στερώ

See also: στερῶ and υστερώ

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek στερῶ (sterô), contracted form of στερέω (steréō).

Pronunciation
  • IPA(key): /steˈɾo/
  • Hyphenation: στε‧ρώ

Verb

στερώ • (steró) (past στέρησα, passive στερούμαι)

  1. to deprive

Conjugation
στερώ, στερούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg στερώ στερήσω στερούμαι στερηθώ
2 sg στερείς στερήσεις στερείσαι στερηθείς
3 sg στερεί στερήσει στερείται στερηθεί
1 pl στερούμε στερήσουμε, [-ομε] στερούμαστε, {στερούμεθα} στερηθούμε
2 pl στερείτε στερήσετε στερείστε, {στερείσθε} στερηθείτε
3 pl στερούν(ε) στερήσουν(ε) στερούνται στερηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg στερούσα στέρησα [στερούμουν]1 στερήθηκα
2 sg στερούσες στέρησες [στερούσουν]1 στερήθηκες
3 sg στερούσε στέρησε στερούνταν, {(ε)στερείτο} στερήθηκε
1 pl στερούσαμε στερήσαμε στερούμασταν, (‑ούμαστε) στερηθήκαμε
2 pl στερούσατε στερήσατε [στερούσασταν, (‑ούσαστε)] στερηθήκατε
3 pl στερούσαν(ε) στέρησαν, στερήσαν(ε) στερούνταν, {(ε)στερούντο} στερήθηκαν, στερηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα στερώ ➤ θα στερήσω ➤ θα στερούμαι ➤ θα στερηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα στερείς, … θα στερήσεις, … θα στερείσαι, … θα στερηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … στερήσει
  έχω, έχεις, … στερημένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … στερηθεί
  είμαι, είσαι, … στερημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … στερήσει
  είχα, είχες, … στερημένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … στερηθεί
  ήμουν, ήσουν, … στερημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … στερήσει
  θα έχω, θα έχεις, … στερημένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … στερηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … στερημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — στέρησε — στερήσου
2 pl στερείτε στερήστε στερείστε, {στερείσθε} στερηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ στερώντας ➤ στερούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας στερήσει ➤ στερημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ στερήσει στερηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Colloquial forms ending in -(α) are rarely used for learned verbs.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αποστέρηση f (apostérisi, “deprivation”)
  • αποστερώ (aposteró, “deprive”)
  • στερημένος (steriménos, participle)
  • στέρηση f (stérisi, “deprivation”)
  • στερητικός (steritikós, “depriving; grammar: privative”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.