συλλογίζομαι
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /syl.lo.ɡíz.do.mai̯/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /syl.loˈɡi.zo.mɛ/
- (4th CE Koine) IPA(key): /syl.loˈʝi.zo.mɛ/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /syl.loˈʝi.zo.me/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /si.loˈʝi.zo.me/
Verb
σῠλλογῐ́ζομαι • (sullogízomai) (Attic, Koine)
- to compute, calculate
- (logic) to conclude from premises, infer
- (beginning with Aristotle) to infer by using syllogisms, syllogistically
- (rare) to plan
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | σῠλλογῐ́ζομαι | σῠλλογῐ́ζῃ, σῠλλογῐ́ζει |
σῠλλογῐ́ζεται | σῠλλογῐ́ζεσθον | σῠλλογῐ́ζεσθον | σῠλλογῐζόμεθᾰ | σῠλλογῐ́ζεσθε | σῠλλογῐ́ζονται | ||||
subjunctive | σῠλλογῐ́ζωμαι | σῠλλογῐ́ζῃ | σῠλλογῐ́ζηται | σῠλλογῐ́ζησθον | σῠλλογῐ́ζησθον | σῠλλογῐζώμεθᾰ | σῠλλογῐ́ζησθε | σῠλλογῐ́ζωνται | |||||
optative | σῠλλογῐζοίμην | σῠλλογῐ́ζοιο | σῠλλογῐ́ζοιτο | σῠλλογῐ́ζοισθον | σῠλλογῐζοίσθην | σῠλλογῐζοίμεθᾰ | σῠλλογῐ́ζοισθε | σῠλλογῐ́ζοιντο | |||||
imperative | σῠλλογῐ́ζου | σῠλλογῐζέσθω | σῠλλογῐ́ζεσθον | σῠλλογῐζέσθων | σῠλλογῐ́ζεσθε | σῠλλογῐζέσθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | σῠλλογῐ́ζεσθαι | ||||||||||||
participle | m | σῠλλογῐζόμενος | |||||||||||
f | σῠλλογῐζομένη | ||||||||||||
n | σῠλλογῐζόμενον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: σῠνελογῐσᾰ́μην, σῠνελογῐ́σθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | σῠνελογῐσᾰ́μην | σῠνελογῐ́σω | σῠνελογῐ́σᾰτο | σῠνελογῐ́σᾰσθον | σῠνελογῐσᾰ́σθην | σῠνελογῐσᾰ́μεθᾰ | σῠνελογῐ́σᾰσθε | σῠνελογῐ́σᾰντο | ||||
subjunctive | σῠλλογῐ́σωμαι | σῠλλογῐ́σῃ | σῠλλογῐ́σηται | σῠλλογῐ́σησθον | σῠλλογῐ́σησθον | σῠλλογῐσώμεθᾰ | σῠλλογῐ́σησθε | σῠλλογῐ́σωνται | |||||
optative | σῠλλογῐσαίμην | σῠλλογῐ́σαιο | σῠλλογῐ́σαιτο | σῠλλογῐ́σαισθον | σῠλλογῐσαίσθην | σῠλλογῐσαίμεθᾰ | σῠλλογῐ́σαισθε | σῠλλογῐ́σαιντο | |||||
imperative | σῠλλόγῐσαι | σῠλλογῐσᾰ́σθω | σῠλλογῐ́σᾰσθον | σῠλλογῐσᾰ́σθων | σῠλλογῐ́σᾰσθε | σῠλλογῐσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | σῠνελογῐ́σθην | σῠνελογῐ́σθης | σῠνελογῐ́σθη | σῠνελογῐ́σθητον | σῠνελογῐσθήτην | σῠνελογῐ́σθημεν | σῠνελογῐ́σθητε | σῠνελογῐ́σθησᾰν | ||||
subjunctive | σῠλλογῐσθῶ | σῠλλογῐσθῇς | σῠλλογῐσθῇ | σῠλλογῐσθῆτον | σῠλλογῐσθῆτον | σῠλλογῐσθῶμεν | σῠλλογῐσθῆτε | σῠλλογῐσθῶσῐ(ν) | |||||
optative | σῠλλογῐσθείην | σῠλλογῐσθείης | σῠλλογῐσθείη | σῠλλογῐσθεῖτον, σῠλλογῐσθείητον |
σῠλλογῐσθείτην, σῠλλογῐσθειήτην |
σῠλλογῐσθεῖμεν, σῠλλογῐσθείημεν |
σῠλλογῐσθεῖτε, σῠλλογῐσθείητε |
σῠλλογῐσθεῖεν, σῠλλογῐσθείησᾰν | |||||
imperative | σῠλλογῐ́σθητῐ | σῠλλογῐσθήτω | σῠλλογῐ́σθητον | σῠλλογῐσθήτων | σῠλλογῐ́σθητε | σῠλλογῐσθέντων | |||||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | σῠλλογῐ́σᾰσθαι | σῠλλογῐσθῆναι | |||||||||||
participle | m | σῠλλογῐσᾰ́μενος | σῠλλογῐσθείς | ||||||||||
f | σῠλλογῐσᾰμένη | σῠλλογῐσθεῖσᾰ | |||||||||||
n | σῠλλογῐσᾰ́μενον | σῠλλογῐσθέν | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: σῠλλελόγῐσμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | σῠλλελόγῐσμαι | σῠλλελόγῐσαι | σῠλλελόγῐσται | σῠλλελόγῐσθον | σῠλλελόγῐσθον | σῠλλελογῐ́σμεθᾰ | σῠλλελόγῐσθε | σῠλλελογῐ́σᾰται | ||||
subjunctive | σῠλλελογῐσμένος ὦ | σῠλλελογῐσμένος ᾖς | σῠλλελογῐσμένος ᾖ | σῠλλελογῐσμένω ἦτον | σῠλλελογῐσμένω ἦτον | σῠλλελογῐσμένοι ὦμεν | σῠλλελογῐσμένοι ἦτε | σῠλλελογῐσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | σῠλλελογῐσμένος εἴην | σῠλλελογῐσμένος εἴης | σῠλλελογῐσμένος εἴη | σῠλλελογῐσμένω εἴητον/εἶτον | σῠλλελογῐσμένω εἰήτην/εἴτην | σῠλλελογῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν | σῠλλελογῐσμένοι εἴητε/εἶτε | σῠλλελογῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | σῠλλελόγῐσο | σῠλλελογῐ́σθω | σῠλλελόγῐσθον | σῠλλελογῐ́σθων | σῠλλελόγῐσθε | σῠλλελογῐ́σθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | σῠλλελογῐ́σθαι | ||||||||||||
participle | m | σῠλλελογῐσμένος | |||||||||||
f | σῠλλελογῐσμένη | ||||||||||||
n | σῠλλελογῐσμένον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
References
- “συλλογίζομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- G4817 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Greek
Alternative forms
- συλλογιέμαι (syllogiémai)
Etymology
From Ancient Greek συλλογίζομαι.
Pronunciation
- IPA(key): /si.loˈʝi.zo.me/
- Hyphenation: συλ‧λο‧γί‧ζο‧μαι
Verb
συλλογίζομαι • (syllogízomai) deponent (past συλλογίστηκα)
- to contemplate, ponder, think about, ruminate
Conjugation
συλλογίζομαι (deponent: passive forms only)
Passive voice ➤ | ||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
1 sg | συλλογίζομαι (συλλογιέμαι →) | συλλογιστώ |
2 sg | συλλογίζεσαι | συλλογιστείς |
3 sg | συλλογίζεται | συλλογιστεί |
1 pl | συλλογιζόμαστε | συλλογιστούμε |
2 pl | συλλογίζεστε, συλλογιζόσαστε | συλλογιστείτε |
3 pl | συλλογίζονται | συλλογιστούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
1 sg | συλλογιζόμουν(α) | συλλογίστηκα |
2 sg | συλλογιζόσουν(α) | συλλογίστηκες |
3 sg | συλλογιζόταν(ε) | συλλογίστηκε |
1 pl | συλλογιζόμασταν, (‑όμαστε) | συλλογιστήκαμε |
2 pl | συλλογιζόσασταν, (‑όσαστε) | συλλογιστήκατε |
3 pl | συλλογίζονταν, (συλλογιζόντουσαν) | συλλογίστηκαν, συλλογιστήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
1 sg | θα συλλογίζομαι ➤ | θα συλλογιστώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα συλλογίζεσαι, … | θα συλλογιστείς, … |
Perfect aspect ➤ | ||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … συλλογιστεί είμαι, είσαι, … συλλογισμένος, ‑η, ‑ο | |
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … συλλογιστεί ήμουν, ήσουν, … συλλογισμένος, ‑η, ‑ο | |
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … συλλογιστεί θα είμαι, θα είσαι, … συλλογισμένος, ‑η, ‑ο | |
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | — | συλλογίσου |
2 pl | συλλογίζεστε | συλλογιστείτε |
Other forms | Passive voice | |
Present participle ➤ | — | |
Perfect participle ➤ | συλλογισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | |
Nonfinite form ➤ | συλλογιστεί | |
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |
Related terms
- συλλογισμένος (syllogisménos, participle)
- συλλογισμός m (syllogismós)
- συλλογιστικός (syllogistikós)
- and see: συλλογή f (syllogí, “collection”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.