σπρώχνω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek σπρώχνω (sprṓkhnō), from Ancient Greek προωθῶ (proōthô) / προωθέω (proōthéō, “push forward, propel”) by liaison with pronouns, or from an unattested ancient *εἰσπροωθῶ (*eisproōthô).[1][2] See προωθώ (proothó) for more.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɾo.xno/
  • Hyphenation: σπρώ‧χνω

Verb

σπρώχνω • (spróchno) (past έσπρωξα, passive σπρώχνομαι, p‑past σπρώχτηκα, ppp σπρωγμένος)

  1. (transitive) to push
  2. (transitive) to drive
  3. (intransitive) to push

Conjugation
σπρώχνω   σπρώχνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg σπρώχνω σπρώξω σπρώχνομαι σπρωχτώ
2 sg σπρώχνεις σπρώξεις σπρώχνεσαι σπρωχτείς
3 sg σπρώχνει σπρώξει σπρώχνεται σπρωχτεί
1 pl σπρώχνουμε, [‑ομε] σπρώξουμε, [‑ομε] σπρωχνόμαστε σπρωχτούμε
2 pl σπρώχνετε σπρώξετε σπρώχνεστε, σπρωχνόσαστε σπρωχτείτε
3 pl σπρώχνουν(ε) σπρώξουν(ε) σπρώχνονται σπρωχτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έσπρωχνα έσπρωξα σπρωχνόμουν(α) σπρώχτηκα
2 sg έσπρωχνες έσπρωξες σπρωχνόσουν(α) σπρώχτηκες
3 sg έσπρωχνε έσπρωξε σπρωχνόταν(ε) σπρώχτηκε
1 pl σπρώχναμε σπρώξαμε σπρωχνόμασταν, (‑όμαστε) σπρωχτήκαμε
2 pl σπρώχνατε σπρώξατε σπρωχνόσασταν, (‑όσαστε) σπρωχτήκατε
3 pl έσπρωχναν, σπρώχναν(ε) έσπρωξαν, σπρώξαν(ε) σπρώχνονταν, (σπρωχνόντουσαν) σπρώχτηκαν, σπρωχτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα σπρώχνω ➤ θα σπρώξω ➤ θα σπρώχνομαι ➤ θα σπρωχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα σπρώχνεις, … θα σπρώξεις, … θα σπρώχνεσαι, … θα σπρωχτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … σπρώξει
  έχω, έχεις, … σπρωγμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … σπρωχτεί
  είμαι, είσαι, … σπρωγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … σπρώξει
  είχα, είχες, … σπρωγμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … σπρωχτεί
  ήμουν, ήσουν, … σπρωγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … σπρώξει
  θα έχω, θα έχεις, … σπρωγμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … σπρωχτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … σπρωγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg σπρώχνε σπρώξε, σπρώχ' 1 — σπρώξου
2 pl σπρώχνετε σπρώξτε, σπρώχτε2 σπρώχνεστε σπρωχτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ σπρώχνοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας σπρώξει ➤ σπρωγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ σπρώξει σπρωχτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. σπρώχ' τον ("push him!")
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • σπρωξιά f (sproxiá, “push”)
  • σπρωξίδι n (sproxídi, “pushing”)
  • σπρώξιμο n (spróximo, “push”)

See also
  • vernacular pronunciation: σμπρώχνω (smpróchno), ζμπρώχνω (zmpróchno)

References
  1. σπρώχνω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. σπρώχνω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.