μολύνω

Ancient Greek

Etymology

Denominative in -ύνω (-únō), like παλύνω (palúnō, “to bestrew, besprinkle”) and φορύνω (phorúnō, “to be mingled”), from an unattested base form. Schmidt connects it with Lithuanian mulve (“mud, mire”) and the factitive verb mulvinti (“to cover with mire”). In order to combine the root vocalism with that of Lithuanian, he assumes *μαλύνω (*malúnō), and assimilation *α>ο before υ in the following syllable, but there are too many counterexamples to such a rule. Numerous words for "dark, dirty color" and "dirt, defilement" are assembled under Proto-Indo-European *melh₂-, but only Sanskrit मल (mala, “dirt, filth, dust”) is of interest here, with a derivative मलवत् (malavat, “filthy, dirty”), which formally matches the hydronim Μολόεις (Molóeis). Both the hydronim and this verb may have been built on older *μόλος (*mólos, “dirt”), which would correspond to the Sanskrit word. Alternatively, Furnée compares φολύνει (pholúnei, “to stain, defile”), which could point to a Pre-Greek word. See also μέλας (mélas, “black”).

Pronunciation
 

Verb

μολύνω • (molúnō)

  1. to stain, sully, defile
    Synonym: μορῠ́σσω (morússō)
  2. to pollute
  3. to stain, dye
  4. (in passive) to become vile, disgrace oneself

Conjugation
   Present: μολῠ́νω, μολῠ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μολῠ́νω μολῠ́νεις μολῠ́νει μολῠ́νετον μολῠ́νετον μολῠ́νομεν μολῠ́νετε μολῠ́νουσῐ(ν)
subjunctive μολῠ́νω μολῠ́νῃς μολῠ́νῃ μολῠ́νητον μολῠ́νητον μολῠ́νωμεν μολῠ́νητε μολῠ́νωσῐ(ν)
optative μολῠ́νοιμῐ μολῠ́νοις μολῠ́νοι μολῠ́νοιτον μολῠνοίτην μολῠ́νοιμεν μολῠ́νοιτε μολῠ́νοιεν
imperative   μόλῠνε μολῠνέτω μολῠ́νετον μολῠνέτων   μολῠ́νετε μολῠνόντων
middle/
passive		 indicative μολῠ́νομαι μολῠ́νῃ,
μολῠ́νει		 μολῠ́νεται μολῠ́νεσθον μολῠ́νεσθον μολῠνόμεθᾰ μολῠ́νεσθε μολῠ́νονται
subjunctive μολῠ́νωμαι μολῠ́νῃ μολῠ́νηται μολῠ́νησθον μολῠ́νησθον μολῠνώμεθᾰ μολῠ́νησθε μολῠ́νωνται
optative μολῠνοίμην μολῠ́νοιο μολῠ́νοιτο μολῠ́νοισθον μολῠνοίσθην μολῠνοίμεθᾰ μολῠ́νοισθε μολῠ́νοιντο
imperative   μολῠ́νου μολῠνέσθω μολῠ́νεσθον μολῠνέσθων   μολῠ́νεσθε μολῠνέσθων
active middle/passive
infinitive μολῠ́νειν μολῠ́νεσθαι
participle m μολῠ́νων μολῠνόμενος
f μολῠ́νουσᾰ μολῠνομένη
n μολῠ́νον μολῠνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐμόλῠνον, ἐμολῠνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμόλῠνον ἐμόλῠνες ἐμόλῠνε(ν) ἐμολῠ́νετον ἐμολῠνέτην ἐμολῠ́νομεν ἐμολῠ́νετε ἐμόλῠνον
middle/
passive		 indicative ἐμολῠνόμην ἐμολῠ́νου ἐμολῠ́νετο ἐμολῠ́νεσθον ἐμολῠνέσθην ἐμολῠνόμεθᾰ ἐμολῠ́νεσθε ἐμολῠ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μολῠνέω, μολῠνέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μολῠνέω μολῠνέεις μολῠνέει μολῠνέετον μολῠνέετον μολῠνέομεν μολῠνέετε μολῠνέουσῐ(ν)
optative μολῠνέοιμῐ μολῠνέοις μολῠνέοι μολῠνέοιτον μολῠνεοίτην μολῠνέοιμεν μολῠνέοιτε μολῠνέοιεν
middle indicative μολῠνέομαι μολῠνέῃ,
μολῠνέει		 μολῠνέεται μολῠνέεσθον μολῠνέεσθον μολῠνεόμεθᾰ μολῠνέεσθε μολῠνέονται
optative μολῠνεοίμην μολῠνέοιο μολῠνέοιτο μολῠνέοισθον μολῠνεοίσθην μολῠνεοίμεθᾰ μολῠνέοισθε μολῠνέοιντο
active middle
infinitive μολῠνέειν μολῠνέεσθαι
participle m μολῠνέων μολῠνεόμενος
f μολῠνέουσᾰ μολῠνεομένη
n μολῠνέον μολῠνεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μολῠνῶ, μολῠνοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μολῠνῶ μολῠνεῖς μολῠνεῖ μολῠνεῖτον μολῠνεῖτον μολῠνοῦμεν μολῠνεῖτε μολῠνοῦσῐ(ν)
optative μολῠνοίην,
μολῠνοῖμῐ		 μολῠνοίης,
μολῠνοῖς		 μολῠνοίη,
μολῠνοῖ		 μολῠνοῖτον,
μολῠνοίητον		 μολῠνοίτην,
μολῠνοιήτην		 μολῠνοῖμεν,
μολῠνοίημεν		 μολῠνοῖτε,
μολῠνοίητε		 μολῠνοῖεν,
μολῠνοίησᾰν
middle indicative μολῠνοῦμαι μολῠνῇ μολῠνεῖται μολῠνεῖσθον μολῠνεῖσθον μολῠνούμεθᾰ μολῠνεῖσθε μολῠνοῦνται
optative μολῠνοίμην μολῠνοῖο μολῠνοῖτο μολῠνοῖσθον μολῠνοίσθην μολῠνοίμεθᾰ μολῠνοῖσθε μολῠνοῖντο
active middle
infinitive μολῠνεῖν μολῠνεῖσθαι
participle m μολῠνῶν μολῠνούμενος
f μολῠνοῦσᾰ μολῠνουμένη
n μολῠνοῦν μολῠνούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐμόλῡνᾰ, ἐμολῡνᾰ́μην, ἐμολῡ́νθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμόλῡνᾰ ἐμόλῡνᾰς ἐμόλῡνε(ν) ἐμολῡ́νᾰτον ἐμολῡνᾰ́την ἐμολῡ́νᾰμεν ἐμολῡ́νᾰτε ἐμόλῡνᾰν
subjunctive μολῡ́νω μολῡ́νῃς μολῡ́νῃ μολῡ́νητον μολῡ́νητον μολῡ́νωμεν μολῡ́νητε μολῡ́νωσῐ(ν)
optative μολῡ́ναιμῐ μολῡ́νειᾰς,
μολῡ́ναις		 μολῡ́νειε(ν),
μολῡ́ναι		 μολῡ́ναιτον μολῡναίτην μολῡ́ναιμεν μολῡ́ναιτε μολῡ́νειᾰν,
μολῡ́ναιεν
imperative   μόλῡνον μολῡνᾰ́τω μολῡ́νᾰτον μολῡνᾰ́των   μολῡ́νᾰτε μολῡνᾰ́ντων
middle indicative ἐμολῡνᾰ́μην ἐμολῡ́νω ἐμολῡ́νᾰτο ἐμολῡ́νᾰσθον ἐμολῡνᾰ́σθην ἐμολῡνᾰ́μεθᾰ ἐμολῡ́νᾰσθε ἐμολῡ́νᾰντο
subjunctive μολῡ́νωμαι μολῡ́νῃ μολῡ́νηται μολῡ́νησθον μολῡ́νησθον μολῡνώμεθᾰ μολῡ́νησθε μολῡ́νωνται
optative μολῡναίμην μολῡ́ναιο μολῡ́ναιτο μολῡ́ναισθον μολῡναίσθην μολῡναίμεθᾰ μολῡ́ναισθε μολῡ́ναιντο
imperative   μόλῡναι μολῡνᾰ́σθω μολῡ́νᾰσθον μολῡνᾰ́σθων   μολῡ́νᾰσθε μολῡνᾰ́σθων
passive indicative ἐμολῡ́νθην ἐμολῡ́νθης ἐμολῡ́νθη ἐμολῡ́νθητον ἐμολῡνθήτην ἐμολῡ́νθημεν ἐμολῡ́νθητε ἐμολῡ́νθησᾰν
subjunctive μολῡνθῶ μολῡνθῇς μολῡνθῇ μολῡνθῆτον μολῡνθῆτον μολῡνθῶμεν μολῡνθῆτε μολῡνθῶσῐ(ν)
optative μολῡνθείην μολῡνθείης μολῡνθείη μολῡνθεῖτον,
μολῡνθείητον		 μολῡνθείτην,
μολῡνθειήτην		 μολῡνθεῖμεν,
μολῡνθείημεν		 μολῡνθεῖτε,
μολῡνθείητε		 μολῡνθεῖεν,
μολῡνθείησᾰν
imperative   μολῡ́νθητῐ μολῡνθήτω μολῡ́νθητον μολῡνθήτων   μολῡ́νθητε μολῡνθέντων
active middle passive
infinitive μολῦναι μολῡ́νᾰσθαι μολῡνθῆναι
participle m μολῡ́νᾱς μολῡνᾰ́μενος μολῡνθείς
f μολῡ́νᾱσᾰ μολῡνᾰμένη μολῡνθεῖσᾰ
n μολῦνᾰν μολῡνᾰ́μενον μολῡνθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: μεμόλυγκᾰ, μεμόλῡσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μεμόλυγκᾰ μεμόλυγκᾰς μεμόλυγκε(ν) μεμολύγκᾰτον μεμολύγκᾰτον μεμολύγκᾰμεν μεμολύγκᾰτε μεμολύγκᾱσῐ(ν)
subjunctive μεμολύγκω μεμολύγκῃς μεμολύγκῃ μεμολύγκητον μεμολύγκητον μεμολύγκωμεν μεμολύγκητε μεμολύγκωσῐ(ν)
optative μεμολύγκοιμῐ,
μεμολυγκοίην		 μεμολύγκοις,
μεμολυγκοίης		 μεμολύγκοι,
μεμολυγκοίη		 μεμολύγκοιτον μεμολυγκοίτην μεμολύγκοιμεν μεμολύγκοιτε μεμολύγκοιεν
imperative   μεμόλυγκε μεμολυγκέτω μεμολύγκετον μεμολυγκέτων   μεμολύγκετε μεμολυγκόντων
middle/
passive		 indicative μεμόλῡσμαι μεμόλῡσαι μεμόλῡσται μεμόλῡσθον μεμόλῡσθον μεμολῡ́σμεθᾰ μεμόλῡσθε μεμολῡ́σᾰται
subjunctive μεμολῡσμένος ὦ μεμολῡσμένος ᾖς μεμολῡσμένος ᾖ μεμολῡσμένω ἦτον μεμολῡσμένω ἦτον μεμολῡσμένοι ὦμεν μεμολῡσμένοι ἦτε μεμολῡσμένοι ὦσῐ(ν)
optative μεμολῡσμένος εἴην μεμολῡσμένος εἴης μεμολῡσμένος εἴη μεμολῡσμένω εἴητον/εἶτον μεμολῡσμένω εἰήτην/εἴτην μεμολῡσμένοι εἴημεν/εἶμεν μεμολῡσμένοι εἴητε/εἶτε μεμολῡσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   μεμόλῡσο μεμολῡ́σθω μεμόλῡσθον μεμολῡ́σθων   μεμόλῡσθε μεμολῡ́σθων
active middle/passive
infinitive μεμολυγκέναι μεμολῦσθαι
participle m μεμολυγκώς μεμολῡσμένος
f μεμολυγκυῖᾰ μεμολῡσμένη
n μεμολυγκός μεμολῡσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀνᾰμολῠ́νω (anamolúnō)
  • μόλῠνσῐς (mólunsis)
  • μολῠντός (moluntós)
  • μολῠσμός (molusmós)
  • μόλῠσμᾰ (mólusma)
  • σῠμμολῠ́νω (summolúnō)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.