μολογάω

Greek

Alternative forms

μολογώ (mologó) (less frequent)

Etymology

From the mediaeval Byzantine Greek μολογῶ (mologô), from Koine Greek ὁμολογῶ (homologô, “I confess”), contracted form of ὁμολογέω (homologéō, “to agree with”).[1]

Pronunciation

IPA^(key): /moloˈɣao/
Hyphenation: μο‧λο‧γά‧ω

Verb

μολογάω • (mologáo) / μολογώ (past μολόγησα, passive μολογιέμαι, p‑past μολογήθηκα, ppp μολογημένος)

(colloquial) Alternative form of ομολογώ (omologó, “confess, admit”)

Conjugation

μολογάω / μολογώ, μολογιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	μολογάω, μολογώ	μολογήσω	μολογιέμαι	μολογηθώ
2 sg	μολογάς	μολογήσεις	μολογιέσαι	μολογηθείς
3 sg	μολογάει, μολογά	μολογήσει	μολογιέται	μολογηθεί

1 pl	μολογάμε, μολογούμε	μολογήσουμε, [‑ομε]	μολογιόμαστε	μολογηθούμε
2 pl	μολογάτε	μολογήσετε	μολογιέστε, (‑ιόσαστε)	μολογηθείτε
3 pl	μολογάνε, μολογάν, μολογούν(ε)	μολογήσουν(ε)	μολογιούνται, (‑ιόνται)	μολογηθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	μολογούσα, μολόγαγα	μολόγησα	μολογιόμουν(α)	μολογήθηκα
2 sg	μολογούσες, μολόγαγες	μολόγησες	μολογιόσουν(α)	μολογήθηκες
3 sg	μολογούσε, μολόγαγε	μολόγησε	μολογιόταν(ε)	μολογήθηκε

1 pl	μολογούσαμε, μολογάγαμε	μολογήσαμε	μολογιόμασταν, (‑ιόμαστε)	μολογηθήκαμε
2 pl	μολογούσατε, μολογάγατε	μολογήσατε	μολογιόσασταν, (‑ιόσαστε)	μολογηθήκατε
3 pl	μολογούσαν(ε), μολόγαγαν, (μολογάγανε)	μολόγησαν, μολογήσαν(ε)	μολογιόνταν(ε), μολογιόντουσαν, μολογιούνταν	μολογήθηκαν, μολογηθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα μολογάω, θα μολογώ ➤	θα μολογήσω ➤	θα μολογιέμαι ➤	θα μολογηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα μολογάς, …	θα μολογήσεις, …	θα μολογιέσαι, …	θα μολογηθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … μολογήσει έχω, έχεις, … μολογημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … μολογηθεί είμαι, είσαι, … μολογημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … μολογήσει είχα, είχες, … μολογημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … μολογηθεί ήμουν, ήσουν, … μολογημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … μολογήσει θα έχω, θα έχεις, … μολογημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … μολογηθεί θα είμαι, θα είσαι, … μολογημένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	μολόγα, μολόγαγε	μολόγησε, μολόγα	—	μολογήσου
2 pl	μολογάτε	μολογήστε	μολογιέστε	μολογηθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	μολογώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας μολογήσει ➤		μολογημένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	μολογήσει		μολογηθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

κουκιά τρως, κουκιά μολογάς (koukiá tros, koukiá mologás) (proverb)

References

μολογώ, μολογάω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] μολογώ, μολογάω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.