συμπαθώ

See also: συμπαθῶ

Greek

Etymology

From Ancient Greek συμπαθέω (sumpathéō, “to sympathize”).

Pronunciation
  • IPA(key): /sim.baˈθo/
  • Hyphenation: συ‧μπα‧θώ
  • Old Hyphenation: συμ‧πα‧θώ

Verb

συμπαθώ • (sympathó) (past συμπάθησα, passive συμπαθιέμαι, p‑past συμπαθήθηκα)

  1. to like

Usage notes

Conjugation
συμπαθώ / συμπαθάω, συμπαθιέμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg συμπαθώ1 - συμπαθάω2 συμπαθήσω συμπαθιέμαι1 συμπαθηθώ
2 sg συμπαθείς - συμπαθάς συμπαθήσεις συμπαθιέσαι συμπαθηθείς
3 sg συμπαθεί - συμπαθάει συμπαθήσει συμπαθιέται συμπαθηθεί
1 pl συμπαθούμε - συμπαθάμε συμπαθήσουμε, [-ομε] συμπαθιόμαστε συμπαθηθούμε
2 pl συμπαθείτε - συμπαθάτε συμπαθήσετε συμπαθιέστε, (‑ιόσαστε) συμπαθηθείτε
3 pl συμπαθούν(ε) - συμπαθάνε, συμπαθάν συμπαθήσουν(ε) συμπαθιούνται, (‑ιόνται) συμπαθηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg συμπαθούσα1 - συμπάθαγα2 συμπάθησα συμπαθιόμουν(α) συμπαθήθηκα
2 sg συμπαθούσες, συμπάθαγες συμπάθησες συμπαθιόσουν(α) συμπαθήθηκες
3 sg συμπαθούσε, συμπάθαγε συμπάθησε συμπαθιόταν(ε) συμπαθήθηκε
1 pl συμπαθούσαμε, συμπαθάγαμε συμπαθήσαμε συμπαθιόμασταν, (‑ιόμαστε) συμπαθηθήκαμε
2 pl συμπαθούσατε, συμπαθάγατε συμπαθήσατε συμπαθιόσασταν, (‑ιόσαστε) συμπαθηθήκατε
3 pl συμπαθούσαν(ε), συμπάθαγαν, συμπαθάγανε συμπάθησαν, συμπαθήσαν(ε) συμπαθιόνταν(ε), συμπαθιόντουσαν, συμπαθιούνταν συμπαθήθηκαν, συμπαθηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα συμπαθώ - θα συμπαθάω ➤ θα συμπαθήσω ➤ θα συμπαθιέμαι ➤ θα συμπαθηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα συμπαθείς - θα συμπαθάς, … θα συμπαθήσεις, … θα συμπαθιέσαι, … θα συμπαθηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … συμπαθήσει   έχω, έχεις, … συμπαθηθεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … συμπαθήσει   είχα, είχες, … συμπαθηθεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … συμπαθήσει   θα έχω, θα έχεις, … συμπαθηθεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg συμπάθα2, συμπάθαγε2 συμπάθησε1 - συμπάθα2 — συμπαθήσου
2 pl συμπαθείτε1 - συμπαθάτε2 συμπαθήστε1 συμπαθιέστε συμπαθηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ declinable, formal: συμπαθών, συμπαθούσα, συμπαθούν
indeclinable: συμπαθώντας ➤		 —
Perfect participle➤ έχοντας συμπαθήσει ➤ [συμπαθημένος, -η, -ο] ➤
Nonfinite form➤ συμπαθήσει συμπαθηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Sense: "like". All passive voice has sense: "like".
 2. Sense: "forgive" for active forms with -α- in their endings.
 • The variant συμπαθάω (sympatháo) means: "I forgive". Its passive form συμπαθιέμαι (sympathiémai) serves as passive to συμπαθώ (sense: "I like"): "I am liked" but not as 'I am forgiven'
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms

See also
  • αγαπώ (agapó, “to like, to love”) (also used as a synonym)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.