 τετᾰρῑχεύκοιτον τετᾰρῑχευκοίτην τετᾰρῑχεύκοιμεν τετᾰρῑχεύκοιτε τετᾰρῑχεύκοιεν
imperative   τετᾰρῑ́χευκε τετᾰρῑχευκέτω τετᾰρῑχεύκετον τετᾰρῑχευκέτων   τετᾰρῑχεύκετε τετᾰρῑχευκόντων
middle/
passive		 indicative τετᾰρῑ́χευμαι τετᾰρῑ́χευσαι τετᾰρῑ́χευται τετᾰρῑ́χευσθον τετᾰρῑ́χευσθον τετᾰρῑχεύμεθᾰ τετᾰρῑ́χευσθε τετᾰρῑ́χευνται
subjunctive τετᾰρῑχευμένος ὦ τετᾰρῑχευμένος ᾖς τετᾰρῑχευμένος ᾖ τετᾰρῑχευμένω ἦτον τετᾰρῑχευμένω ἦτον τετᾰρῑχευμένοι ὦμεν τετᾰρῑχευμένοι ἦτε τετᾰρῑχευμένοι ὦσῐ(ν)
optative τετᾰρῑχευμένος εἴην τετᾰρῑχευμένος εἴης τετᾰρῑχευμένος εἴη τετᾰρῑχευμένω εἴητον/εἶτον τετᾰρῑχευμένω εἰήτην/εἴτην τετᾰρῑχευμένοι εἴημεν/εἶμεν τετᾰρῑχευμένοι εἴητε/εἶτε τετᾰρῑχευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   τετᾰρῑ́χευσο τετᾰρῑχεύσθω τετᾰρῑ́χευσθον τετᾰρῑχεύσθων   τετᾰρῑ́χευσθε τετᾰρῑχεύσθων
active middle/passive
infinitive τετᾰρῑχευκέναι τετᾰρῑχεῦσθαι
participle m τετᾰρῑχευκώς τετᾰρῑχευμένος
f τετᾰρῑχευκυῖᾰ τετᾰρῑχευμένη
n τετᾰρῑχευκός τετᾰρῑχευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Greek

Pronunciation
  • IPA(key): /ta.ɾiˈçe.vo/
  • Hyphenation: τα‧ρι‧χεύ‧ω

Verb

ταριχεύω • (tarichévo) (past ταρίχευσα/ταρίχεψα, passive ταριχεύομαι, p‑past ταριχεύτηκα, ppp ταριχευμένος)

  1. to embalm, mummify
  2. to stuff

Conjugation
ταριχεύω   ταριχεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ταριχεύω ταριχεύσω, ταριχέψω ταριχεύομαι ταριχευτώ, ταριχευθώ
2 sg ταριχεύεις ταριχεύσεις, ταριχέψεις ταριχεύεσαι ταριχευτείς, ταριχευθείς
3 sg ταριχεύει ταριχεύσει, ταριχέψει ταριχεύεται ταριχευτεί, ταριχευθεί
1 pl ταριχεύουμε, [‑ομε] ταριχεύσουμε, [‑ομε], ταριχέψουμε, [‑ομε] ταριχευόμαστε ταριχευτούμε, ταριχευθούμε
2 pl ταριχεύετε ταριχεύσετε, ταριχέψετε ταριχεύεστε, ταριχευόσαστε ταριχευτείτε, ταριχευθείτε
3 pl ταριχεύουν(ε) ταριχεύσουν(ε), ταριχέψουν(ε) ταριχεύονται ταριχευτούν(ε), ταριχευθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ταρίχευα ταρίχευσα, ταρίχεψα ταριχευόμουν(α) ταριχεύτηκα, ταριχεύθηκα
2 sg ταρίχευες ταρίχευσες, ταρίχεψες ταριχευόσουν(α) ταριχεύτηκες, ταριχεύθηκες
3 sg ταρίχευε ταρίχευσε, ταρίχεψε ταριχευόταν(ε) ταριχεύτηκε, ταριχεύθηκε
1 pl ταριχεύαμε ταριχεύσαμε, ταριχέψαμε ταριχευόμασταν, (‑όμαστε) ταριχευτήκαμε, ταριχευθήκαμε
2 pl ταριχεύατε ταριχεύσατε, ταριχέψατε ταριχευόσασταν, (‑όσαστε) ταριχευτήκατε, ταριχευθήκατε
3 pl ταρίχευαν, ταριχεύαν(ε) ταρίχευσαν, ταριχεύσαν(ε), ταρίχεψαν ταριχεύονταν, (ταριχευόντουσαν) ταριχεύτηκαν, ταριχευτήκαν(ε),
ταριχεύθηκαν, ταριχευθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ταριχεύω ➤ θα ταριχεύσω / ταριχέψω ➤ θα ταριχεύομαι ➤ θα ταριχευτώ / ταριχευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ταριχεύεις, … θα ταριχεύσεις / ταριχέψεις, … θα ταριχεύεσαι, … θα ταριχευτείς / ταριχευθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ταριχεύσει / ταριχέψει
  έχω, έχεις, … ταριχευμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … ταριχευτεί / ταριχευθεί
  είμαι, είσαι, … ταριχευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ταριχεύσει / ταριχέψει
  είχα, είχες, … ταριχευμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … ταριχευτεί / ταριχευθεί
  ήμουν, ήσουν, … ταριχευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ταριχεύσει / ταριχέψει
  θα έχω, θα έχεις, … ταριχευμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … ταριχευτεί / ταριχευθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ταριχευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ταρίχευε ταρίχευσε, ταρίχεψε / ταρίχευ' 1 — ταριχεύσου, ταριχέψου
2 pl ταριχεύετε ταριχεύστε, ταριχέψτε / ταριχεύτε2 ταριχεύεστε ταριχευτείτε, ταριχευθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ταριχεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ταριχεύσει / ταριχέψει ➤ ταριχευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ταριχεύσει, ταριχέψει ταριχευτεί, ταριχευθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ταρίχευ' τον ("embalm him!").
 2. Colloquial.
 • Forms with -ευσ-, -ευθ- are formal.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • ταρίχευση f (taríchefsi, “embalming”)
  • ταριχευτής f (taricheftís, “embalmer”)
  • ταριχευτικός (taricheftikós, “embalming”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.