παγιδεύω
Greek
Verb
παγιδεύω • (pagidévo) (past παγίδεψα/παγίδευσα, passive παγιδεύομαι)
- to trap, ensnare
- (criminology) to frame, fit up, falsely incriminate
Conjugation
παγιδεύω παγιδεύομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | παγιδεύω | παγιδέψω, παγιδεύσω | παγιδεύομαι | παγιδευτώ, παγιδευθώ |
2 sg | παγιδεύεις | παγιδέψεις, παγιδεύσεις | παγιδεύεσαι | παγιδευτείς, παγιδευθείς |
3 sg | παγιδεύει | παγιδέψει, παγιδεύσει | παγιδεύεται | παγιδευτεί, παγιδευθεί |
1 pl | παγιδεύουμε, [‑ομε] | παγιδέψουμε, [‑ομε], παγιδεύσουμε, [‑ομε] | παγιδευόμαστε | παγιδευτούμε, παγιδευθούμε |
2 pl | παγιδεύετε | παγιδέψετε, παγιδεύσετε | παγιδεύεστε, παγιδευόσαστε | παγιδευτείτε, παγιδευθείτε |
3 pl | παγιδεύουν(ε) | παγιδέψουν(ε), παγιδεύσουν(ε) | παγιδεύονται | παγιδευτούν(ε), παγιδευθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | παγίδευα | παγίδεψα, παγίδευσα | παγιδευόμουν(α) | παγιδεύτηκα, παγιδεύθηκα |
2 sg | παγίδευες | παγίδεψες, παγίδευσες | παγιδευόσουν(α) | παγιδεύτηκες, παγιδεύθηκες |
3 sg | παγίδευε | παγίδεψε, παγίδευσε | παγιδευόταν(ε) | παγιδεύτηκε, παγιδεύθηκε |
1 pl | παγιδεύαμε | παγιδέψαμε, παγιδεύσαμε | παγιδευόμασταν, (‑όμαστε) | παγιδευτήκαμε, παγιδευθήκαμε |
2 pl | παγιδεύατε | παγιδέψατε, παγιδεύσατε | παγιδευόσασταν, (‑όσαστε) | παγιδευτήκατε, παγιδευθήκατε |
3 pl | παγίδευαν, παγιδεύαν(ε) | παγίδεψαν, παγιδέψαν(ε), παγίδευσαν | παγιδεύονταν, (παγιδευόντουσαν) | παγιδεύτηκαν, παγιδευτήκαν(ε), παγιδεύθηκαν, παγιδευθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα παγιδεύω ➤ | θα παγιδέψω / παγιδεύσω ➤ | θα παγιδεύομαι ➤ | θα παγιδευτώ / παγιδευθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα παγιδεύεις, … | θα παγιδέψεις / παγιδεύσεις, … | θα παγιδεύεσαι, … | θα παγιδευτείς / παγιδευθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … παγιδέψει / παγιδεύσει έχω, έχεις, … παγιδευμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … παγιδευτεί / παγιδευθεί είμαι, είσαι, … παγιδευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … παγιδέψει / παγιδεύσει είχα, είχες, … παγιδευμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … παγιδευτεί / παγιδευθεί ήμουν, ήσουν, … παγιδευμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … παγιδέψει / παγιδεύσει θα έχω, θα έχεις, … παγιδευμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … παγιδευτεί / παγιδευθεί θα είμαι, θα είσαι, … παγιδευμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | παγίδευε | παγίδεψε / παγίδευ' 1, παγίδευσε | — | παγιδέψου, παγιδεύσου |
2 pl | παγιδεύετε | παγιδέψτε / παγιδεύτε2, παγιδεύστε | παγιδεύεστε | παγιδευτείτε, παγιδευθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | παγιδεύοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας παγιδέψει / παγιδεύσει ➤ | παγιδευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | παγιδέψει, παγιδεύσει | παγιδευτεί, παγιδευθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. παγίδευ' τον ("trap him!"). 2. Colloquial. • Active -ευσ- and passive -ευθ- types are more formal. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- απαγίδευτος (apagídeftos, “untrapped”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.